Story For Us

First Pain, First Gain

Seven's POV

Ang saya naman ng araw ko. Buong araw kaming magkasama ng babe ko! Sarap mag imagine ng mga happy memories nyo together! Kinikilig pa ako eh. Enebe keshe? HAHA, "Ay PALAKA!" Nagulat ako biglang may tumawag sa phone ko. Ah si vincent lang pala. Miss nya na ako agad? Awww

"Hello babe?"

"Hi! Barkada to ni Vincent, Khatrine Manrique nga pala. Nandito sya sa bahay namin ngayon." Masigla pa mag salita yung babae

"Ah ganon ba? Bakit daw sya nandiyan?" Nag tataka kasi ako. After nya akong ihatid sabi nya uuwi na daw sya. Kasi napagod na sya.

"May tiwala kaba sa boyfriend mo?" Maangas na tanong nya.
"Oo naman." At confident akong sumagot.

"Eh pano kung sabihin ko sayo na girlfriend niya din ako, at kaya sya naman dito dahil may nangyari na samin." Nanigas ako at di ko alam ang sasabihin ko.

"Katabi ko nga sya eh. Sarap ng tulog, napasarap din kasi" dagdag pa niya.

Sa isang iglap, gumuho Ang mundo ko. Si Vincent? Magagawa niya nga ba talaga iyon? Yun ba? Yun ba yung ginagawa nya pag wala ako? Bakit nya nagawa sakin to? Bakit?!

"Oh na pipe kana ba? Sumagot ka?! Ano? Salita! Kawawa ka naman. Ano nang gagawin mo ngayon?" Tuwang tuwa pa siya.

Ang sakit. Ang sakit sakit pero di ako pinalaking mahina ang loob at pinigilan kong umiyak saka ako sumagot. Pinilit kong palakasin Ang loob ko.

"Ah ganon ba?" Maamo kong sagot.
"Edi kung ganon. Magsama kayo! Kahit hanggang impyerno!" Dagdag ko pa.

"Ay pikon agad?" Sabay tawa nya pa. "Bakit di ka nalang kaya bumalik sa saya ng nanay mo at don ka mag mukmok!" Pang iinsulto nya.

"FYI Hindi nag sasaya ang mama ko. First of all my mom never wears that so called 'saya'  coz we are not silly like you. Secondly I will never, ever cry for the person who hurt me. And lastly I'm not 'pikon' you should take note all of that" mayabang na sagot ko kahit naiiyak na ako, kahit gusto ko na mag breakdown

"Ahm, ah.." pinatay nya yung phone. Di nya ako naintindihan bobita.

Diba dapat masaya ako? Kasi napahiya ko siya. Ang sakit eh. Masakit talaga yung ginawa nila sakin. Bakit pa kailangan ako masaktan ng ganto? Bakit? Bakit?! Gusto ko sanang tawagan yung mga kaibigan ko. Kaya lang baka sila pa mapag buntonan ko ng galit. Siguro kailangan ko mapag Isa. Mag lalakad lakad muna ako sa labas. Kailangan ko mahimasmasan. Ah Alam ko na. Punta nalang akong plasa mag Isa. Mag i-stress eating ako.

Ah walang taong na pala dito? Okay lang bukas pa naman yung bilihan ng shawarma at street foods. Bumili muna ako ng shawarma. Saka ako Pumunta sa nag titinda ng street foods. Pasara na nga sila.

"Ay ate, Wala na po ba?" Pag dating ko simot na tinda nila

"Oo Iha, pinakyaw na lahat nung binata yung tinda ko."sagot nung ale.

"Ah sige po. Salamat." Sino nan kaya yung lokong yun? Inubusan pa ako badtrip.

Umupo ako sa gilid ng fountain saka ko kinain yung dala ko. Hay sarap pala mag mumok pero di ko naintindihan kung bakit di ko magawa umiyak para mawala ang sakit. Ang gusto ko lang ay kumain para mawalan natong pesteng bigat sa dibdib ko

"So eto lang ang kakainin ko?!" Kinakausap ko na ang sarili ko. Self sorry

"O eto na. Sayo na " may lalaking nag abot sakin ng street foods from somewhere.

"Ayaw mo? Sige akin nalang arte mo" ah si Ky lang pala. Tong bwisit na to? Hayst last week kasi...

*Flashback