the oblivious games (a Dutch Louis Tomlinson fanfic)

de eerste training

Dakota POV.

Ik werd wakker en deed mijn ogen met veel moeite open,gisteren was het behoorlijk laat geworden en het is nog maar 7 uur in de ochtend. "Dako' we moeten ons nu echt wel klaarmaken!"  zei een geïrriteerde Elise. "Jaa ik kom al. " zei ik op een zaagtoon. "Gaan we weer onze roze fitnessoutfit dragen?" Vroeg ik aan Elise. Ja ,wat had jij nou gedacht kreeg ik simpel en best bot als antwoord.
Elise is niet echt een ochtendmens je laat haar de eerste uren beter wat met rust.

Toen we al ons gerief hadden genomen en in onze sporttas hadden gestopt zijn we rechtstreeks naar de trainingsruimte gegaan. Zoals altijd zijn we weer eens bij de eersten. Ik en Elise kwamen zelden te laat.
We waren bijna altijd overal een halfuur te vroeg. Beter te vroeg dan te laat denk ik altijd. "Elise ik ga even kennis maken met andere teams is dat oké voor jou? " Ja tuurlijk ga maar.

Ik ging rechtsreeks naar het Zweedse team om even kennis te maken. ze zagen me er heel vriendelijk uit. Ik denk dat dat team een grootte kans heeft hier levend uit te komen. Het zijn 2 meisjes van midden in de 20 schat ik. Aan hun lichaamsbouw te zien zijn het beide turnsters of dansers. "Hallo" groette ik hun. "Uhm hey" zei het grootste meisje met bruine haren al snel terug. "Jij bent toch uit het Belgische team he?" Vroeg het iets kleinere meisje kort erna." Ja dat ben ik,samen met mijn beste vriendin daar. Zei ik terwijl ik richting Elise wees.

Bijna alle teams waren ondertussen al aangekomen en Elise had zich nu ook bij mij en het Zweedse team gevoegd. We waren nog wat aan het napraten tot we een stem hoorden:
Beste jongens en meisjes/ dames en heren jullie eerste training gaat binnen 5 minuten beginnen ,zet jullie allemaal al klaar op de juiste post voor jullie land de landen staan aangeduid in bollen op de grond.

De Zweedse meisjes stonden hier al op hun plaats terwijl ik en Elise naar de andere kant van de zaal moesten gaan . We zullen dan maar eens gaan zeker? Bye Fiona en Evelyn. (Zo noemden de Zweedse meisjes)

De plaats in de trainingsruimte voor ons bevond zich links naast die van Engeland en rechts naast die van Noorwegen...
over het engelse team gesproken ,gaan ze voor de eerste training al te laat komen?
"Omg!! Dakota!! We staan gewoon naast het engelse team "zegt Elise veel te hyper om dit uur in de ochtend." Ja, wauw als ze nog wel komen ja. Wat is daar zo bijzonder aan? " zei ik nog steeds super moe zonder deftig te beseffen waarover het gesprek gaat.

En daar waren ze dan ... Het Engelse team,omg! Nu drong het tot me door! Ik ga 4 trainingsdagen naast DE Louis Tomlinson staan!! " Omgg!! Elise!! Nu snap ik waarom je zo hyper deed! Dit worden de beste laatste dagen die ik me kan wensen!"hey Dakota! Niet zo denken het.worden.niet.onze.laatse.dagen.
begrepen?" Zei Elise licht geïrriteerd. Ik hoop het,mompelde ik nog stil.

Louis POV.

Ik en Jelena komen half lopend aan in de trainingsruimte want we waren weer eens bijna te laat. "Zo te zien zijn we weer eens de laatste." Zei ik lachend tegen Jelena. Ik zag dat ze er ook wat om moest lachen. "Ik denk dat we daar tussen de muur en Het Belgische team moeten staan." Zei Jelena plots heel serieus. Uhm ja zo te zien wel laten we maar gaan dan.

Ik zag hetzelfde meisje van gisteren weer naar me kijken ik dacht al dat ze me bekend voorkwam , ze is 1 van die beste vriendinnen die ik 2 dagen geleden voor het eerst op de televisie zag. Ze is echt mooi, haar bruine haar dat er prachtig uitziet in een paardenstaart en dan haar oogkleur die perfect uitkomt in verhouding met haar huidskleur en dan haar lengte die perfect is in verhouding met haar lichaamsvorm. En dan heb je nog haar roze trainingsoutfit die haar look compleet maakt. Haar outfit zet haar vriendschap met het andere meisje nog eens extra in de verf ik vind het geweldig dat ze hun vriendschap zo goed laten merken.

Mijn gedachten werden onderbroken door een stem die weerklonk over heel de ruimte:
Beste deelnemers vandaag is het jullie eerste training we gaan jullie uithoudingsvermogen verhogen en verbeteren in hoever het mogelijk is. We vinden het belangrijk dat jullie conditie op en top is voor de games je weet maar nooit of je het nodig gaat hebben,wie weet kan een goede conditie sommige levens redden. We beginnen met ieder team appart te evolueren en daarna gaan we over op het verbeteren van jullie uithoudingsvermogen. En denk eraan het wordt allemaal live uitgezonden zodat jullie familie en vrienden mee kunnen kijken!! Veel succes allemaal!
Pff... Dit wordt een lange dag.

Dakota POV.

Na dat de vrouw haar uitleg had gedaan moesten we ons al voorbereiden op de evaluatie. We moesten blijven touwspringen of lopen zolang de muziek bezig was nu was het liedje "confident" van Demi Lovato bezig.
Ik hou van dat nummer het gaf me extra energie.
Ik koos voor het touwspringen omdat ik dit altijd al graag gedaan heb. Ondertussen was de evaluatie begonnen. Als eerste werd het Spaanse team geëvalueerd en zo door tot Engeland zij waren de laatste. Omdat België voorlaatste was hadden ik en Elise nog tijd genoeg om te blijven oefenen.

De evaluatie verliep heel vlot elk team moest 10 minuten aan een stuk de opdracht volhouden ,per keer dat je stopte ging er 10% van je eindtotaal af  simpel toch? Nu de evaluatie verlopen is moeten we werken aan verbetering ik en Elise kwamen heel goed uit de test dus we moesten links in de grootte ruimte gaan staan met nog een paar andere kandidaten... waaronder ook Louis. Waarom denk ik toch zoveel aan hem? Ik moet me concentreren, maar dat is wel veel gevraagd als je je in dezelfde ruimte als je idool bevind...

Louis POV.

We werden in 2 groepen verdeeld:de personen die de test haalden en de personen die het niet haalden. Ik heb de test gehaald,maar Jelena niet ik zag de angst weer opkomen bij haar omdat ze nu nog meer beseft dat ze bij de zwakkere hoort... maar ik zal haar helpen , ik weet alleen nog niet hoe...

In de groep waar ik zit zitten ook de 2 Belgische meisjes.
Waarom denk ik daar toch aan het maakt niet uit wie er in je team zit, focus Louis.
In onze groep moesten we de 10 minuten uithouding tot 20 minuten krijgen. De andere groep moet ervoor zorgen dat ze minstens de 10 minuten halen.

Iedereen haalde hun doel waarbij we met zen allen naar het hotel moesten om te slapen. Morgen moesten we weer naar de training om 7 uur. En op tijd! Maar ik kon het niet laten om te gaan kijken in welke kamer de 2 beste vriendinnen vanuit België zaten. "Jelena, ga jij maar al slapen ik kom straks wel" zei ik nog even tegen mijn teamgenote voor ik de kamer uitliep om de kamer van de 2 meisjes te vinden.

Na wat een eeuwigheid leek heb ik de kamer gevonden met het naambordje "België" erop. Ik klopte nerveus op de deur en hoorde voetstappen richting de deur komen.

Dakota POV.

Ik doe wel open! Zei ik tegen Elise die languit op de bank tv zat te kijken. "Oké danku" zei ze snel terug.

"Kom bi - nnen" zei ik helemaal verbaasd! Louis Freaking Tomlinson stond gewoon voor onze deur!! "Uhm... hallo... kan ik dan... naar binnen?" Zei hij een beetje nerveus, denk ik.
Ik was natuurlijk vergeten dat ik "Kom binnen" zei terwijl ik nog voor de deur stond ,dus stapte ik rustig van voor de deur.
"Ow...Uhm...Ja natuurlijk" kon ik nauwelijks zeggen zonder mijn stem te laten beven.

Ik vind dit hoofdstuk weer wat minder,maar ik doe mijn best om mezelf te verbeteren. Ik hoop dat jullie het verhaal leuk vinden zo ja laat dan zeker iets weten.
Xx