League of Life

Game 15: Joey's First Game

JOEY
Mabilis na lumipas ang ilang linggo. Nagsimula na rin ang CUAAP at ngayon nga araw ang una naming laban. Ang pinakahihintay kong laban.

As expected, nanalo ang San Gabriel Warriors sa laban sa San Antonio Ditchers na naganap kahapon sa opening ng CUAAP. Makakalaban naman namin ngayon ang Epifanio Delos Santos University at ang panlaban ng mga ito na Epifanio's Troupe. Sila ang 4th placer sa nakaraang torneyo.

Ito na talaga ang umpisa. Hindi na lang ako basta si Joey kundi si Joey na siyang shooting guard ng ng Gen. Luna's Patriots.

Nandito pa rin ang guilt sa akin, na niloloko ko si Tita pati na rin ang teammates ko pero wala na akong magagawa. Kailangan 'kong patunayan na tama ang naging desisyon ko.

I shook my head and ready myself. I do some stretching and warm ups.

"Joey, kinakabahan ka ba?" Kobi asked. "Don't be! Prove to them na ikaw ang magiging panakamagaling na freshman ngayong taon."

"Oo na lang Kobi!" ani ng isip ko pero syempre ngumiti lang ako sa kanya. Nakakatuwa rin namang isipin na napapansin niya ang basketball skills ko.

Mayamaya pa ay pumito na ang referee hudyat na simula na ang laban.

Kobi and the guy wearing jersey number 11-the center of Efipanios'Troupe-went on the center of the court for a jump ball. While the rest of us are on each sides, getting ready for a game to starts.

Inihagis ng referee ang bola sa ere at nakuha naman iyon ni Kobi. Pagkalapag ng paa niya sa court ay agad iyon inihagis kay Frey, tumakbo naman ito sa ring side namin. Hindi agad niya magawang maipasa ang bola dahil sa higpit ng bantay niya, ang PF ng kabilang team.

Frey keep dribbling the ball while looking who he can pass it. Our eyes met, I'm on the inside sa bandang kanan ng ring. Si Frey ay nasa kaliwang side.

Mukhang nakuha naman niya ang nais kong iparating. Frey smiled and attempt to throw the ball on the ring, his defender jump high to block his shot, but he fake it, instead of throwing it to the ring, he pass it to me.

Nasa gilid pa rin ako ng ring, sinubukan din ng bantay ko na agawin ang bola pero ipinalusot ko iyon sa pagitan ng hita niya. Pagkatapos ay mabilis akong lumusot sa gilid niya at hinabol ang bola. From there, I do a free lay-up.

"Joey Aveceda, 2 points for Gen Luna's Patriots!" a smiled formed my lips when I hear the loud voice of the announcer.

Now, the ball possession is on our opponents. Hawak ng small forward ang bola at ibinabantayan ito ni Robis. He bent his knees and spand his wings span to make sure that the guy can't pass the ball to his teammates. Pero binago ng lalaki ang pwesto at sinandalan ang depensa ni Robis.

Naglaban sila ng lakas. Nang masiguro nito na hindi na matibay ang balanse ni Robis ay ginalaw nito ang kaliwang binti pagkatapos ay sinunod kanan. Tumalon ito at hinagis ang bola. Sinubukan man ni Robis na i-block ang tira nito ngunit huli na.

2-2

"Rebound!" sigaw ng aming captain at minanduhan kami. Naghintay naman kami na mahulog ang bola sa ring.

Nag-aagawan kami sa rebound na nakuha lang ulit ng kalaban. The team captain who get the ball try to shoot it, good thing he missed it.

Nakuha ni Chris Paul ang bola pagkatapos tumakbo kami sa ring side namin. Pinasa niya iyon sa akin. Medyo hindi maganda ang pwesto ko. I don't want to throw the ball just for the sake of throwing it. Pinasa ko iyon kay Kobi and he do a free lay up in his position.

Umikot ng umikot ang bola. Naka-ilang shoot na ang bawat koponan. Nasa kalaban na ito ngayon. Hawak ng small forward ang bola but Robis was focus on guarding him, with just a blink of an eye, naagaw niya ang bola sa kalaban at muling tumakbo sa ring side namin.