YALNIZ KURT

part-13 ' İstek '

Multi- Doğukan'ın Selen'i götürdüğü yer. Kesinlikle bakmadan geçmeyin. Bakarsanız daha iyi anlarsınız. :)
Bölüm şarkısı- Miley Cyrus : When I Look at You. Multide var :)
Arkadaşlar bende yanlış oldu yayınladım şimdi tekrar düzeltiyorum. Sizde oldu mu bilmiyorum bende yazı yerine sayılar vardı.
Bölüm geç geldiği için üzgünüm arkadaşlar. Maçlarımın olduğunu söylemiştim. Sonunda bitti. Şimdi de sınavlar başladı. Yılbaşı geldi. Hayatımda biraz sorunlar var moralim çok bozuk. Yani onun için. :) neyse hadi size iyi okumalarr..

Ailenin senden birsey saklaması nasıl bi duygu bilir misiniz? Bu kadar önemli bi konu ise hemde. Bir bulmacada eksik kalan parçayı bulamayıpda hissettiğin sinir, hırs, merak gibi işte. Tamam belki bizim için söylemiyor olabilirler. Ama kimseye verecek bir cevabımız da yok. Kim bilmediği sorunun cevabını verebilir ki? Babam, öldü sandığım babam hiç bişey olmamış gibi elini kolunu sallayarak geri geliyor. Nedenini bilmiyorum. Annem ne olduğunu bilmediğim bi olaydan dolayı hastanede yatıyor ve babamdan kaçıyor. Nedenini bilmiyorum. Bizden bunları saklayamazlar hakları yok. Biraz olabilir. Ama bizim bilmeye daha çok hakkımız var. Kardeşim ve benim bilmeye hakkımız var öyle değil mi? Ben onca gün babam öldü diye ağlarken, korkaken, yalnızken, baba sevgisi isterken o neredeydi? Beni yalnız bırakmıştı. Küçük kızını yalnız bırakmıştı. 'Ne hissedecek?' diye düşünmeden yalnız bırakmıştı. Onun yüzünden sınıfta kalmıştım. Ege benden daha iyi olduğu için sınıfı zorlada olsa geçmişti. Peki ya şu an nereye gidiyordum? Neden hep bir bulmacanın içinde yaşıyorum? Düşüncelere dalmışken, yanaklarımın ıslandığını fark ettim. Gözlerimi kırpıştırıp. Elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim. Doğukan'a döndüğümde onunda bana bakıyor olduğunu gördüm.

Doğukan " Selen orda ne oldu? "

Ne olduğunu soruyordu. - evet hani benim bilmediğim şu olayı -

" Bende bilmiyorum. Bilsem bu halde olmazdım. " dedim. Burnumu çekerken. Göz yaşlarım tekrardan akmaya başladı.

Doğukan " Bak aileni tanımıyorum. Sana nasıl yardımcı olabilirim onu da bilmiyorum. Ama bildiğim bi yer var eğer gitmek istersen götürebilirim. "

" Sadece burdan uzaklaşmak istiyorum. "

Doğukan " Tamam o zaman gidiyoruz, bebeğim."

Bişey söylemeden önüme döndüm. Başımı cama yaslayıp yolu izlemeye başladım. Hastaneden uzaklaşmaya başladık. Şehir içine doğru giden yoldan dönmemişti. Farklı bir yoldan gidiyorduk. Doğukan'a sorma gereğinde bulunmadım. Çünkü zaten burdan uzaklaşmak isteyen bendim. Doğukan arabayı durdurduğunda; geldiğimiz yere baktım. Taştan beyaz evler vardı. Çevresini renklendiren sadece yeşil otlardı.

Doğukan " geldik. "

Doğukan'a baktım ve; " burası neresi? " dedim. Tamam ben gidelim demiştim ama merak etmemek elde değildi.

Doğukan " gel benimle. " dedi ve arabadan indi. Bende fazla beklemeden indim. O bi eve doğru ilerlemeye başladı. Arkasından koşup yetiştim. Taştan bir evin önünde durdu. Ardından Merdivenden çıkmaya başladı. Merdivenlerin sağ tarafında yeşil otlar hakimdi. Sol tarafi boşluktu. Kocaman kahverengi bi kapınin önüne geldiğimizde Doğukan kapıyı tıklattı. Birden kapının açılmasıyla irkilip, bir adım geri çekildim. Kapıyı açan genç birisiydi. Yüzünün sağ tarafında sanki tırnak ile çizilmiş gibi büyük bir çizgi vardı. Gözleri maviydi. Saçları ise kumral. Uzun boylu kaslı bi yapıya sahipti. Takım elbise giymişti.

Doğukan " Sedat, bize bir masa ayarlayın ve içerde kim varsa boşaltın. " adının Sedat oldugunu öğrendiğim çocuk Doğukan'a bakmayı kesip bu seferde bana bakmaya başladı. Beni süzdüğünü hissettiğimde huzursuzlanıp Doğukan'a baktım.