YALNIZ KURT

part- 21 "Kucak"

Multi- Barış Duman :)

Bölüm şarkısı- Majeste; Aşk Dediğin.

Bu bölümü çok sevdiğim arkadaşım, kardeşim gibi olan " FatmAslaner 'e ithaf ediyorum ediyorum :) seviliyosun kardeşim :)

-------

Fatma'nın ağzından devam;

Derin Can'ın kucağında oturmuş Can'a birşeyler söylüyordu. Can'ın yüzü ifadesizdi. Ve ona söyledikleriyle ilgili cevap veriyordu. Acaba halinden memnun muydu? Kalbime büyük bir hançer saplansa canım bu denli yanamazdı. Bunu nasıl yapardı?

Derin ve Can'ın bakışları bana dönerken birden durdum. Niye gidiyordum ki yanına? Her haltı yemekte serbestti. Sevgili değildik ki karışayım. Zaten dolmuş olan gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. Can'a olumsuzca başımı salladım. Her ne kadar o Derin'i bacaklarından tavana asıp, sineklerin yapıştığı o yapışkan şey gibi kullanmak istesemde. Koşar adımlarla sınıftan çıktım.

Vücudumun her noktasında acıyı hissediyordum. Oysa ki bir kaç dakika öncesine kadar ne kadar da mutluydum. Ona bu haberi vermek için can atıyordum. Gördüğüm rezillikten sonra gerekte kalmamıştı aslında.

Çarptığım insanları umursamadan koşmaya devam ettim. Arkamdan adımı seslenen birisi olmuştu. Ama kim olduğunu idrak edecek halde değildim. Ağlamam şiddetlenmişti. Okul bahçesine çıktığım da hızımı yavaşlatmıştım. Ama hala durmamıştım. Sağ elimin tersiyle yüzümü istila eden yaşları silmeye çalıştım. O sırada tekrar adımı seslendi birisi;

" Fatma, dur! "

" Duramam! " diye bağırdım bende ağladığımdan dolayı pürüzlü çıkan sesimle.

Ama ne yazık ki kolumdan tutulduğum için refleks olarak arkamı döndüm. Selen'di.

" Fatma iyi misin? Noldu? Bu halin ne? Söyledin mi Can'a? Olumsuz bir cevap mı verdi? "

Ardarda sıralamıştı soruları. Peki bende bunları cevaplayacak güç var mıydı? O an tekrar film şeridi gibi geçti gözümün önünden. Hiç birşey demeden sarıldım Selen'e. İlk de biraz duraksadı sonra o da sarıldı bana.

" Şş.. sakin ol noldu? "

Dedi. Nasıl sakin olabilirdim ki? Ardından tanıdık bir ses daha karıştı bize.

" Selen.. noldu? Fatma niye ağlıyor? "

Doğukan'dı.

Selen, beni omuzlarımdan tutup kendinden uzaklaşmamı sağladı. Sonra kolumdan tutup beni biraz ilerdeki banka doğru çekiştire çekiştire getirip oturttu. Doğukan'da yanımıza geldi.

" Anlat, noldu? " dedi Selen.

Başımı yavaşça Selen'e çevirdim. Burnumu çekerek.

" Can.. " dedim. Sonra sustum. Ağzımdan bir hıçkırık kaçmıştı o an.

" Noldu Can'a? " dedi Doğukan.

Kendimi toparlamaya çalıştım. Gözlerimden süzülen yaşlara aldırmadan derin bir nefes aldım.

" Ona gerçekleri söylemeye.. " ( hıçkırık. ) " Gittiğim de sınıfta Derin Can'ın kucağındaydı.. "

Doğukan ve Selen aynı anda;

" Derin mi? " dediler şaşırarak.

Çünkü ikisi de Doğukan'a olan ilgisini biliyorlardı. Sahi onun Doğukan'a karşı olan ilgisini bende biliyordum. Peki, ya Can'la işi neydi?