Gloomy Blossom

Chapter 24

Dinala kami ni Ar diretso sa terminal ng bus. Nagpahiram ito ng pera na sakto lang sa pamasahe namin.

"Rain,Trisha, mag ingat kayo ha. Hindi ko na kayo masasamahan. Kailangan din ako ni Marcus. Wag kayong mag alala. Ako na bahalang magpaliwanag sakanya"malungkot na sabi ni Manang. Hanggang ngayon hindi pa rin ako nagsasalita. Sinakluban na ako ng kalungkutan. Sobra akong nalulungkot sa nangyayari sa amin ni Marcus. Mabuti nalang mamayang hapon pa sila makakauwi baka kung sakaling nandoon siya may masama pang nangyari sakanya. Nako po, hindi ko na kakayanin. Hindi ko na namalayan na tumutulo na pala ang luha ko. Pinalis ko kaagad ito. I need to be strong.

"Manang, kayo na po ang bahala kay Marcus. Wag na wag niyo po siyang iiwan o pababayaan. Pakiusap po."matapang kong sabi kay manang habang nilalabanan ko ang iyak ko.

Niyakap nalang ako ni Manang ng mahigpit. And there, hindi ko na napigilan ang umiyak. Humahagulgol na ako. Nakita ko rin si Trish na umiiyak habang inaalo siya ni Ar.

Napagdesisyonan na namin ni Trish na sumasakay sa ordinaryong bus bago pa kami madatnan. Inantay nila Manang na makaalis ang bus bago sila umalis.Hindi ko pa rin mapigil ang mga luha kong tumutulo. I pray for Marcus'safety and strength.

"Rain, ano ng balak mo ngayon?"tanong ni Trish sakin. Pinunasan ko ang mga bakat na luha saking mukha at humugot ng malalim na hininga. I look at her habang malungkot niyang nilalaro ang pera na hawak nito.

"Lalayuan ko na si Marcus, Trish. Kung sa araw araw na magkasama kami tapos ganito ang mangyayari. Mas gugustuhin ko nalang na malayo sakanya, Trish. Ayaw kong dumating sa punto na sa harap ko siya mismong  nakikitang nahihirapan. Masakit Trish dahilll...." Im out of words. I started sobbing. Hinandugan ako ni Trish ng yakap na mas lalong kinalungkot ko.

"Dahilll hindi ko nasabi sakanya na mahal ko siya. Trish, i love him. I still do."sabi ko rason para bumuhos ang luha ko.

"I know Rain. At alam ni Marcus yon. Kaya nga siya bumalik dito e. Kahit alam niyang mapapahamak ka at siya." sabi ni Trish habang hinihimas ako sa likod. Bumalik siya dahil sa akin? Bumitaw ako sa yakap ni Trish. Pinunasan kong muli ang mga luhang nagbabadyang nahuhulog.

"What do you mean bumalik siya ng dahil sa akin?"I asked

"Rain, no one knows kung sino talaga ang mastermind sa lahat ng mga ito. Marcus hired an investigator noon kasi nasa US palang siya may mga nagpapadala na ng litrato mo sakanya. Na sinusundan ka." she said.

"What?!" i nearly shout.

"Pinaimbestiga niya ang tatay niya, pero walang nalalaman na impormasyon kung siya nga. Nong mga time na sunod sunod na ang pagpapadala skanya ng litrato mo na with death threats. Doon niya na napagdesisyunan na umuwi para siya na mismo ang poprotekta sayo. "

He came home because of me while I keep pushing him away.

"Kahit gustuhin ni Marcus na malayo sayo hindi siya tinitigilan ng mga litrato mo. Remember about the letter from his father?"Trisha asked

"So may kinalaman nga ang daddy niya?"I asked

"Naconfirm ni Marcus na galing nga sa daddy niya. He keep sending death threats to him dito sa Pilipinas dahil gusto niyang umalis siya dito coz his life is in danger. His dad abducted him to keep him safe or , i dont know? maybe he just doesnt want  you and Marcus to be with.  Tito Marcus is against of your relationship since.."yukong sabi ni Trish.

"Kuya Renz died because of you."dagdag ni Trish

"Trish, bakit ako? Bakit kasalanan ko?"Naiiyak kong sabi

"Nong araw na umalis ka. Hinanap ka ni Marcus. Hangga't hindi na siya makontak. Kuya Renz volunteered to look for him. Kahit sinabihan na siya ni Tito na hindi na kailangan ang tulong niya. Pero tumakas siya, and instead na si Marcus ang hinanap. Ikaw daw ang hinanap niya para umuwi na si Marcus. But sadly ,the plane he's riding, crashed. Kaya pagkatapos ng araw na yon, Marcus was hate. Inalis siya sa company. They throw him away in the US and asked to never go back. Coz if he did. He will be killed. Tito Marcus denounce him as a son."patuloy na kwento ni Trish.

I cover my face with my palm and started crying. So kasalanan ko nga talaga. I killed Kuya Renz at dahil yon sa pagkakamali ko. Sana makabalik ako sa araw na yon. Para itama ang lahat. I m sorry Kuya Renz. I am sorry.

"Trish naguguluhan na ako. I want to be with him pero mapapahamak lamang siya. Trish hindi ko na alam ang gagawin ko. Im worried about him."I said while sobbing. Inalo naman ako ni Trish. Hawak hawak na niya ngayon ang kamay ko.

"And one more thing, Rain. yung mga nagpapadala ng threat kay Marcus their objective is for him to go back here. ang umuwi siya dito. Tito Marcus doesnt want him to come here. Kaya inaalam ni Marcus kung sino ang nagpapadala."she said ..

Trish wiped my tears.

"Rain, I think you need to talk with your family."

Wait, what? Anong kinalaman nila dito? Sila ba ang nagpapadala ng threat kay Marcus? Did ...my...dad  do this?

"Trish anong ibig mong sabihin?"

"I think your family has something to do with this and Rain those guys earlier yung mga naghahabol satin?Those are not Tito Marcus' men." sabi ni Trisha

"What are you saying? Paano ka nakakasigurado? My dad wont do anything like this,Trisha."i angrily said.

"Haven't you seen the logo in their pants?"

And the memory earlier flashed right before my eyes. And I remember the logo, and I saw it somewhere. Wait. Is that the logo of our company?

"That's the logo of your company, Rain. Your family wanted Marcus to be dead since nasaktan ka niya and you cut off all your connections with them. They know where you are,maybe they saw how you suffer and the only way to hurt Marcus is to send him the pictures,threat him and come home to ...kill him." Trisha said with sadness.

I'm afraid of what would happen next. I realized, lahat nga mga ito kasalanan ko. If I just stay and let Marcus explained himself noon. Maybe wala kami sa ganitong sitwasyon. Im going to deal with this. I wont let them again. I will fight them even it will take my life. I will risk it. My man already risked his life for me. Ako naman ngayon. I don't care who Im going to deal with, my dad or Tito Marcus. I will surely fight them for any reasons as long as my man is involve.

"And Rain, Marcus asked me to live with you, Im sorry. Yun lang kasi kaya kong ibalik sainyo ni Marcus. Kung hindi ko sana hinalikan si Marcus noon. Edi sana ..."naiiyak niyang sabi

"Shhh that's enough Trisha. We can deal with this."I said

Tumingin si Trisha sakin na balot pa rin ng kalungkutan.

"Rain,Raul is the one who's wearing the mask kaya alam ko na hindi tao ni Tito Marcus ang mga yon. Rain, I dont know if he's safe." Trish started crying. Now Im the one who needed to be strong pero kailangan kaming dalawa.

"After years,that's the first time he says my name."Trisha added.