Chapter 4: Problems
~Reid
"So now kilala mo na ba kami?" Tanong sa akin nung Ace habang nakangisi.
Wala sa sariling napatango ako. I gulp again and again. ( '._.)
Oh shit! >___<
"Come here..." Nanlaki ang mata ko ng bigla ako nitong hinila patayo. "Listen jerk, alam mo naman ang atraso mo sa amin diba?" Sabi pa niya.
"It's not my fault, lumabag kayo sa rules ng school and I needed to stand the decision I made. Kung hindi namin kayo enexpel we would be unfair to other student who we punish. At tsaka hindi lang naman kami ni kuya luke yung nagdesisyon pati yung board" Giit ko naman.
I saw her smirk bago naramdaman ang kamao niya sa pisngi ko. Napasalpak ulit ako sa lupa.
"I said listen!" Sigaw niya. Napaatras ako, siya namang paghakbang niya papalapit sa akin. "When I tell you to listen you listen!"
I shiver as I feel how cold and sharp her words are. I sigh.
"I-im sorry" Nakayukong wika ko sa kanya. I don't know why I said it, I just have the urge to say it to her.
"Wala akong pake kung anong pinaglalaban mo sa impyernong school na yun but I tell you scumbag I fucking ruin you worthless life" Maangas niyang sabi.
Oh f*ck! >___<
Napalunok ako ng makitang may binigay sa kanyang baseball bat ang isang kasama niya. Holy Caucamole! 三( ゚Д゚)
"Now f*cking kiss your f*cking life goodbye assh*le!" Nakangisi niyang sabe at humugot ng lakas para hampasin ako sa ulo.
"Please listen!!!! PLEASE!!!" Frantic na sigaw ko. Napataas pa ang dalawa kong kamay na nanginginig sa takot. {{|└(>o< )┘|}}
Alam kong itutuloy niya yung paghampas niya. At hindi pa ako handa para mamatay! ( ̄˄ ̄)
"Please listen!!!!!!" Namamaos kong wika, nakaluhod pa ako sa harap niya. "Please spare me, lahat gagawin ko wag niyo lang akong saktan. My mother will be worried sick." Pag mamakaawa ko sa kanya.
Ilang Segundo niya akong tinignan, napakamot pa siya sa baba niya na para bang may pinag iisipan. I sigh.
"Ano naman ang makukuha namin pag binuhay ka pa namin?" Tanong niya habang nakataas ang isa niyang kilay.
"Fuck Ace! Tapusin mo nalang kase. Baka takasan pa tayo niyan. Anak yan ng Mayor eh" Wika nung lalaking nasa likod ni Ace.
"DON'T FUCKING ORDER ME WHAT TO DO!" Singhal nung Ace sa kasamahan niyang nagsalita. Agad naman tumahimik ito.
She stared at me for a couple of minute before grinning na para bang may naisip siyang magandang ideya.
"Alright! I've made my decision" Nakangising sabi niya. She pull me closer toward her "Okay l'll spare your f**ucking worthless life"
I sigh in relief.
"In one condition" Biglang pahabol niya. I know she's gonna say this. Expected ko na to. -__-
"Ano yun?"
Her grin widen as she heard what I say. Napalunok na naman ako. Parang kinakabahan ako sa one condition na yan. =___=
"BE MY SLAVE"
WHAT?! O____O
~Ace
"What's with you Ace? Naawa ka ba sa lalaking yun at pinalampas mo?" Nanunuksong wika ni Matt at tumabe sa tabe ko sa veranda ng Condo ni X.
"Wala ka ng pake dun" Masungit kong sagot sa kanya.
Kahit ako hindi alam bat ko pinalampas yung lowlife weakling na yun. I know I should gave him a piece of my Martial arts move pero di ko ginawa. Ewan ko kung ano nasa utak ko at ginawa ko pa siyang Slave ko. Mabuti naman at pumayag siya ng walang pag-alinlangan at baka matuluyan ko talaga siya pag humindi siya.
I sigh.
"Nagiging soft ka na ata Ace" Bigla na lamang sumulpot si Allen na ngayon ay nasa tabe ko na din. Pinapagitnaan nila akong dalawa ni Matt.
I frown at him before punching his arm so hard.
"ARAY!! Naman Ace!" Namimilipit ito sa sakit. I just smirk.
"Called me soft again and I'll let you see how softly I'll break you bones" I hissed at him. Napatawa naman si Matt bago nilayo sa akin si Allen.
"GUYS KAKAIN NA!!!" Napalingon kaming tatlo kay Julian na nakatayo sa pintuan ng veranda. " Oh bakit? Di pa kayo kakain?"
Sumunod na lamang kami sa kanya papuntang Dinning area. Nandoon na ang ibang kasamahan namin ng umupo kami sa lamesa.
Kumain lang kami doon sa Condo ni X bago kami umuwi. Ganun lang ang trip namin sa buhay ng mga kasama ko. We all don't know what we want in life kaya kami magkasama. Ganun nga siguro, kampi-kampi lang.
"Mabuti naman at dumating ka pa! Kanina ka pa nakin hinihintay! Asan na ang bayad mo sa apartment mo!" Umalingawngaw na naman ang boses ng Landlady ko. =__=
Well sa apartment lang ako nakatira. Pinalayas kasi ako sa amin dahil hindi na makaya ng mga magulang ko ang ugali ko. Well don't ask me where they are, I don't care anymore. Mula ng umalis ako sa bahay nila ay tinuring ko na silang patay.
"Kayo po pala Aleng Cillia" Ngumiti ako sa kanya pero inismiran niya lang ako.
Ang sarap sapakin ng matandang to, pasalamat nalang siya at ugod-ugod na siya kung hindi patay siya sa akin. Tssk.
"Wag mo akong ngitian! Ang bayad mo ang kailangan ko! Two months ka ng di nakakabayad!" Galit na sabi nito.
Hindi pa kase ako pinapadalhan ni Lola ng pera kaya di ako nakakabayad. Si lola nalang kase ang kakampi ko.
Hayy! Pano na to?
"Pwede po bang sa susunod na linggo na lang? I still don't have my money here to pay you completely" Paliwanag ko sa matanda.
"Don't Ingles me ha! Mukha ka namang anak mayaman pero wala kang pera! Palagi mo nalang ako sinasabihang bukas! Madami ang gustong tumira sa apartment ko! Pag di ka pa nakabayad sa biyernes ay umalis ka na!" Singhal niya.
I just made a face when she's not looking. Asan naman ako makakakuha ng pera pangbayad sa kanya? Sa tatlong araw na binigay niya? Mukhang kailangan kong umutang muna ha. Damn!
"Sige po" Sabi ko nalang.
Umismid pa ito bago tumalikod at umalis.
"Tangenang buhay to!" Inis kong sabi bago binuksan ang apartment ko at pumasok.