4 yıldır görmediği çocukluk aşkı Ateşle karşılaşan Duru 4 yılın neler değiştirdiğini öğrenecek..
Ve o değişiklikleri kabul edip başa çıkabilecek mi ?
İlk bölümler düzenlenmiştir.❤️
Normal okuma 1k'ya ulaşmış. Ama sayfa okumaları düşük. Emeğe saygı verirseniz çok sevinirim tabi size kalmış bir şey bu. Sizi seviyorum. İyi okumalaaar 🍡
Sabah kalktığımda Ateş yanımda yoktu. Yataktan kalkıp aşağı indim. Bahçeden sesler geliyordu. Demek Yağızları almaya gitmişti. Bahçedeki yuvarlak masaya oturmuştu hepsi. Bahçe kapısına yaslanıp " Günaydın. Ve hoşgeldiniz." diyip güldüm. Hepsi bir ağızdan " Günaydın" dediler.
Ateşe yaklaşıp kolunun altına girdim. " Aç mısınız ?" diye sordum. Yağız elindeki kahve bardağıyla ilgilenirken " Yok teşekkür ederiz. Biz gelmeden yedik." dediğinde başımı sallayıp içeri girdim. Arkamdan da Ateş girdi.
" Beyzaları uyandır istersen. Şu Demirle görüşmeye gidelim." dedi. Yukarı çıkıp Beyzanın odasına girmemle çıkmam bir oldu çünkü Barışlaydı. " Oooov pardon pardon" diyip kapattım kapıyı. " Bi rahat verin be karı koca." diye bağırdı Barış içerden.
" Özüüür dileriiiim. Ama Demirle görümeye gidicez hazırlansanız iyi olur." diyip odama geçtim ve hazırlandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Durunun giydikleri )
Hava bugün biraz serindi o yüzden üstüme palto aldım. Aşağı inip bahçede ki Ateşe seslendim " Ben hazırım sevgilim." dedim. Yanıma gelip belime sarılıp başını boynuma gömdü. " Bu kokuyu ölene kadar koklayabilirim." dedi.
Gülüp ellerimi ensesine koyup küçük saçlarını okşadım. Elleri belimden kalçama inerken " Ölene kadar dokunabilirim." diye fısıldadı ve hafif sıktı. Mutfak tezgahına doğru adım atmamı sağlayıp oraya dayadı beni.
" Keşke şuan bu evde kimse olmasa da biz seninle bu tezgahta..." devamını getiremeden Beyza " Biz hazırız." diye mutfağa girdi. Bu iki sevgili benim en güzel anılarımın katiliydi. Ateş hafif gülüp geri çekildi. " Duru üstünde mikrofon yada dinleyici mi var aşkım ?" diye sordu.
Gülüp yanından geçerken omzuna hafif vurdum. Ayazlara gideceğimizi söyleyip evden çıkıp arabaya bindik. Konumu açarak Ateşe yardımcı oldum ve 2 saat sonra bir plazmanın önündeydik. Arabadan inip kocaman olan plazmaya baktım. " Bunun için mi 2 saat yol geldik ?" diye söylendim kendi kendime.
Ateşlerde arabadan inince Barış " Biz niye geldik ki ? O gelseydi. 2 saattir pestilim çıktı." diye söylendi o da. Ateş kolunu uzatınca koluna girdim ve plazmaya girdik. Danışmana gidip Demiri sordum. 34.katta olduğunu söyleyince asansöre bindik.
Beyza " Bu ne biçim avcı ya ? Plazmada" dedi sonra dönüp " Sen emreyi nerde buldun ?" diye sordu Ateşe. Omzu silkip " Bir depoda" dedi. Doğruydu Emre eskiden depoda yaşıyordu. Asansörün tiink sesi gelince kapı açıldı ve beyaz bir alan karşımıza çıktı.
