Stray Kids & Stray Girl 길 잃은 아이 와 길 잃은 소녀

ONE

Başlangıç olarak yayınladığım bir önceki bölüm bana biraz saçma geldi ama yine de siz bilirsiniz.. Lütfen görüşlerinizi yorumlara yazın.. Bekliyorum..

Hemen başlayalım.. 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

İyi okumalar 😋❤️

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Dinlediğim müziği havaalanına gelince kapattım. Yolculuğumuz yaklaşık bir saat sürdü. Chan Oppa arabayı park ettikten sonra Lee Know ile birlikte indi. Bende Jisung'u uyandırmaya çalıştım. Kaç kere dürttüm ama uyanmadı. Camdan bana bakan Lee Know'a işaretler yaptım, birncide anlamadı. İkinci de yaptım yine anlamadı. Bu sefer kapıyı açıp bağırdım.

"Yah! Gelip Jisung'u uyandırsana! İki saattir işaret yapıyorum burada!"

LK: Tamam ya! Ne bağırıyorsun?!

"Sende anlamıyorsun ki!"

LK: Off.. Çekil çekil!

"Tamam be!"

Dedim ve hışımla arabadan çıktım. Know'un omzuna çarparak arkasına geçtim ve buyur işareti yaparak yol verdim. Lee Know göz devirerek arabaya yöneldi ve Jisung' un yanına geçti. Bir iki dürttükten sonra Jisung yine uyanmadı. Bu sefer nefes alıp almadığını kontrol etti.

LK: Nefes de alıyor.. Niye uyanmıyor ki bu?

Chan Oppa yanıma geldi ve ikimizi de azarlarmış gibi konuşmaya başladı.

BC: Aigoo! İkinizde onun nasıl uyandığını halâ çözememiş değildirsiniz umarım diyeceğim ama evet belli ki çözememişsiniz! Çekilin şuradan!

Deyip beni kapının önünden çekti. Lee Know da arabadan çıktı. Chan Oppa Jisung'un yanına oturdu ve bağırmaya başladı. Lee Know ve ben birbirimize anlamaz bir şekilde bakmaya başlamıştık bile.

BC: Han Jisung! Pd'nim seni çağırıyor! Kalk çabuk!

Der demez Jisung gözünü açtı ve hemen arabadan fırladı. Biz kahkaha içinde onu izlerken o anlamazca etrafına bakınmaya devam ediyordu. Yanımıza koştu ve sorar gözlerle bize bakmaya başladı.

J: Bizim burada ne işimiz var! Hani Pd'nim beni çağırıyordu?!

"Sakin ol dostum! Gece çok oyun oynuyorsun herhalde.."

J: Yoo... Oyun falan oynamıyorum ben!

"O yüzden mi iki saattir uyuyorsun arabada!  Changbin ve Seungmin'i almaya geldik buraya.. Farkında değilsin herhalde?"

J: Yanii.. Birazcık oynuyor olabilirim... Belki.. Ayrıca buraya neden geldiğimizi hatırlıyorum.

BC: Tamamdır. Ayılmış bu.. Hadi gidelim uçak indi.

"Tamam, gidelim."

LK: Hop, hoop! Orada dur! Sen nereye?

"Yaaahh! Ama bende gelmek istiyorum.."

BC: Hayır! Geç arabaya! Birisi seni görürse yakalanırsın! Geç hadi!

"Off.. Tamam yaa.."

BC: Oflama! Hadi..

Üçüde ben arabaya binene kadar kapının önünde beklediler. Chan Oppa ben bindikten sonra kapıyı kilitledi. İçimden lanetler ederken telefonumu çıkarttım ve yarım kalan dizimin bir bölümünü açıp izlemeye başladım.

'' '' '' '' '' '' '' '' '' '' '' '' '' '' '' '' ''

Dizi bölümünün yarısına geldiğimde izlemeyi durdurdum ve başımı cama doğru çevirip gelip gelmediklerine baktım. Başımı tekrardan telefona çevirecektim ki fark ettiğim şeyle telefonumu kapatıp koltuğa fırlattım. Anında cama yapışmamla Chan Oppa beni gördü ve kahkaha atmaya başladı. Hemen arabanın kilidini benim inmem için açtı. Ben de hiç beklemeden kapıyı açıp atladım. Şaka değil.. Gerçekten atladım.. (asjajjs bir yerin kırıldı mı bari sjdjajjd.. hahahah)

Koşarak yanlarına gittim. Changbin zaten elindeki valizini Jisung 'un eline tutuşturmuş kollarını açmış beni bekliyordu. Hemen kucağına atladım ve kollarımı boynuna doladım. (Changbin kuzenim olur)  (Şaka yapıyorsun 😱😱 ajsjjaj)

"Yaaahh! Nerelerdeydin sen! Tatilmiş! Ne kadar merak ettim haberin var mı?! Bunları arıyormuşsun ama gittiğinden beri beni hiç aramadın! Bu kadar mı hatırım yok yani!"

CB: Tamam prenses.. Sakin ol.. Geldim işte..
Bu kadar özlediğini bilseydim bir hafta önce gelirdim. Hahaha (Yahhh!! Yerler seniii... Bebekimmm❤️❤️❤️❤️❤️❤️)

"Neyse.. Senin cezanı sonra vereceğim. Seungmin - A! Gel buraya şapşik şey!"

Deyip ona da sarıldım. Çok özlemişim beeğh! Seungmin de şirin kahkahasını sunduktan sonra sarılmama karşılık verdi.
Ayrıldıktan sonra karşılarına geçtim. Chan Oppa konuşmaya başladı.

BC: Tamam, hasretinizi arabada geçirirsiniz. Yürüyün!

LK: Bence de! Hadi kız! Yürü!

"Benimle ne alıp veremediğin var senin yah!"

LK: Hiçbir şey.. Ne olabilir ki?

"Ben ne bileyim? Onu sana soruyorum ya!"

Jisung: Tamam, tamam. Uzatmayın. Hadi...

Dedi ve konuşmayı kapattı. Hepimiz arabaya yerleştikten sonra yola koyulduk ve yol boyunca sohbet ettik.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Önceki bölümden daha uzun gibi oldu sanki.. Ha?

Ne dersiniz? Bölüm olmuş mu?
Benim pek içime sinmedi. Silmek aklımdaydı ama asla böyle bir şey yapamam. Jajjsjs

Umarım beğenirsiniz...

Bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın...

Sizi seviyorum.. Hoşçakalın!

❤️❤️❤️

Öpüldünüz... 😘💋