Gloomy Blossom

Chapter 14

I was dead tired when I got home. I'm also dead worried on Marcus. How can he ditch me off like that! He didn't even say goodbye. Hays! Tinatanggal ko na ang sapatos ko ng nakita ko si Trisha kakalabas lang sa banyo.

"Oh. Andyan ka na pala."Trisha

"Wala ka bang pasok?"tanong ko habang dahan dahan akong mahiga sa sofa. Nakakapagod. Bigla naman tumunog ang phone ko. Madali akong napabangon nagbabakasakaling si Marcus yon. But, he's not. It's Raul. Oo nga pala may dinner kami mamaya.

"Disappointed?"tanong ni Trisha habang nakatayo at pinupunasan ang buhok.

"Ha?"

"Ang bilis mong bumangon kanina e. Mukha atang may ineexpect kang magtext sayo peri mukha atang your expectation has been slain.HAHAHAHA" tawa nito.

"Yeah, im expecting something important."sabi ko.

"Sino?" tanong niya.

"None of your business."

"Ay,grabe siya oh.Si Raul ba?" alintanga niyang tanong

"May dinner kami mamaya but he's not thr one im expecting."sabi ko at nahiga na ulit sa sofa.

"Mukhang pagod ka. Gusto mo ako nalang pumunta." Tumingin naman ako dito. Sinulyapan nya lang ako at pinagpatuloy ang pagpupunas ng buhok nito.

"Sumama ka nalang."sabi ko. I want to talk to Raul privately but I think not this time. Kaya isasama ko nalang si Trisha dahil baka mamaya wala akong lakas makipag usap sakanya.

"Talaga?!"masayang sambit nito.

"Oo. Magbihis ka na."sabi ko.

"Eh ikaw hindi ka na ba magbibihis?"

"Hindi na maayos pa naman ito e. Bilisan mo na para makauwi tayo agad."sabi ko.

"Ganito na lang, mauna ka nalang umuwi mamaya ha."sabi niya at patakbo ng pumunta sa kwarto.

Hays. Bahala na. Gusto kong matulog kaso di ako pinapatulog ng laman ng isip ko. I grab my phone again and check if he have  missed text or call but he didnt. I click his name to compose a message.

"Where are you?" Isesend ko na ba? Hmmmp. Baka ano isipin nito e. Wag na nga lang.Dinilete ko ito and try again

"Are you home?" Pshhh. I delete again.

"Text me if you're home. Let's talk." I stop and stare the message. Pwede na din to.the message doesnt contain any concern feelings. Coz Im really not. Baka kasi kung anong mangyari dito ako pa naman ang huling kasama niya. I stared on it again. and decided to delete it again. Biglang bumukas ang pinto ng kwarto and Trisha excitedly rush on my place.

"Tara na."masayang sabi nito.

"Oo. Teka--" WTH. The message was sent. Omg! Patience! Patience. Im inhaling deeply but my lips are shaking unconciously. I gazed at Trisha angrily.

"Oy, bakit? Okay ka lang?"tanong nito while she gently massage my shoulder.

"Bitawan mo ako. Baka ano magawa ko sayo, Trisha. " sabi ko.

"Ha? Bakit? Anong ginawa ko?"pagtataka nito.

"Ewan ko sayo! Doon ka na nga! Mauna ka na sa baba. Mag abang ka na ng taxi."

"Okay." sabi nito na walang kamuang muang sa pangyayari. Tumayo na ako at inayos na ang gamit ko.Again, I check my phone if there's a response. Pshhh. Jerk! Padabog ko ng sinara ang dorm at nilock ito. Sinilip ko si Trisha sa baba at nag-aabang na ito ng masakyan namin sa tabi ng daan.