050

56 4 0
                                    

It was unsual to me to attend like this party. Hindi naman ako isinasama ng parents ko sa mga ganitong event, bilang isang anak sa labas.



I dressed a red fitted dress tonight na inihanda ni mommy.




"You looked great" my half brother praised me. "Thanks, Dylan" I smiled a little.




We are around my parents. He need to act like that.



Nang makarating kami sa event hall ay bumungad sa amin ang napaka eleganteng lugar. Still, it didn't bring me in awe.




Mas gusto ko pa din ang Vilkiss!





"Act like a lady, Diana" bulong ni daddy bago namin salubungin 'yung mga business partners n'ya.





He didn't introduced which I don't care at all. Sasabihin lang n'ya na anak n'ya ako kung tatanungin s'ya.




When I felt my legs are hurting, I excused myself at agad na hinanap ang washroom.



Mas nakakangalay sa ganito kesa sa pagsasayaw sa dance floor ng Vilkiss! Kainis


I don't know where should I go, after ko sa washroom. Ang boring naman dito!



Lumapit na lang ako sa waiter at kumuha ng alak at sinimulan na simsimin ito. Dumadami na din ang tao.




Nakaka anim na baso na ata ako at nagsisimula na akong mahilo ng magsimula ang birthday party.



It was the long program making me feel so bored. Wala akong inabala kundi ang alak na hawak ko. Hindi na nga umalis 'yung waiter sa tabi ko sa sobrang bilis ko ubusin 'yung alak.




Inaantok na ako! Sana nandito si Dave, hindi sana boring. May aawayin sana ako. Asar talo pa naman 'yun.




Shit. Bakit ko iniisip ang taong hilaw na 'yun?





When the program is done, nagsimula na sila magsayawan sa gitna. It was a sweet dance and it makes me feel so sleepy more.





"Eve" muntik ko na maibuga ang alak na nasa bibig ko dahil sa biglang pagsulpot n'ya.





"What are you doing here?" my vision was blurry but I know it's him.





"Let's dance" umiling ako agad. Ofcourse, knowing Marcus hindi ko s'ya mapipigilan. He grabbed my arms at pinilit pa akong tumayo.





"Ano ba! Bitawan mo ako!" I don't care if I am grabbing some attentions.






"Bitawan mo ako sabi eh! Ano ba Marcus!" pilit ko na inalis ang kamay n'ya. Hindi ko maintindihan dahil sa ibang direksyon n'ya ako dinadala.





"BITAWAN MO SABI AKO EH!" malakas na sigaw ko. Huli na ng malaman ko na sa lakas ng pwersa ko para maitulak s'ya ay tumama ang likod ko sa malaking cake na nasa likuran ko.





I heard everyone gasped. Tumigil ang music at bigla akong nahiya dahil sa tingin sa akin ng mga tao.





"DIANA!" I heard Dad's angry voice somewhere. I also saw kuya, he looked so frustrated. And my step mom.. well, she was glaring at me.





I feel so ashamed. "Eve.." akmang tutulungan pa ako ni Marcus but agad akong tumayo at lumabas sa pinakamalapit sa pintuan.






that evening (jungri ff)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon