The Girly Way

Hoofdstuk 10

(Dit hoofdstuk gaat door waar het vorige hoofdstuk is gestopt)

Als je dacht dat daarmee de plagerijen voor die dag over zouden zijn heb je het mis. Harry gaat Suzanne achterna. Na een rondje om het zwembad te hebben gerend vlucht Suzanne de duikplank op. Harry is op de trap niet zo snel als Suzanne, waardoor Suzanne een voorsprong opbouwt. Als ze boven op de duikplank is kijkt ze over de rand. Als ze merkt dat iedereen haar verwachtingsvol aankijkt tot ze gaat springen roept ze:

"Het is hoog hoor!" Lara, Amber en ik schieten alle drie in de lach. Harry heeft ondertussen ook de duikplank bereikt. Suzanne heeft dat alleen niet door. Harry sluipt op haar af. Snel geeft hij haar een zetje, waardoor Suzanne richting het water valt. Ze weet Harry zijn arm nog net beet te pakken. Harry verliest daardoor zijn evenwicht en ze vallen allebei in het water. Zodra ze boven komen duwt Suzanne Harry onder water. Harry komt proestend boven water. Als hij op adem is gekomen duikt hij onder water. Suzanne kijkt zoekend om zich heen. In een keer wordt ze naar beneden getrokken. Even later komt ze - ook- proestend boven. Harry komt een stukje verderop boven water. Suzanne probeert hem in te halen, maar Harry heeft een dikke voorsprong. Hij rent de trappen van de glijbaan op. Hij glijdt er vanaf en een paar seconden later volgt Suzanne. Harry komt er als eerst uit en Suzanne valt bovenop hem. Na nog een tijdje geven ze het allebei op - voor vandaag. Die avond duik ik snel mijn bed in, terwijl voor Suzanne een heel nieuw avontuur zou gaan beginnen.

-Suzanne p.o.v.-

Ik loop door de gang, naar de hotelkamer. Opeens hoor ik achter me Harry schreeuwen. Ik draai me om en zie dat Key Harry aan de kant duwt.

"What is going on?" Vraag ik verbaasd.

"Hij probeerde je terug te pakken dus ik redde je." Zegt Key. Een lach breekt door op mijn gezicht.

"Ik pak je later nog wel terug." Zegt Harry en hij sjokt weg.

"Bedankt!" Zeg ik tegen Key.

"Geen probleem, dat is wel het minste wat ik kan doen voor zo'n bijzonder persoon zoals jij." Ik bloos.

"Zullen we anders wat gaan drinken?" Vraag ik en bijna gelijk knikt Key. Key is de pianist van een Koreaanse band. We hebben elkaar ontmoet op het feest. We lopen naar het café. Hij houdt de deur voor me open.

"Dames eerst." Ik glimlach naar hem en loop naar binnen. We gaan aan een tafeltje zitten. Ons drinken is snel klaar. Mijn oog valt op de ijskaart. Ik kan het niet laten om iets te bestellen.

"Een bananensplit, alstublieft." Bestel ik. Key kijkt me lachend aan.

"Wat?" Vraag ik hem.

"Dat je nu nog ijs bestelt., het is tien uur 's avonds." Lacht hij. Ik kijk verlegen naar mijn drinken.

"Je bent schattig als je verlegen bent." Ik kijk hem aan en voel mijn wangen rood worden. Ik ben blij als ik mijn ijs krijg en dat is mijn mond kan stoppen. Hij kijkt me nog steeds glimlachend aan.

"Dus..." Begin ik.

"Hoe kende je eigenlijk mijn band?" Vraagt hij.

"Ik ben al lang een fan. Jullie muziek is echt geweldig. Vooral het pianospel." Complimenteer ik hem.

"Dat is precies hetzelfd met jouw band. Je bent echt een geweldige pianist." Ik kijk hem lachend aan. Zo verloopt de avond. Twee uur later lopen we de hotelkamers. Hij slaat zijn arm om me heen. Ik kijk hem verbaasd aan.

"Mag ik geen knuffel voor ik ga?" Vraagt hij. Ik krijg een lach op mijn gezicht en geef hem een knuffel. Hij houdt me stevig vast.

"Ik snap niet dat die Louis een geweldig persoon als jou heeft gedumpt." Fluistert hij in mijn oor. Het voelt als een mes dat door mijn hart gaat. Ik mis Louis nog steeds heel erg. Tranen wellen op als ik aan hem terug denk. Ik sla mijn armen stevig om hem heen.

"Laat hem gaan, je weet wat hij je aan heeft gedaan. Dat verdien je niet." Hij maakt zich los uit de knuffel en pakt mijn gezicht beet.

"Je verdient veel beter dan dat. Je bent de meest geweldige persoon die ik ooit heb ontmoet. Ik kan je helpen als je wilt?" Ik voel de tranen achter mijn ogen prikken.

"Hoe dan?" Vraag ik hem.

"Door je te geven wat je verdient. Zullen we morgen anders afspreken? Ik kom om twee uur naar jou toe, is dat goed?" Ik knik. Ik lach naar hem.

"Dank je, dat is heel erg aardig van je." Hij geeft me nog een snelle knuffel en dan gaan we allebei de andere kant op. Die avond val ik met een glimlach in slaap.