Gloomy Blossom

Chapter 23

It is a beautiful morning.

I get up in my bed and took a shower. Pagkagising ko wala na si Marcus. Maybe he's in his business o nagluluto. Abot kasi hanggang kwarto ang amoy ng niluluto. O di kaya si Manang iyon. Nang nasa loob na ako, Im crazily smiling while dipping myself in the tub. It is just a small tub. Buti nga merong ganito sa place ni Marcus. It's been years since I never got to relax with this thing. There's a small window ,enough width for the air to enter. In that small window, my undies are clipped and happily hanging itself. Oh Marcus how cocky.

Im done doing my thing. Siguro naman hindi na ako papalayasin ni Marcus nito. I grab a shirt and a boxer since my clothes are still wet.

Napagdesisyunan ko ng lumabas and I saw Manang in the kitchen. Nag aayos sya ng hapag kainan.

"Oh gising ka na pala. "sabi ni Manang. Nahihiya pa ako dahil lumabas ako mismo sa kwarto ni Marcus. Sana hindi na magtanong si Manang.

"Oh kumain ka na. Para makahayo na kayo ni Trisha."

What? Andito pa si Trisha. I checked the time , it is alreasy 9. Bakit di pa siya umaalis?

"Bakit andito pa po si Trisha? Hindi po ba siya kinausap ni Marcus?"i frowned.  Akala ko ba okay na.

"Ha? E aalis na nga dapat si Trisha e. Kaso sabi niya antayin ka daw magising. "sabi ni Manang.

"Nasaan po si Marcus?"seryoso kong sabi kay Manang

"Sumama sa pangingisda. Hapon pa sila makakabalik. Kaya pinapasabi sakin na kapag nagising ka. Pakainin ko daw muna kayo bago kayo umalis."

Masama akong nakatingin sa niluto ni Manang. I kick one of the chair at umupo roon.

"Ganon ganon na lang. I --- issshh nakakainis!"I blurted out while Manang is looking at me. Bumalik ang tingin ko kay Manang. She shyly look away.

"Manang, sige po. Kumain na tayo. Ako na po magtatawag kay Trisha. Pasensya na po kayo."pakikiusap ko.

"Okay lang, nak. Mukhang nasira ko ata araw mo. "sabi niya.

"Manang ,hindi ikaw. Kundi yung Marcus na yon."sabi ko.

"Sige Manang. Hahanapin ko lang si Trisha."

Nasa dalampasigan na ako. Pinagsisipa ko ang mga buhangin. He's so annoying. Pagkatapos ng lahat ganon ganon na lang. Ang kapal ng mukha niya.

I saw Trisha playing with kids somewhere. Hays. At least this view made me smile. Kumaway ako sakanya and signed him that we are going to eat. She raised his thumbs up. I smiled at her kahit malabo niyang makita ito. I saw a guy from his back. Lumapit ako dito. I run. Nang malapit na ako sakanya at sa mga bata. I smiled to them.

"Rain, napano ka? Susunod naman na ako don. "sabi niya.

I look at the guy and he's not that familiar. He has good fair skin and that body, WOW. Both of them are giggling like there's no tomorrow.

"Anyway, Rain si Arnesto. Ar Ar or Ar for short."

Nilahad ko naman ang kamay ko dito. This guy seems like have a crush on Trish or not?

"Oh, hi. You seems too close. "pang aasar ko kay Trisha.

"Ahm. Yeah. Si Ar kasi ang sumundo sakin sa kabilang isla noon. He 's just being a good guy. " paliwanag ni Trish.

"Ahhhhh."pag sang ayon ko na lang.

"Pamangkin siya ni Manang,fyi!"dagdag pa niya.

"Oh talaga? Kung ganon man. Tara na. Nag aantay na si Manang satin kumain."sabi ko.