--4--

8 1 3
                                    

Uyandığımda odam biraz karanlıktı. Hava daha çok pembeleşmişti ve ağaçların gölgeleri uzundu. Saat beş buçuktu. Dünkü kıyafetlerim üzerimdeydi ve başım zonkluyordu. Belki de bugün okula gitmemeliyim diye düşündüm. Ama sonra aklıma dün olanlar geldi. Hafifçe kıvrıldı yukarı doğru dudaklarım. Kesinlikle gitmeliyim.

Biraz daha uzandıktan sonra eşofman ve tişört giymek için kalktım. İlaçlarımı çantama attım ve ellerim ile saçlarımı tararken lavaboya yürüdüm.

Aynadaki yansımama bakmaya başladım. Fakat arkada O'nu gördüm. Bembeyaz olan bu ruh artık simsiyahtı ve küvetin içinde öylece yatıyordu. Kafamı çevirip baktığımda yoktu. Sadece aynada görebildiğimi fark ettim.

İşim bittikten sonra aşağıya indim. Hiç kimse yoktu. Sadece ben vardım. Ve sessizlik. Normalde olduğumdan daha yalnız hissettim. Boş hisler doldurmuştu içimi.

Sonra dış kapıdan sesler geldi. Gelen babamdı. Elinde baltası vardı. Annemin ona olanları anlattığını düşünüp sadece ona baktım. Neler olacak tahmin edebiliyordum.

Ama o sadece "Günaydın." dedi ve baltasını kenara bırakıp yukarı çıktı. Bir anda aklıma dün işe gitmediğim geldi. Okuldan sonra ormanın başka bir girişindeki markette çalışıyordum. Bugün gitmezsem kesinlikle kötü şeyler olacak.

Saat altıya henüz yeni geliyordu. Ne yapabilirim bilemedim. Bu yüzden bir elma aldım ve çantamı alıp çıktım. Tek başıma kalmak istedim.

Dışarıda sabah esintisi vardı. Hava aydınlanmıştı. Biraz gerindim ve ilerlemeye başladım.

________

Okulda her şey aynıydı. Tek başımaydım. Dersler hızlı geçti çünkü ayakta uyuyordum. Sanki bir şey olmuştu ve herkes benimle uğraşmaktan vazgeçmişti.

Ders aralarında gözüm Robbie'yi aradı. Ama yoktu. Bugün gelmemiş gibi görünüyor. O da yoktu. Zaten hiç göremiyorum fakat seslenmiyordu bile.

Okulda değişik herhangi bir şey olmadı. Sadece oturdum dersler boyunca. Şansıma bugün öğretmenleri kendime çekmedim.

Okul bitiminde babam beni almaya gelmedi. Bu yüzden okulun arkasından markete doğru yürümeye başladım.

Tüm herkesin bir grubu vardı ve hepsi de sesli konuşup gülüyorlardı. Mutlu görünüyorlar. Fakat çoğunun derin bir sırrı olduğuna iddia edebilirim. Göründükleri kadar mutlu olmadıklarına. Çünkü kimse ömrü boyunca mutlu olamaz. Her ne kadar mutlu olsa da yaşadığı bir kötü olay bile o mutluluğu yok edebilir.

Tek başıma yürüdükçe ne kadar yalnız olduğumu, aslında bunun iyi bir şey olduğunu fark etmeye başladım. Huzurluyum.

Market geldiğimde çok yorulmuştum. Hemen çaktırmadan arka odaya girip çantamı bıraktım ve önlüğümü giydim. Vardiyalı çalışıyorduk. Okulumdan dolayı ben akşamları çalışıyorum. Gündüz ve akşam olmak üzere iki  bölüm var.

Gündüzleri çalışan kişi otuzlarında bir ablaydı. Sabıkalı olduğunu söylese de ben buna pek inanmıyorum. Kahverengi uzun saçlı ve uzun boyluydu. Her zaman eski rock gruplarının tişörtlerini giyinirdi. Her gün onu almaya başka bir adam gelirdi ve neredeyse hepsinin kamyoneti vardı. Değişik biri. Adı ise Carmen.

Kasayı devraldığım sırada hala oturuyordu.

"Dün yoktun. Yerini tamamladım. Ama şunu söyleyeyim: Bir daha olursa yapmam." dedi. Alay ettiğini biliyordum. Güldüm.

"Dün birkaç şey yaşadım, o yüzden gelemedim. Müdür yok mu?"

"Ne yaşadın? Anlatsana çocuk, yoksa çocukluğu bıraktın mı?" dedi ve kıkırdamaya başladı.

"Saçmalama lütfen. Biriyle dolaşmaya çıktım sadece. Müdür nerede müdür?" Bunu duyunca gözleri kocaman oldu.

"Sen? SEN Mİ BİRİYLE DOLAŞTIN? Asıl sen saçmalama. Çok mu ilaç aldın yoksa? Ya da illegal şeylerle falan mı uğraşıyorsun sen ne yapıyorsun? Bak temiz iş değil onlar denendi ve kanıtlandı."

"MÜDÜR YOK MU MÜDÜR?" diye bağırınca sırıtıp  sessizce "Yok." dedi.

"Neyse, ben gidiyorum. Bir daha gelmemezlik yapma." dedi ve arkadan eşyalarını aldı, çıkarken öpücük yolladı ve onu almaya gelen başka bir kamyonete binip yok oldu.

Kafamı tezgaha yasladım çünkü başım ağrımıştı.

Kapı açıldı ve içeri beş kişilik bir grup girdi. Kahkalarla birbirlerine vuruyorlardı. Onlar reyonlar arasında gezerken arkalarında O'nu gördüm. Yine beyazdı ve ağlıyordu. Fakat gülümseyerek.

________

Yb geldi bebeğim
Öncelikle desteğin için sana minnettarım Randomer_The_Mankafa
SEVİYORUM SENİ HARİKASIN
Ve diğer canlarım, okuduğunuz ve oyladığınız bu hikaye kılıklı şey sizin kulunu köpeğiniz olsun, sizler harikasınız, çok teşekkür ederim! Kendinize iyi bakın :)

Пока!

Yorgun AvcılarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin