Bir Küçük İntihar Girişimleri

2.1K 53 2
                                    

Bu da mı olmadı ya. Gözümü son üç seferdir olduğu gibi yine beyaz duvarlarla çevrili, iğrenç kokulu hastanede açtım. Kapıdan adım sesleri yaklaştı ve  'Ah, inşallah yine o şişko doktor değildir' diye içimden geçirmemle kapının açılması ile  önlüğün kapatamadığı göbeği ondan önce içeri girdi. Ya filmlerdeki gibi ultra yakışıklı bir doktorun gelmesi gerekmiyor muydu?. Ya da hemsirelerin genç ve seksi olup bana kur yapması felan.

Ne iğrenç gülüyordu be böyle.Sırıtarak geldi yanıma ve o klasik cümlesini kurdu. 'Yine gol değil evlat.'

Hemşirelerle birlikte birkaç kontrol yaptılar gözüme ışık felan tuttular. Zaten bizim bir konuşmamız olmazdı. Hemsirelerin bazıları bana acıyarak bazıları tiksinirek bazıları da aşağılayarak bakar ve çıkarlardı.

Ama bu sefer bir farklılık yapmıştı doktorun yanındaki hemşire. Kapıdan çıkmadan önce konuşmaya basladı 'Senin yaşında bir oğlum var, psikolojik durumu senden daha kötü, okulda zorbalığa uğruyor ama bana söylemiyor. Söylemese de bilirim, anneyim.  Senin Gözlerinde ölmek istediğini görebiliyorum yakışıklı. Her intihar girişiminden sonra gözlerini açtığın bu yere lanetler okuduğunu biliyorum.' dedi ve kafasını yere eğerek biraz durdu. Bir şeyler düşünüyormuş gibiydi sonra kafasını kaldırdı ve yüzüme baktı dudaklarında hafif bir sırıtış belirdi. Hayır hayır bu sırıtış öyle diğerleri gibi değildi. Bana acımıyordu ya da beni salak gibi görmüyordu.Fakat gözlerindde bir şeyler vardı, bu bakışı nerede gorsem tanırım çünkü her sabah aynayada gördüğüm ifade, hayal kırıklığı.

İç çekerek konuşmasına devam etti 'Sen nasıl her uyandığında bir daha uyanmak istemiyorsan ya da burada her gözlerini açtığında gördüklerinden nefret ediyorsan benim oğlumda gözlerini her sabah açtığında bir toz tanesi kadar ışık görmek için yalvarıyor. Oğlum görme engelli, aileni kaybetmişssin gerçekten yaşadıkların çok zor asla küçüsemem ama ' sustu, sesi titredi ve derin bir nefes aldı. Göz göze geldiğimizde gözleri dolu doluydu ve bir damla  yaş dayanamayıp gözlerinden intihar etti, dudaklarını ısırdı ve sözlerine devam etti '...ama benim oğlum ailesini hiç görmedi göremedi, göremiyor ve göremeyecek. Yani diyeceğim o ki yapma oğul, kaldığın yerden devam et, elindekilere şükret, biraz gez, biraz kafa dinle, bir yerlerde kamp yap, araba sür ya da motora bin, yeni müzikler keşfet sonra o müziklerden bıkana kadar dinle, sarhoş ol ama alkolik olma, dağıt etrafı, bağır ya da çağır, kır ya da dök, sen daha küçüksün kimse senden güçlü olmanı istemiyor isteyemez, güçlü olma ama zayıf da kalma, kendinin farkına var kendi yeteneklerini keşfet, istersen kendi aileni kur. Lütfen...' daha devam edecekti fakat doktor seslendi ve gözlerini silerek odadan çıktı.

Dedikleri ile şok olmuştum hatta şok olmak az kalır neredeyse beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Ne düşüneceğimi şaşırdım. Dediği her şeyde haklıydı intihar çözüm değildi. Sahi bu kaçıncı denememdi. 3- 4 sayısını bilmiyorum bile. 2 ay içinde üç farklı intihar girişimi bileklerimi kestim, hap içtim ve sonuncu kendimi astım.  Gözlerim büyüdü  NE!!!
Bir dakika ya ben kendimi astım. Şaka gibi KENDİMİ ASTIM. Her şeyin daha yeni farkına varıyorum resmen gözümdeki perde kalktı.

Adım neydi ya benim. Peki evimin adresi ya da benim bir evim var mıydı sahiden. Dün ne yedim mesela. Ben en son ne zamn gökyüzüne baktım. Maviyi gormeyeli çok zaman olmuş gibi geliyor.

Olayın farkındalığına yeni vardım. Ben gerçekten şimdi gerçekten ölmek mi istedim ya da ilgi mi çekmek istedim. Gerçekten uyanmamak için kendime bu kadar zarar mı verdim. İç sesim araya girdi 'yeni mi farkına vardın gerizekalı'. diye.
Benim başım dönüyor galiba. ben hala olayı anlayamadım. Ben şimdi gerçekten kendimi mi astım? ' he gerizekalı hatta ip kopmasın diye 3 tane ip aldın' . üzerime yeni yeni gelen farkındalıkla ve göğsüme binen ağırlıkla nefesim kesildi  gözlerim kapandı 'hayır hayır lütfen kapanmasını istemiyorum''ben nefes almaya devam etmek istiyorum' 'hayır lütfen maviyi görmek istiyorum.' ve karanlıkta boğulmadan önce uzaklarda bir ses duydum ' Oda 254'teki çoçuğa bir şeyler oldu. Hemen...' sonrası karanlık, sessiz ve yalnız.

________________________________
EVEEEETTT ILK BOLUM GELDI. BOYLE BASLAMAK ISTRDIM. CUMLELERIMI TAM OTURTAMADIM AMA BU BOLUMU BOYLE KABUL EDIN. CUNKU COK HEYECANLIYIMMMM.

AMA O MELEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin