Erkek Bakıcı

9.Bölüm

“Hani David’ın sevgilisi yoktu Esme Teyze.”

“Şeyy bende bilmiyordum.Oğlum bu kız nereden çıktı?”

“Uzun zamandır vardı anne ama tam her şey rayına oturmadan söylemek istemedim.Ama sen artık sınırları aştığın için artık söylemem gerektiğini düşündüm.Artık eve gelin adayı getirmezsin gelinin varken değil mi?”

Susup kaldılar.

Laura’ya baktım.

Şaşkın ve kızgındı ama ne yapayım mecburdum bunu yapmaya yoksa annem daha kötülerini getirebilirdi.

Mary eşyalarına alıp “Artık gitsem daha iyi olur.”dedi.

Annem onu geçirmek için giderken bende Laura’nın çenesine maruz kaldım.

“Bu da ne demek olur.Sevgili olduğumuz nereden çıktı?Hemen bu durumu açıkla bana.”

“Eğer uslu kız olup sessiz kalırsan anlatacağım ama önce annemden kurtulmalıyız tamam mı?Sakın bir açıklık getirme yoksa ikimiz içinde iyi olmaz.”

Biz konuşurken annem geri geldi.

Bizi yiyecekmiş gibi baksa da aldırmamaya çalıştım.

İnşallah bu yalanımızı yutmuştur da artık gelin adayı getirmez.

“Oturmaz mısın kızım ayakta kaldın?”

Laura bana baktı.

Ne cevap vereyim diye soran bakışlarla.

Dudağımı bilmiyor ifadesi yapıp topu onu devrettim.

Kızgın kızgın bakıp oturdu.

Bende yanına.

Konuşmadık bir kaç dakika ama annemi bilirsiniz yanımda ne zaman kız görse soru sormadan duramaz.

“Tebrik ederim oğlu.Bir kız arkadaşın olduğunu sevindim.Ne zamandan beri birliktesiniz?”

“5 ay.5 aydan beri efendim.”

“Esme de bana olur mu kızım?5 ay ha.Oğlum 5 aydır sevgilin var ve bunu bana söylemiyorsun.Hani dün bize evliliği düşünmüyordun diyordun.Ne oldu şimdi?”

“Sevgililikle evlilik arasında epey fark var anne.Neyse anne bizim Laura’yla dışarı çıkmamız lazım.”

“Aa tamam gidin eğlenin.Seninle tanıştığıma memnun oldum.”

“Ah ben de Esme.”

*******************

Bir kafeye gidip oturduk.

Onu durumu açıkladım.

Annemin benim evlenmemi istediğini,gelin adayı olarak Mary’i tanıttığını filan anlattım.

Çok güldü.

Ona şu an kızmam gerekti ama kızamıyordum.

Kurtardı beni annemden ama o olayı hala unutmadım.

Unutamam da zaten.

“Sen bizim eve neden gelmiştin?”

“Şeyy Grace’i bilirsin.O biraz kendi istediklerini yaptırmaya çalışan bir kız  ve seni istiyor geri dönmeni.”

“Haha Grace beni istiyor ha.Artık ölsemde gam yemem.Ama hayır ben istifa ettiğim bir yere dönmem.”

“Dönmek zorundasın.Bak bana söz verdin.İstediklerimi yapacaktın bende bunu istiyorum.”

“Hayır bu olmaz.Başka bir şey iste benden.”

“Senden isteyeceğim bir tek bu var.Bunu istiyorum.”

“Çok acımasızsın.”

“Sen sevgilinle böyle mi konuşursun?Biraz ince ol.Onu dinle.”

Güldük birlikte.

Aslında nedensizce oraya gitmek istiyorum ama yapamam.

Benimde bir gurum var.

Ve incindim.

Fakat ona gerçekten bir söz vermiştim.

Maalesef bunu yapmalıyım.

Eve döndüğümde akşam olmuştu.

Evde kimse yoktu.

Bu benim için iyi olmuştu.

Annemin yüzüne bakarak yalan söylemek zorunda kalmamıştım.

Küçük bir bavul hazırlayıp,birde not bırakıp Laura’nın evine gittim.

Yol boyunca bakıcılık yapmak isteyip istememeyi düşündüm.

Aslında bir iş teklifi gelmişti dün bana.

Düşüncem diye askıyı almıştım.

Çokta iyi bir işti ama neden onu kabul etmedim ki hemen.

Galiba beynimin alt taraflarında bir yerde beni kabul etmemeye iten bir şey vardı.

Neyse artık bunları zamanı değil.

Bagajdan bavulumu alıp zile bastı.

Sarışın Anna açtı kapıyı.

Beni görünce gülümsemesi büyüdü.

“Hoş geldin David.”dedi ince kadife bir sesle.

Gülümseyip içeri geçtim.

Anna elimdeki çantayı alıp mutfakta olduklarını söyledi.

Bende ona teşekkür edip mutfağa doğru yol aldım.

Laura çocukları zorla yemek yedirmeyi çalışıyordu ama çocuklar inat edip yemiyordu.

En çok inat edende Grace’di.

Bir süre bu inatçı hallerini izledim.

Komikti ama artık aç kalmamalıydılar.

Bir adım atmamla Harry’in beni görmesi bir oldu.

Gözleri büyüdü çocuğun ve şaşırmıştı ama sonra yerinden kalkıp koşarak bana sarıldı.

Harry2in bu hareketiyle Grace’de beni gördü.

“Dayid.”deyip sımsıkı sarıldı.

Çok özlemişim onları.

Şimdi anlıyorum o işi neden kabul etmediğimi?

Eğer kabul etseydim bana gerçek mutluluğu veremeyeceklerdi.

Yorumlarınızı bekliyorum