Lies behind those eyes (ON GOING)

Chapter 14

(KIANNA'S POV)

fvck?!

"Witweeew" Vzin whistled, mocking them. Agad namang tumayo si Britany at pinagpag ang pwetan niya. On the contrary, Zyair looked at Britany with disgust on his face. Ganito ba talaga ngayon ang mga magjo-jowa? nandidiri sa isa't isa?

She looked at Zyair's eyes, with so much anger. Masusuka na ata 'to ngayon si Britany eh. And as i expected, she ran quickly to the cr, left Zyair to us.

"Grabe naman si Britany, nung una ako, ngayon naman si Zyair..." Vzin muttered. Kaso hindi sapat 'yung hina non para hindi marinig ni Zyair, kaya't lalong nag init ang tingin sakanya ni Zyair.

"Tangeks, okay lang naman 'yon, hahaha! mag jowa naman sila!" He popped his eyes out, gulat na gulat. I laughed and tap his shoulders. "hahaha! halika na nga!" nag paumuna na'kong nag lakad papalayo sa lugar na'yon.

Parang bigla akong nawalan ng gana sa lahat ng bagay. I felt something's upsetting me. Is it about what happened a while ago? Hindi 'ko alam kung bakit ako naiinis ngayon. All what i feel today is foreign for me.

why do i even feel disappointed?

Sinusundan naman ako ni Vzin kung saan ako magpunta. Ni ang sarili 'ko nga hindi alam kung saan pupunta. Hinahayaan ko na lang mapadpad yung paa ko sa kung saan, hanggang sa mapagod na ako.

"Kianna, okay ka lang?" Vzin looked at me, kinda worried now. Hindi ko naman siya sinagot, umupo nalang ako sa bakanteng upuan na nandoon. I just looked up the sky, with melancholy eyes. Lumapit naman sa'kin si Vzin, at inabot ang churros na dala-dala niya. I didn't even notice na bumili pala siya ng foods. He's kinda sweet in that way, he knows how to enlighten a person when in need huh.

"Thank you." i smiled. Sinuklian niya naman ako ng mas higit pa sa ginawa 'kong ngiti. He's like a kid with no worries. "Ano bang nangyari sa'yo kanina, parang kanina naman okay ka?" tanong niya. Ngunit ang tanong niyang 'yon, ay tanong 'ko rin sa sarili 'ko, at kahit anong salita ay wala akong maisagot.

"Hindi ko din maintindihan ang sarili ko eh, h-hindi ko din masagot." tanging sagot ko. Kahit nakatingin ako sa malayo, nakikita ko sa peripheral vision ko na nakatitig lang siya sakin. But i ignored it, and just took a bite on my churros.

"Kianna, paalis na tayo ng Ek, we're about to go to next stop. Are you ready?" natinag ako sa pag mu-muni ko ng mag salita si Vzin. I just smiled as an answer. I went to cr to change my clothes, baka kasi amoy pawis na'ko, nakakahiya naman.

Puro pag lalakad pamandin ang ginawa ko sa dalawang oras na nandoon kami. I wore maong fitted pants and a color black turtleneck short sleeve.

"Wow, you look good on those!" puri ni Vzin pag kalabas ko ng cr. Hindi ko alam na inintay niya pala ako sa labas. Ngumiti nalang ulit ako. Hindi na ako halos nag sasalita kanina pa, bigla nalang akong nawala sa mood, ba't ba kasi ganon?

"Huy, kianna, ayos ka lang ba talaga? kanina ka pa hindi nag sasalita, tapos kanina pa kita inaaya mag rides, puro ka "Ikaw nalang, mag papahinga muna ko" he mocked, natawa naman ako. "Parang Anchors away pa nga lang ata nasasakyan nating dalawa eh, masama ba pakiramdam mo?" hinawakan niya naman yung noo ko, tinitignan kung maiinit ba 'to. "Anlaki ah..." he teased. I scoffed and rolled my eyes.

"Halika na nga baka maiwanan tayo ng bus!" tumakbo na kami pabalik sa lugar kung saan naka park yung mga bus. Ngunit ilang minuto na kaming nag lalakad at hindi parin namin nakikita yung bus namin. "Asaan na kaya sila?" i asked, but i think he doesn't have an idea too so we just keep on looking and walking around until he answered his phone.