Jak przez mgłę Third Reich x USSR [Zakończone]

8.

𝙍𝙤𝙯𝙙𝙯𝙞𝙖ł 𝙥𝙞𝙨𝙖𝙣𝙮 𝙣𝙖 𝙣𝙤𝙬𝙮𝙢 𝙩𝙚𝙡𝙚𝙛𝙤𝙣𝙞𝙚 𝙪𝙬𝙪 𝙢𝙞ł𝙚𝙜𝙤 𝙘𝙯𝙮𝙩𝙖𝙣𝙞𝙖!
-----------------------------------------------------------

Dzieciaki Związku Radzieckiego dalej nie rozumieli co właściwie się stało. Rzesza był w jednym z pokoi gościnnych a one pytały ZSRR kim on jest.

- Tato No proszę powiedz! - wołał Rosja - Mamy prawo wiedzieć co to za facet który jest w tym domu!

- No dobrze... - odrzekł ZSRR - To jest mój przyjaciel z dzieciństwa. Chodziliśmy razem do internatu.

- Chodziłeś do internatu?! - Spytały dzieci.

- Tak, chodziłem. A teraz wybaczcie pójdę zrobić obiad - rzekł ZSRR i tak jak powiedział, tak zrobił.

Tymczasem Rzesza przyzwyczajał się do otoczenia. Pokój był przytulny w ciepłych kolorach więc Rzesza nie narzekał. Z resztą nie miał na co. Pogodził się z przyjacielem, który miał prawo go nienawidzić, jednak on go nie nienawidził. Jednak ciszę przerwał ten sam głos co wtedy:

- U tebya malo vremeni i ty ne vse sdelal (masz mało czasu a nie zrobiłeś wszystkiego)

- Nie? - szepnął Rzesza

- Vy prodolzhayete skryvat' svoi chavustva. Vy dolzhny skazat' yemu, prezhde chem istechet vremya (Dalej skrywasz swoje uczucia. Musisz mu powiedzieć zanim skończy ci się czas)

- A co jeżeli nie mam dość odwagi? Przecież on mnie wyśmieje....

- Doveryay svoyemu serdtsu (zaufaj sercu)

Tymi słowami głos zakończył rozmowę z Rzeszą. W idealnym momencie ponieważ do pokoju Rzeszy wszedł ZSRR.

- Z kim rozmawiałeś? - Spytał Sowiet

- A z kim miałbym? - odpowiedział pytaniem Rzesza

- Słyszałem czyiś głos. I to nie był twój głos. - Upierał się ZSRR - Jeszcze ta osoba po rosyjsku mówiła to raczej rozumiem swój język

- W to nie wątpie

- Więc? Kto tu był? - Spytał ZSRR

Rzesza wstał i zamknął drzwi wciągając ZSRR w głąb pokoju. Rzesza szeptnął:

- Ty słyszałeś ten głos?

- No....tak....a czemu nie miałem go słyszeć?

- Nie ważne. Po prostu-

- Rzesza powiedz mi. Wiesz że mi możesz powiedzieć.

Westchnął.

- Jak już wiesz umieram. Mam jednakże niedokończone sprawy. Mam mało czasu więc muszę to dokończyć.

- Jakie niedokończone sprawy? - dopytywał się Soviet

- Na przykład pogodzenie się z tobą

Związek Radziecki uśmiechnął się po czym powiedział:

- Pogodzenie się z tobą było dobrą decyzją