Başlamadan önce oy vermeyi ve okurken yorum yapmayı unutmayın lütfen. Beğendiğiniz veya hoşunuza gitmeyen bir yeri yazabilirsiniz.
Veya da olmasını istediğiniz şeyi.
Bir yıldız kaydı gökyüzünden. Kabul almayacağını bilsemde bir dilek diledim yaratandan.
Dileğimin adı Dağhan Özkul'du.
Belki imkansızdı belki de bu hayatımda ki en imkânlı şey.
Bilmiyordum.
"İyi misin? "
İyimiydim bilmiyordum. Az önce Dağhan'ın bildiğim ama hiç görmediğim bir yüzüyle karşılaşmıştım.
Onun sinirli bir yapısı olduğunu elbetteki biliyorum ama ilk defa kavga ederken görmüştüm.
Pardon adam döverken görmüştüm.
" Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz? Kimsiniz siz bir mahalle dilberinin bizi düşürdüğü duruma bak "
Canan denilen sarışın kızın gereksiz gerginliği ve o kadar kendini belli etme çabasına rağmen ,kimsenin dikkatini çekememesi gülme isteği uyandırsa da Dağhan'ın üzerimde olan dikkatli bakışları gülmemi engelliyordu.
Esmer kız sessizce oturuyordu.
" Sen kimsin de benim arkadaşlarıma böyle davranırsın. Hepinizi şikayet edeceğim. Özellikle de seni" derken işaret parmağıni tehtid edercesine Dağhan'a doğru sallıyordu.
İnsanların ilgi odağındaydık. Çoğu kişi ayağa kalkıp izlese de oturanlarda vardı. Çalışanlarda arka tarafımda toplanmış bu gereksiz olayı izleyip belkide renksiz hayatlarına renk katıyorlardı.
" İyiyim "dedim Dağhan'ın saniyeler önce sorduğu soruya. Bakışlarım birkaç saniye yerde yatan iki adamda takılı kaldı.
Kavgacı bir insan olmasam da bu ikisi bu dayağı sonuna kadar hak etmişlerdi.
" Sen iyi misin?"
Sesim kısık kelimlerim sakindi.
" Tabiki de iyiyim. Aksi mümkün değil zaten "
Gülümsedim.
" Köpeğini de seni de sürüm sürüm süründüreceğim"
Ah neden insanlar yenilgiyi hazmedemiyorlardı. Bakışlarım usulca durmadan gereksiz konuşan kıza kaydı.
Neyin gösterisiydi bu?
Dağhan laf atılan o değilmiş gibi hangi ara yaktığını bilmediğim sigarasını içiyor sakince bir sandalye çekmiş oturuyordu.
Biliyordum ki Canan erkek olsaydı çoktan sesini kesmişti ama Dağhan bir kıza el kaldıracak bir adam değildi.
Ama ben Dağhan kadar sakin değildim. Bana atılan bir lafı kaldırabilirdim ama Dağhan'a kimse laf atamazdı. Heleki bu gereksiz insan.
" Tekrar söylesene " dedim dakikalar önce Dağhan'ın repliğini çalarak.
Kızın yüzünde iğrenç bir gülümseme oluştu. " Ne oldu tatlım. Sevgiline köpek demem zoruna mı gitti?"
Gülümsedim. Kıza doğru bir adım attım. Yüzünde ki sırıtış genişledi. " Söylesene tatlım " dedim alay içeren bir ses tonuyla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOZADAKİ KELEBEK
RomanceTüm zorluklarla mücadele eden üç kız . Üç yaralı yürek . Üç kırık kalp. Bir adam tüm acılara rağmen dimdik duran . Bir adam sevgisini sevgilisi için içine gömen . Bir adam koruyan ,kolayyan , seven.
