Doruk Rüzgarı

16

Kafamdaki türlü türlü düşünce ile bir okul günü daha son buldu. Dışarıdan berbat bir halde durduğumun farkındayım.Beni görenler, aralarında konuşmaya başlıyordu. En azından igneleyici bakışlarından bunu anlıyorum.

Birden aklıma, Rüzgar ile olan son konuşmam geçmişti. Acaba fazla mı tepki göstermiştim? Belki de sakin kafayla düşünmedim, ağzımdan yanlış şeyler çıktı.ilk defa içimde bir pişmanlık duygusu canlandı. En iyisi, bu durum ile ilgili Rüzgar ile konuşmak.

5 derstir açmadığım telefonumu, evimin yolunda açtığımda bildirimler tek tek ana sayfaya düşmeye başladı.

'Rüzgar kisisinden 16 cevapsız çağrı'
'Rüzgar kişisinden 8 sms'
'Rüzgar kişisinden 92 mesaj'
'Hilal'im:) kişisinden 3 cevapsız arama'

Birden aklıma Hilal ile buluşacağım geldi. Fakat kendimi fazlasıyla yorgun hissediyordum. En iyisi mesaj atıp gelemeyecegimi haber vermek.

" Yavrum, biliyorum söz vermiştim ama bugün seni ekmek zorundayım^^'

Anında görüldü oldu.
Yazıyor...

"Maymun hanım, yine hangi manikürcü ile randevunuz var acaba?"

"Hilal,moralim bozuk olmasa buna gülebilirdim. Ama suan inan içimden gelmiyor. Biraz halsizim, eve gidip dinlenicem."

"Kuzum,iyi misin? İstersen direkt bende eve geleyim?"

"Yok Sağol biraz dinlenmem gerek sadece. Sen Sinem ile git. <3"

"Tamam kuzum. Dikkat et kendine. Ha bu arada istediğin birşey varsa alalım gelirken."

"Hmm bana jelibon alsanız hiç fena olmaz aslında.d"

"Manyak ya.d Tamam güzelim biz gelirken alırız mualandın"

"Sende;)"

Hilal ve Sinem ile çocukluk arkadaşıyız. Kendimi bildim bileli hep onlarlayım. Her zaman benim yanımda oldular. Kendi annemden babamdan çok onlar mutlu etti beni.  Onlar benim zaafım haline gelmiş durumdalar. Cidden bazen onlarlayken ne kadar şanslı olduğumu düşünüyorum. 

Eve varıp bir süre yatağımda uzandım. Bugün cidden yorucuydu.
Daha sonra temiz kıyafet,iç çamaşırı çıkarıp duşa girdim. Birazda olsa yorgunluğumu atmak istiyorum,ve bu cidden insanı rahatlatıyor. Duştan çıkıp, üzerimi giyindim saçlarımı kurulamadan tekrar kendimi yatağıma attım.  Ve telefonu elime alıp Rüzgar dan gelen mesajlara bakmaya başladım. 
Rüzgar: Dora, iyi misin?

Rüzgar: Ağlıyordun,umarım aglamanın sebebi ben değilimdir.

Rüzgar: Benim yüzümden ağlamanı,istemem

Rüzgar: Ne saçmalıyorum ben..?
Senin ağlamanı istemiyorum.

Rüzgar: seni ağlattım.

Rüzgar: Özür dilerim güzelim. 

Rüzgar: ben kafamı sikeym, özür dilerim.

Ve daha birçok mesaj şuan ona cevap verebilecek durumda değildim.  Sadece uyumak ve olanları unutmak istiyordum. Yatağıma iyice yerleşip gözlerimi kapadım.

Gözlerim kapalıyken onun beni düşünmesi aklıma geldi. Sebepsizce gülümsedim. Oh Hayır kafayı yiyorum galiba. Sadece zan altında kalmak istemiyor Dora,saçmalama.

Uykuya dalalı 30 dakika belki anca  olmuştur. Bilindik ses ile gözlerimi açtım.  Lanet olası kapı ziliydi bu. Hilal ile sinem olabilecegini dusunup açmaya karar verdim. Delikten bakmadan kapiyi açtım.

"Oof Hilal anahtarı alsan ne olur sanki!!!"

Kapıyı açtığımda gelenin Hilal ile Sinem'in olmadığını anladım. O gelmişti.

"Biraz konuşalım mı?"

.............................

Sellaaaam canlarım. Antrenmanlarimdan vaktim kaldıkça bölüm atmaya çalışıyorum. Ama siz bir oy vermeye bile üşeniyorsunuz. Pü size wpjekdakbsksbs.

Herneyseeee hepiniiiz mualandınız <33