Hotbreaker Series 3: Krizzen Gernome

So 22: Lifeless

Krizzen's POV

It's been a two days since I came back here in the city. It's been two days since I am hiding from my friends and family... si Northwest lang at si Ivoh ang naririto at ayaw akong iwanan. I tried to push them away... but they didn't left my side...

And today... I found the courage to face my nightmare.
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko... hindi ko alam kung paano ko haharapin ang malalaman ko...

the only plan is to know the truth... but I don't know what will be my next step....

"are you sure about this? If you are not ready we can cancel i---" Ivoh

"No. I will never be ready knowing that they might confirm that he is dead. " I said trying my best not to breakdown.

the living room filled by silence.

Northwest is looking at me intently...

Be strong Krizzen.

"Let her be. Let's go."

mabibigat ang aking hakbang na sumakay sa kotse ni Ivoh...sumunod ang dalawa sa akin.
Nasa backseat ako at si Ivoh naman ay nasa driver seat katabi naman nya si Northwest. Tahimik lamang kami sa byahe... I am still wearing my aviator.

Maya-maya pa ay huminto kami ... napatingin ako sa labas... isang cozy restau.. I look at the two...

"I'll leave you two here.. I'll just get something inside." Ani Ivoh at umalis.

Napatingin na lamang ako sa labas.

napatingin ako sa kandungan ko ng maramdaman ako kung ano roon...

It was a paper bag of a coffee shop...

"Eat. You haven't take your breakfast. You need energy." Aniya.

tinitigan ko lang ang paper bag.

"C'mon. It's your favorit coffee plus your veggie sandwich." Anya pa.

Hindi ko alam kung bakit. Pero wala akong gana.

Dati rati pag ito ang iniharap sa akin my heart filled of excitement...

Now ... nothing to feel.

bumuntong hininga ako at binuksan iyon... I forced myself to eat...

I didn't finish my food... even half of it...

Ivoh came and we continue our journey...

"What are you doing here?!" Sabay ng isang malakas na sampal ang tinanggap ko mula sa mama ni Giolbrt.

Agad akong hinila patungong likuran ni Northwest

Ramdam na ramdam ko ang galit mula sa kanya...

"Ikaw! Ikaw ang dahilan kung bakit namatay ang anak ko! Ikaw! Ang kapal ng mukha mong magpakita pa dito?! Krizzen! Nagmakaawa ako sayo noon na layuan mo ang anak ko! Na hayaan mo na sya! Pero bakit nagkaganito?! ikaw pa ang naging dahilan ng pagkamatay niya! Ni katawan nya ngayon ay hindi man lang namin nabigyan ng maayos na lamay at libing dahil hindi na natagpuan pa ang katawan nya?! Dahil iyon sa iyo!" Pagwawala nito.

Inawat siya ng asawa at ng ate ni Giolbrt.
Ramdam ko ang paghigpit ng hawak ni Northwest sa akin... alam ko... galit iito...

"Please. Umalis na muna kayo... intindihin nyo ang mama... hindi nya matanggap ang pagkawala ng kapatid ko. Please... Zen... understand us." Anang ate ni Giolbrt.

Hindi ko makuhang umiyak... wala na akong maramdaman...

Ang alam ko lang ay inalalayan ako palabas ni Northwest at Ivoh... nagmamanhid din ang mukha ko sa lakas ng sampal ng mama ni Gioblrt.

Well...I deserve that...

Tahimik na isinakay ako sa sasakyan ni Northwest ...

Naramdaman ko na lamang na niyakap nya ako ng mahigpit...

"Cry now Krizzen...Cry...You need to cry... don't worry...I am here... I will help you and I will never leave your side." Bulong nya sa akin

Doon..

Doon lamang ako nakaramdam muli ng emosyon...

Ng sakit....

Lungkot...

Pighati...

Pagsisisi...

Lahat...

Kaya natagpuan ko na lamang ang sarili kong humahagulgol sa yakap ni Northwest...

sa yakap ng taong nagpapaalala sa taong mahal na mahal ko...

At pakiramdam ko ngayon...

Magiging walang kwenta na ang buhay ko...dahil sa mga nangyayari sa buhay ko...

I have this feeling that I will be...lifeless...