Chapter 17

135 68 17
                                    

KYLO P.O.V.

Naiwan akong mag-isa muli dito sa garden ng campus. Kakaalis lang ni Ate AC, and kahit papaano gumaan loob ko dahil sa mga binitawan niyang salita.

She's really the best at comforting me on her own way. Kahit medyo maarte 'yan at weird, really weird, one call away siya. Isang text mula sa'kin for sure pagkabasa niya n'on, diretso na kaagad siya sa kung nasaan mang lupalop ako ng mundo.

Ang totoo niyan, apat kaming magkakaibigan noon. Kaming dalawa ni Ate AC, si Vand at si Shan. Magkakapitbahay kami at nabanggit din ng parents namin na hindi na daw kami mapaghiwalay magkakaibigan since toddlers. We grew up on the same environment that's why we always got each other's back since then.

It just all crash down when Ate AC and Vand left.

Sa aming apat kaming dalawa ni Vand ang talagang best of bestfriends, you know, boys thing. But little did he know, I had feelings for my other bestfriend since I knew what does my eratically beating heart whenever she's near, mean.

I fell hard on her. I'm inlove with Shanaya.

Betrice Shanaya, ang pangalang dating sinasamba ko. Childhood crush, bestfriend, my great love and my first love. Cliché man pakinggan pero lahat ng unang karanasan na maaaring makasalamuha ng umiibig, sa kaniya ko naranasan.

Name it. Iyong mainlove ng todo na tipong siya lang ang tamang nakikita mo sa mundo, maging sobrang saya sa simpleng ngiti lang niya, umiyak ng paulit-ulit, manglimos ng atensiyon, walang sawang paghihintay sa tamang panahon? Oh boy, I've been on all that shits.

Lahat, siya ang dahilan. I endure every pain on the ass only love can brought, namely stupidity and craziness.

She's the center of my own universe.

I treated her like a queen, kulang na nga lang lagyan ko siya ng korona para patunayan iyon. Lahat ginawa ko para hindi na siya umalis. I gave her everything. I even dedicated my life and just focus on pleasing her. I thought I was enough. All what I did was enough to stopped her from leaving. But still she left me. I almost killed myself.

She left me because she chased her dream. She left me not because she hate me but because she needs it, the situation needs it.

I'm permitting everyone to call me selfish because of what I'm asking her to do, to just stay with me. Pero masisi niyo ba ako kung siya na ang naging buhay ko?

Since Ate AC left, sa kaniya na umiikot ang mundo ko. At hindi ko na alam kung masisinigan pa ng liwanag ng araw ang madilim kong mundo mula ng sandaling lisanin niya ito.

Masakit, sobra pa ring sakit. Na kahit taon na ang lumipas hindi ko pa din makalimutan lahat ng alaala namin. Na sa tuwing nakakakita ako ng bagay na nakakapag paalala sa akin sa kaniya, naiiyak ako. Kalalaki kong tao siya lang nagpaiyak at nagpapalungkot sakin.

I tried to forget her. I dated lots of beautiful and sexy girls in or out of the campus vicinity, but I can't. My heart can't replace her. Ayoko pang tabunan ang alaala naming dalawa. Ayokong gumawa ng mga bagong karanasan para lamang kalimutan siya. Sa madaling salita, ayoko siyang mawala sa puso at isip ko. Umaasang babalik siya sa akin.

Are you interested to know what's more heartbreaking here? They're now together. Vand and Shanaya.

My best of bestfriend and my great love is now together.

I just knew the painful news when Shanaya send me the invitation to their engagement party a night and day ago.

She said it's a long engagement period dahil ayaw pa daw nila munang magpakasal sa ganitong edad. Kaya daw kasi nilang maghintay ng mahabang panahon sa isa't-isa, gusto lang daw talaga nilang may bagay na nagpapatunay na ang isa't-isa pa rin ang babalikan nila pagdating ng tamang panahon.

Final BattleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon