Hotbreaker Series 3: Krizzen Gernome

So 2

Krizzen' s

Pinilit kong ngumiti ng makita ko ang papasok na tila galit na si Colei na inaalalayan ni Sebastian sa Mansion na pamana sa akin ng grandparents ko kasama na ang Hacienda.

Alam kong pupuntahan nila ako dahil sa Post ko sa Instagram na photo ng paglubog na araw sa Bundok na sakop ng Hacienda Gernome nabmay caption:

'You used to be my Dawn...now, You are a twilight...my twilight.'

They were all familiar sa buong hacienda because we used to visit here once a year...and spent a week as our vacation... kahit na may dalang paperworks si Colei

"Hey...you're here...Why didn't you para napahandaan ko kayo kina nanay Lorna ng makakain at ng room..?" tanong ko sa kanila habang binebeso sila.

Hindi nagsalita si Colei sa halip ay sinalubong ako ng isang malakas na sampal na ikinagulat namin ni Sebastian.

"Wife..."-Sebastian

Kasabay niyon ang mga mahihinang gasp na nagmumula sa entrada ng Mansion...

Yuki... and Kean.

"Hayaan nyo ako! I have to put some senses on that lady's brain!" singhal ni Colei na inaawat ni Sebastian ako naman ay nakatulala pa din sa gulat.

"Ikaw! Krizzen! I know you are broken! I know you are hurt! kaya hinayaan ka namin...hindi kami nagtanong! Hinintay ka naming magopen up! Hinintay ka namin hanggang maging handa ka ! Binigyan ka namin ng oras para makapagisip! Pero hindi mo ginawa! Sa halip ay unti unti....unti unti mo kaming iniwan...unti unti kang nawala.. hindi mo ba alam kung gaano kami nagalala..kung gaano kami nabahala sa kaligtasan mo?! Huh? Bakit?!" sumbat nya sa akin.

Tuluyan ng tumulo ang mga luha sa aking mga mata... lalo na ng makita nag lungkot at disappointment sa mga mukha ng mga kaibigan ko...

"N-nasaktan ako....N-nasasaktan pa rin  ako..." I don't know how I found the strength para masabi iyon.

"Bakit?! Ikaw lang ba ang nasasaktan?! We're also suffering in pain! In different pain! Hindi lang ikaw Krizzen! Kami din nakakaranas ng sakit! Lahat tayo! At sana isipin mo din na may isang taong mas nasasaktan kaysa sayo!" sagot naman niya sa akin.. pain... disappointment.. and sadness are painted on her face.

"Sebastiaaaaaan....Awatin mo na si buntiiiiis ! baka makunan! Alam mo namang maselan ang paglilihi!" tili ni Kean...pero hindi ko pinansin....

"Shut up Kean! I have to put this lady on her right place!" galit na sagot ni Colei. "Sana inisip mo muna ang mga taong nagmamahal sayo kaysa sa isang taong nanakit sayo! You are more than that Krizzen!" sambit niya sa akin.

Napahagulgol ako ....dahil alam kong tama siya.. Alam ko na napakamakasarili ko..Alam ko...

pero...masisisi nyo ba ako?

Napapikit ako kasabay niyon ang pagagos ng mga alaala...

Kasalukuyan kaming lulan ng kotse ni Giolbrt... Limang buwan na buhat ng araw ng kasal namin dapat ni Sebastian.....

Pumunta kami sa Puerto Galera...sa isang private resort na pagmamay-ari ng tito ng kaibigan ni Giolbrt. Mula roon ay paroo't parito kami kung saan saan...

Naging maayos naman ang relasyon namin ni Giolbrt...

Pag may oras kami ay nagaaout of town or country kami...

Ngayon namam....

Hindi ko alam kung saan kami pupunta?

Basta ang sabi niya lang ay aalis na kami...