SADECE OYUN

🖤 17 🖤

Bazı şeylerin kıymetini kaybetmenin eşiğine gelmeden anlamıyor insanoğlu.

Yapılan yanlışlar karşısında kinleniriz, sinirleniriz, kan kustururuz, nefret ederiz ama asla affetmeyiz.

Belki Affetmek gerçekten de erdemliktir. Hatta belki de bizi mutluluğa iten büyük bir erdemliktir.

Affetmekten korkmayın. Mutsuz olmaktan korkun.
🖤

- Samet iyi misin?

- İyiyim Poyraz da bu kim?

- Oğlum Yağmur bu hatırlamadın mı? Ali hızlıca Samet'in yanına gelip konuşmaya başlamıştı.

- Hayır Ali dalga mı geçiyorsunuz değil işte.

Doktor Demir kaşlarını çatıp Samet'in hareketlerini izlerken Ali, Songül'ün yanına gidip kolundan çekiştirerek Samet'in karşısına getirdi. Poyraz ise boş boş olanları izliyordu.

- Bu. Yani bunu hatırlıyor musun?

- Bu ne yaaa, ben bu muyum?  Songül kendini işaret ederek Ali'ye sormuştu.

- Kızım sırasımı şimdi?

- Yağmur'u hatırlamıyor beni hatırlar mı? Sende saçmalıyorsun. Sen buna bakma Samet bu saçmalıyor. Songül bu derken bastırarak söylemişti.

- Hatırlamıyorum.

- Olsun ben yine de sarılmak istiyorum kardeşime. Songül Samet'e yaklaşıp  sarılmıştı. Sarılırken kulağınada bir şeyler fısıldayıp sırtına sertçe üç kere vurmuştu. Samet hiç bir tepki vermeden Sadece Songül'ü izlemeye devam etmişti.

- Kızım yavaş olsana çocuk yaralı.

- Sende ya sabahtan beri kızım kızım kızım. Babam bile bu kadar kızım dememiştir. Ali Songül'e göz devirip tekrar Samet'e bakmıştı. Poyraz hala tepkisiz Samet'i izlerken kimse onu farketmemişti bile. Yağmur da olduğu yerden doğrulup Poyraz'ın yanına geçti. Sadece ne yapabileceğini düşünüyordu Samet'in onu hatırlamadığını düşünmek canını çok sıkıyordu.

- Bu, ben gerçekten sizi hatırlamıyorum. Kulağıma dalga geçtiğimi anladığını söylüyorsun ama. Sen kimsin?  Songül, Samet'in söyledikleriyle gözlerini Samet'e dikmiş ciddi olup olmadığını anlamaya çalışıyordu. Sonra Demir'e dönüp konuşmaya başladı.

- Ciddi mi? Neden hatırlamadığını söylüyor.

- Bende bilmiyorum neden öyle söylüyor olabilir.

- Ya doktor olan sensin benim mi bilmem gerekiyor. Bir şey söylesene bize.

- Songül aynı okuldan mezunuz biliyorsun değil mi? Senin de bilmen lazım.  Hatta dur bunu Rüzgar'a yani Samet'e soralım.

- Dalga mı geçiyorsun sen bizle Demir. Görmüyor musun hatırlamıyor işte bizi. Gözyaşlarını tutmak için kırpmadan öylece bakan Yağmur daha fazla dayanamamıştı ve titreyen sesiyle yere bakarak konuşmuştu.

- Kızım manyak mısınız? Ben ölsem unutmam sizi. Samet gözlerini Yağmur'a dikip burukça bakmaya başlamıştı. Samet'in dediğini duyan Yağmur kaşlarını çatıp ona bakmaya devam etmişti. Ne kadar çok sarılmak istesede sinir olmuştu yaptığına.

- iki oldu Yağmur bu. Sence ne yapmalayız. Kollarını göğsünde birleştirmiş bir vaziyette kaşlarını çatıp Samet'e bakarak konuşmuştu Songül. Samet ise bir Songül'e bir Yağmur'a bakarken Poyraz mutluluktan kahkaha atmıştı. Sonra ortamdaki ciddiyeti sezince oda etrafına bakmaya başlamıştı