"Memories' Agony"
Harper's POV
"Your majesty, Wake up! It's time for dinner!"
Nagmulat ako ng mga mata matapos marinig ang pamilyar na boses na kanina pa marahas na kumakatok sa pintuan ko na kulang nalang ay pasabogin niya ito. Padabog ako bumangon nang mapagtantong hindi siya titigil hanggang sa hindi ko buksan ang pintuan.
"Hoy—" naiwan ang kanyang kamay sa ere matapos ko buksan ang pintuan, binaba niya naman kaagad ang kanyang kamay at maayos na tumayo sa harapan ko.
"Prinsesa kakain na tayo," humalukipkip siya. Napa Buntong hininga na lamang ako at tumango.
"Give me a minute," kalmadong sabi ko.
"Make it fast," seryoso niya sabi bago tumalikod at umalis.
Sinara ko uli ang pintuan ng kwarto ko at napatingin sa salamin. Napagtanto kong hindi pa pala ako nakapag bihis. Nagpasya akong maligo na muna.
Matapos kong mag bihis ng pajama ay napasulyap ako sa wall clock ko. Ilang oras din pala ako nakatulog. For sure hindi kaagad ako makakatulog mamaya lalo pa't kakagaling ko lang matulog.
Tinignan ko uli ang sarili sa salamin bago lumabas. Lumapit na ako sa dinning table at nakitang nakahanda na ang mga pagkain. Napa kunot ang nou ko nang makitang tatlong plato ang nakaplastado doun.
"Hi!" Nag angat ako ng tingin sa nag salita. Lumapit siya saakin habang may hawak na pinggan ng kanin.
"Uh...h-hello," she smiled at me as she put down the bowl of rice on the table.
"Jerrana," pagpapakilala niya at naglahad siya ng kamay saakin. Tinanggap ko naman ito.
"Take a sit," inimuwestra niya ang upuan na nasa harapan niya, kung saan ako uupo. Ngumiti naman ako sakanya at saka umupo.
Bilog ang hugis ng kanyang mukha. Ang kulay kayumanggi at bilog niyang mga mata ay nakatitig saakin. Her pinkish and thin lips are smiling at me getting a glimpse of her white teeth. Naka ponytail ang kanyang kulay itim na buhok. Ang kanyang bangs na nag sisilbing pang takip sa kanyang nou.
"Dorm mate mo nga pala ako," aniya.
"Bali tatlo tayo dito,"she pointed three fingers at me before resting both of her elbows at the table and simultaneously giggled. Dahan dahan naman ako tumango sakanya.
"Leila dalian mo nga!" Sigaw niya. Lumabas naman si Leila at napasinghap ako nang makitang lumulutang ang isang pinggan na lumulutang na nakasunod sakanya.
Leila raised her hand as if signaling the bowl to put down itself on the table. Namangha ako nang ginawa nung bowl ang utos niya. It was like it was alive.
"Don't be so amazed. Ganyan talaga ang advantages kapag isa kang warlock," nilingon ko si Jerrana na nag salita sa harapan ko.
"Leilianne Audelia White, Daughter of Queen Lizelia and King Thren. Princess of vega kingdom and the only warlock that exists in Zaronaria," bigkas nito na siyang dahilan nang pagtaas ng makabilang kilay ko.
Teka! Bakit ngayon ko lang ito naisip? She is a White!! She's a princess! Kinatatakotan ang Vega kingdom dahil sa mga White sa boung Zaronaria. Kailanman ay walang nagtangkang kalabanin sila dahil na din sa kapangyarihan na meron sila at dahil na din sa takot.
Umupo si Leila sa tabi ni Jerrana at inayos ang sarili.
"Kailangan ba talagang sabihin mo iyan?" She stared at us with a tired look.
"Why not? Wala namang masama," Jerrana just shrugged her shoulders.
"Let's eat," seryosong utos ni Leila. Tahimik lamang ako habang kumakain, si Jerrana naman ay panay sa pag kwekwento kahit na punong puno ang kanyang bibig ng pagkain.
YOU ARE READING
Oxzoria Academy: The Heart of Zaronaria
FantasyWhen the wand chooses Harper as its new owner, she was immediately sent off to Oxzoria Academy. A perfect place for people that posses magic. It was the perfect thought of being ordinary. But hoping for an ordinary life is not simple as it seems. Ad...