4 yıldır görmediği çocukluk aşkı Ateşle karşılaşan Duru 4 yılın neler değiştirdiğini öğrenecek..
Ve o değişiklikleri kabul edip başa çıkabilecek mi ?
İlk bölümler düzenlenmiştir.❤️
İyi okumalaaaar Ee nasıl buldunuz ? Bu bölüme kadar geldiyseniz bir fikriniz düşünceniz vardır. Sizleri seviyorum. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur 🎡
Uyandığım da hala bahçedeydim. Ateşle en son hamakta sallanıyorduk. Başımı kaldırıp baktığımda Ateşin gitmediğini gördüm. Gülümseyip yüzünü inceledim. Kolunda ki saate baktım. 11'i gösteriyordu.
Yanından yavaşça kalkıp mutfağa gittim . Ayşe abla kahvaltı hazırlıyordu. Beni görünce " Hayırlı olsun kuzum." dedi sevinçle. Gülüp yanına gidip sarıldım. " Teşekkür ederim Ayşe ablam." dedim. Ayrıldıktan sonra da " Kahvaltıyı bahçeye hazırlatırsın dimi ? Ateş dün burda kaldı birlikte kahvaltı yaparız diye düşündüm." dedim. Onu pek yormak istemiyordum. O yüzden üstümü değiştirip bende yardıma inicektim.
" Olur tabi ki." dediğinde hızla yukarı çıktım. Tabi o topuklularla merdiveni görmeden koşarken düştüm. Dizimi ovalarken annem sesi duymuş olucak ki odasından çıktı. Yerde beni görünce kapı pervazına yaslanıp " Hiç büyümeyeceksin dimi ?" diye sordu.
Merdivenin tutucağından destek alıp kalkarken " Hayır." dedim. Gülüp " Delisin sen. Ateş uyandı mı ?" dedi. " Evet deliyim ve hayır Ateş uyanmadı." dedim ve ona gülümserken odama girdim. Üstüme rahat bir şeyler giyip tekrar aşağı indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Efendim." diye neşeli bir sesle açtım. Onu söze çağırmamakla ayıp etmiştim ama Ateş gelmesini istememişti. Israr ettiğimde de sinirlenmişti. " Nasılsın ?" diye sordu. " İyiyim sen ?" dedim biraz şaşırarak. Çünkü çağırmadığım için trip atar zannediyordum.
" Bende iyiyim. Gidiceğimi haber vermek için aradım." dedi. Kaşlarımı göremese de çatıp " Nereye gidiyorsun ?" diye sordum. " Hollandaya dönüyorum Duru. Burda peşinden gideceğim biri kalmadı." dedi. Benden bahsettiği ortadaydı. " Seni yolcu etmeye gelirim. Kaçta biniceksin ?" diye sordum konuyu daha da içinden çıkılmaz hale getirmemek için. " Biniyorum şimdi. Seni görünce kötü olurum diye şimdi söylemek istedim. Ateşle mutluluklar." diyip ben bir şey demeden kapattı telefonu.
Ben telefona salak salak bakarken arkamdan Ateş sarıldı. Beni kendine döndürünce " Ne oldu ?" diye sordu. Emreden beklemezdim böyle bir şey. " Emre aradı. Hollandaya dönüyormuş." dedim. Ateş tabaktan salatalık alıp " İyi." dedi. Emreyi onla konuşmayacaktım çünkü aramızda gerginlik oluyordu.
Annem de inince bahçeye masaya oturduk. " Eee Ateş. Ev işini hallettin mi ?" diye sordu annem. Ateş tabağını doldurmayı bırakıp " Oğluşumdan Ateşe döndük. Alındım valla." diyip dudağını büktü ve devam etti " Hallettim. Duru da gördü hatta." dedi. Ağzım dolu olduğu için başımı salladım.
