Umowa na Miłość [Yuri]

6. Kłótnia

~Lola~

- P-PO CO T-T-TO ZROBIŁAŚ?!?! - wykrzyczała mi w twarz moja przyjaciółka - Louise.

Była na mnie zła za to co stało się pół godziny wcześniej. Podczas wywiadu zrobiłam coś o czym jej wcześniej nie wspominałam i nie za bardzo jej się to spodobało.

- Przepraszam, po prostu... Chciałam abyśmy wyszły bardziej wiarygodne i... Nie powiedziałam ci, no bo wiesz... nie jesteś najlepszym kłamcą, a chciałam autentycznej reakcji. Takiej spontanicznej... I wiem że byś się nie zgodziła jak bym cię o to zapytała.... - usiłowałam się chaotycznie wytłumaczyć

- No jasne że bym się nie zgodziła! To-

*Pół godziny wcześniej*

~Louise~

I wtedy zrobiła coś czego ani ja ani nikt inny się chyba nie spodziewał...

Pocałowała mnie.

Może i nie był to jakiś długi i namiętny pocałunek, a bardziej krótki buziak.

Ale wciąż...

Pocałunek to pocałunek.

- Przepraszam nie mogłam się powstrzymać! Hahaha - powiedziała bardzo naturalnie Lola, czym wyrwała mnie z rozmyślań.

Moja twarz była cała czerwona. Jak burak. Albo dojrzały pomidor. Czułam jak coś pali moje policzki. Był to wstyd i zażenowanie.

- Ojoj, nie szkodzi. A tak zmieniając temat. To czy Louise też śpiewa? - prezenter zwrócił się do mnie.

- J-ja nie... - słowa ledwo wychodziły mi przez gardło. Na szczęście Lola ponownie przyszła mi na ratunek.

- Nie, Lou nie śpiewa, ale za to chce zostać w przyszłości lekarzem. - powiedziała trzymając mnie za rękę

- To dość nie spotykane. Znaczy, nie to że ktoś chce zostać lekarzem, ale to że piosenkarka spotyka się z kimś spoza swojej branży. Piosenkarki zazwyczaj są z aktorami albo piosenkarzami.

- No cóż... Ja wybrałam Lou i nie obchodzi mnie czy będzie lekarzami, adwokatem czy aktorem. To wciąż moja dziewczyna - niezależnie od jej kariery.

- Ale wiesz, może ci zabraknąć czasu. Koncerty, wywiady, nagrody i inne tego typu sprawy zabierają dużo czasu.

- Na razie się tym nie martwimy, prawda Lou? - uśmiechnęła się zerkając na mnie.

- Oczywiście, póki co w-wszystko jest w porządku. - uśmiechnęłam się tak szczerze, jak tylko umiałam.

- No to wspaniale! Jesteście młode, macie jeszcze całe życie przed sobą, pamiętajcie o tym! - powiedział prezenter - A tak właściwie, odnośnie twojej kariery, niedługo masz mieć kolejną trasę koncertową, prawda?

- Zgadza się. Jest to powiązane z wydaniem nowej płyty. Muszę ją wypromować.

- A zamierzasz ją zabrać ze sobą?

- Jeszcze nie wiem. Może tak, może nie. To zależy czy Lou będzie tego chciała. Ale opuszczanie szkoły nie jest wskazane dla przyszłych lekarzy.

- Racja... Choć zostały tylko dwa miesiące do końca roku. A więc to tyle, bo czas nam się już niestety kończy. Pamiętajcie kupić najnowszą płytę oraz bilety na koncerty, bo kiedyś się skończą! Do zobaczenia! Naszym gościom życie szczęścia!

- Dziękujemy! Do widzenia! Jeszcze raz pozdrawiam wszystkich widzów i zapraszam na moje koncerty!!! - pomachała do kamery

*Pół godziny później*

~Lola~

- To jasne że bym się nie zgodziła! To było okropne! Jak mogłaś postawić mnie w takiej sytuacji nawet nie pytając mnie o zdanie! - krzyczała gestykulując. Byłyśmy aktualnie same w garderobie, którą zajmowałam z Lou.

- Ej! Bez przesady! Czy ty sugerujesz że źle całuje?! - założyłam ręce na piersi niby obrażona

- Co?! - spaliła buraka, tak jak się spodziewałam - N-nie o t-t-tym mówię!!! Słu-słuchaj a nie!

Chyba naprawdę się na mnie zdenerwowała... Jak ja uspokoić?

- No dobra, przepraszam, ale wiesz to się już stało, nie mogę tego zmienić... - powiedziałam poddając się

- ...Ale wiesz, że nie powinnaś tego robić, tak? - powiedziała bardzo cicho, jakby szeptem.

- Tak, tak! Ale przyznaj... Dobrze całuje prawda? - posłałam jej uśmiech, aby przekazać, że tylko żartuje.

Ale ona nie odpowiedziała. Obróciła się tylko na pięcie i wyszła. Co tym razem zrobiła nie tak...?

~Louise~

Idiotka, idiotka, idiotka.

Lola to idiotka.

Powtarzam w myślach siedząc w kabinie w toalecie. Moja twarz jest cała czerwona.

Ale przyznaj... Dobrze całuje, prawda?

Skąd mam to niby wiedzieć?!

Nigdy wcześniej się z nikim nie całowałam!!!

To był mój pierwszy pocałunek.

Pierwszy.

I musiał się wydarzyć na oczach milionów widzów i to tylko dla jakiejś głupiej gry Loli!

Idiotka....

Idiotka.

Idiotka!

Lola to idiotka.

Z zamyślenia wyrwał mnie dźwięk dzwonka telefonu.

Sprawdziłam kto dzwoni.

Była to moja matka.

Proszę, nie mówcie, że to widziała...

Odebrałam.

- Halo? - odezwałam się pierwsza w miarę spokojnie.

- Louise? Co to miało znaczyć?! - nie była ona zbytnio zadowolona.

- A-ale c-co? - zgrywać idiotę zawsze można

- Dobrze wiesz co!!! - krzyknęła - Tłumacz się! Jak to niby chodzisz z Lolą i dlaczego nic o tym nie wiem?!?!

- A to... Długa historia... I żeby nie było ja z nią nie chodzę...

- Jak to nie?! Masz mnie za głupią czy ślepą?! Widziałam ten program śniadaniowy! Całowałyście się! A Lola nazwała cię swoją dziewczyną!!!

- No tak było, ale...

- Żadnych ale! Jak tylko wrócisz masz wytłumaczyć to zarówno mnie jak i ojcu! Jasne?

- T-tak, mamo.

- To dobrze. - rozłączyła się.

No to mam przechlapane.

Jak mam to niby im wytłumaczyć??

~~~~~~
Możecie mnie zabić, wiem, wiem że ostatni rozdział udostępniłam jakieś trzy miesiące temu i to już któryś raz jak robię za długą przerwę, no i przepraszam 🙏🙏🙏🙏
Ten rozdział napisałam dzień po udostępnieniu poprzedniego i aż do teraz był tu jako projekt. Cały czas mi coś się w nim nie podobało. I dalej mam wrażenie że coś mogłabym poprawić, jednak nie chce aby ta przerwa trwała jeszcze dłużej.
Teraz już nie powinnam robić AŻ TAK DŁUGICH przerw, NASTĘPNY ROZDZIAŁ ZA TYDZIEŃ!!!!