Erkek Bakıcı

11.Bölüm

Son kez adama sert bakış atıp Laura'nın elini tutup dışarı çıktık.

Hava çok güzeldi tam gezilecek tiptendi.

Ama az önceki olay yüzünden hala vakit geçirmek ister mi benden bilmiyorum.

Yüzüne bakamıyorum.

Utandığımdan değil ama tepkisinden korkuyorum.

O her şey yapacak cinstendi ve kafama çanta vuracak diye tırsıyorum denebilirdi.

"Nereye gidiyoruz?"diye sordu çekingen sesle Laura.

Sesi o kadar ince ve güzeldi ki kendimden geçtim bir anda.

"Hava sahil havası gibi.İstersen oraya götürebilirim ama sen eve gitmek istersen oraya gidelim."

"Sahil güzel fikir.Oraya gidelim David."

Sesi neşeli gibi çıktı.

Böyle olunca onu kıracak değilim ya.

"Tamam."

Ama çok şaşırdım.

Eve gidelim demesini bekliyordum şahsen.

Fakat sahil demesi işime geldi.

************************************

Kumların üzerinde sessizce yürüyoruz.

Ne o konuşuyor ne de ben.

Gecenin karanlığı kadar aramızda sessizlik vardı.

"Amma da çok yıldız var bugün."

"Evet gökyüzünü çok güzel aydınlatıyor.Aa bak yıldız kayıyor."

"Aa nerede?"

"Bak şurada." Diye gösterirken birden çok yakın olduk.

Nefeslerimiz birbirine karışmış şekildeydi.

Ne o çekildi ne de ben.

Birden geriye çekilmemle o da utangaç şekilde geri çekildi ama hala çok yakındık.

Gözlerimin içine bakamıyordu.

Birbirimize çok yakındık ama gözlerimiz buluşmuyordu.

Yavaşça çenesinden tutup kaldırdım başını.

Gözlerimizi buluşturdum ama ağlıyordu.

Gözlerinden inci tanesi akıyordu.

Kalbimi bıçak saplanmış gibiydi.

Önceden itiraf edemedim ama ben ondan hoşlanmıştım.

Ben patronumdan hoşlanıyordum.

Ve şu an benim yüzümden üzülüyor olması beni deli ediyordu.

Gözyaşlarını silmek istiyordum ama elim hareket etmiyordu,sarılmak istiyordum bu seferde vücudum bana itaat etmiyordu.

"Ben....Olamaz.Biz ikimiz olamayız..Çok..özür dilerim."diyordu gözyaşlarının içinde.

Sonra arkasına bile bakmadan koşarak yanımdan uzaklaştı.

Bense sadece arkasından şaşkınca bakıp kaldım.

Kısa bir bölümdü ama kurgu nedeniyle uzatamadım.Umarım beğenirsiniz