Kır Papatyası

0.6

Cemre'den

2 gün sonra

Özgür tarafından okulun orta yerinde dumur edileli 2 gün olmuştu. Bu iki gün içersinde ben kendi çapımda ona trip atmıştım oysa nir tarafına bile takmamıştı sağolsun. O gün yanındaki kızı da bir daha görmemiştim. Yani denk gelmemiştim yoksa Özgür'ü izliyor değilim.

Tabii ki bu iki gün içersinde rezillik yapmadan duramazdım değil mi? Özgür'ün instagramından kızı bulmaya çalışırken 2018 den iki tane resmini beğenmiştim.

Salak dediğinizi duyar gibiyim ama bu daha hiçbirşey. Çünkü kızın hesabını bulmuştum. Adı sibeldi ve tahmin edin kim Sibelim hikayesine alev emojisi attı.

Evet evet. O salak da benim.

Hayır şimdi kız hikayesinde kendini paylaşmış olsa tamam diyeceğim ama kız hikayesinde kendini paylaşmamıştı. Bi çekilişe katılmış onu paylaşmıştı.

Ağğğ kendimi boğmak istiyorum.

Hatırladığım anıyla kısa çaplı bir sinir krizi geçirdim ve ayağa kalkıp aynanın karşısına geçtim. Herşey yetmezmiş gibi yüzümde kocaman da bir sivilce çıkmıştı.

Nasıl geçiyor bu nalet!

Oflayarak yatağıma doğru giderken lavabodan Yaren çıktı. Tuhaf bir şekilde herkes sessizliğe bürünmüş kimse bana soru sormuyordu. Bu açıkcası işime gelmişti. Sanırım aşk acısı çektiğimi düşündükleri için bana acıyorlardı ve acımı hatırlatmak istemiyorlardı.

Yani bi nevi doğru sayılır.

İç sesimle olan muhabbetimi Yarenin çalan telefonu bölmüştü.  "Hah! Aşşağıda mısın? Tamam geliyorum." Telefonu kapatıp bana döndü.

"Ceren gelmiş bursadan. Geçen bahsettim ya. Sende gelsene takılırız."

"Bilmem ki.."

"Gel ya seversin."

"Peki madem." Ayağa kalkıp askılıkdan çantamı alarak Yarenin peşine takıldım. Aşşağıya indiğimizde açıkcası bir afetle karşılaşmak beklediğim esn son şeydi. Ulen! Keşke bende biraz süslenseydim.

"Yaa çok özlemişim." Yaren ve Ceren sarılırlarken ellerimi arkada birleştirip onları izledim. Yaklaşık bir dakika sonra beni hatırlamışlardı. "Tanıştırmayı unuttum bu Cemre. Yurt arkadaşım. Buda Ceren. Çocukluk arkadaşım." Ben tebessüm ederken uzattığı elini sıktım.

"Memnun oldum"

"Bende."

"Gelin bi kafeye oturalım." Yarenin teklifini kabul edip yakınlardaki bi kafeye doğru yürümeye başladık. Bu sırada yolda Ceren başından geçen bi olayı anlatıyordu.

"Ya yolda gelirken başıma bi olay geldi. Ve ben galiba azcık aşık olmuş olabilirim. " tek kaşımı şaşkınca kaldırıp olaya müdahale etmeden dinlemeye devam ettim. "Bak ben buraya doğru geliyordum tamam mı. Arkama bi gurup çocuk takıldı. İşte laf felan atıyordu şerefsizler. Ben de biraz hızlanarak yürüdüm. Sonra bir tane çocuk geldi arkadan elimi tuttu tam bağıracaktım zaten korkudan ölmüşüm. Bana sus işareti yaptı böyle.  Sonra işte sevgilimmiş gibi benle yürüdü peşimdekiler de bıraktı beni. Bi süre sonra da ellerimi bıraktı."

O heyecanla başından geçen olayı anlatırken bir an onun peşine takılan erkeklere aşık oldu sanıp korkmadım değil tabii. "Ee sonra?" Yarenin sorusunu cevapladı:

"Sonra işte tanıştık bana dikkat etmemi söyledi. Ama görseniz o kadar tatlı gülümsedi ki. Beni korumak istemesi felan çok güzeldi. Biraz sohbet ettik beni bi taksiye bindirdi kendi de binecekti normalde ama taksici abisi çıkınca adama güvendi beni buraya taksiciyle gönderdi. Aşşırı tatlıydı."

Tamam pekala. Tarifleri aklıma birisini getiriyor da hayırlısı. "Adı ne bu çocuğun?" Diye sordum.

"Kürşat." Ooov

"Nasıl bi tipi vardı peki?"

"Saçlarını beyaza boyamıştı. Böyle benden biraz uzundu. Kaşında piercing vardı."

Hayırlı uğurlu olsun arkadaşlar.

"O Kürşat benim kuzenim." Kurduğum cümleyle heyecanla durup bana döndü.

"Yaa ciddi misin? Nolur bana sevgilisi yok de yalvarırım." Onun bu tatlı haline gülmemek için kendimi zor tuttum. Piçlik yapmazsam içimde kalır biliyormusunuz?

"Sevgilisi yok. Ama evli bir tane de çocuğu var." Karşımdaki o sarışın beyaz kızın yavaş yavaş kırmızıya dönüşmesini izlerken keyiften kahkaha atmak üzereydim.

"Yaa."

"Maalesef." Omuzları düşerken Yaren durumu çakmış kıkırdayarak elini Cerenin omzuna atmıştı. "Boşver kanka üzülme sana Kürşat bol burda." Omuz silkip yürümeye başlayınca Yarene göz kırpıp arkasından ilerledim.

"Karısı nasıl biri peki?" Merak etmiyormuş gibi davranmaya çalışıyordu ama her halinden belliydi ki merakdan çatlıyordu.

"Esmer bir afet adeta. Fiziği çok güzel sesi ayrı güzel mutfakda aşcı sokakda hanfendi yatakda-"

"Üff tamam banane yatağından mutfağından!" Yaren Cerenin koluna girip onu yürütürken arkalarından içimdeki kıkırtıyı salıp öyle gittim. Sonunda kafeye varmıştık. Boş bi masaya doğru giderken dolu masalardan bir tanesinden bir adam ayağa kalkmış tı ve biz çarpışmıştık. Kaşlarımı çatarak bana çarpan kişiye baktım.

Özgür!

Hay bin kunduz!

"Ops! Dikkat et kaktüs!"

"Sensin o!" Tripli bir şekilde konuşup yoluma devam edecekken Cerenin sesi ile ona duraksadım. "Ohaa Özgür! Karşılaşmayı beklemiyordum!" İkisi birbirlerine sarılırken kıskançlık damarlarım kabarsada sessiz kalıp bakışlarımı başka yöne çevirdim.

"Yaa nerelerdesin sen? Bi gittin Bursadan daha yüzünü gören cennetlik!" Cerenin sorusuyla Özgür güldü. İçim eridi lan salak çocuk.

"Biliyorsun olayları. Bizimkiler bursayı komple silince bende ayak uydurdum."

"Biliyorum. Gitmiyormusunuz hiç ziyarete? Ben gelmeden önce gittim çok bakımsızdı. Biraz bişeyler yapayım dedim ama..." Ceren sessizleşirken Özgürün yüzü de donuklaşmıştı.

"Bana göre ziyaretine gitmeliydik ama bizimkiler bu yolu seçti. Annemi daha fazla üzemezdim."

"Haklısın. Bizimle otursana seni kızlarla tanıştırayım."

"Biz tanışıyoruz zaten. Yakından." Ona yapmacık bi şekilde gülüp gidip boş masaya oturdum. İçim içimi yiyordu ama Cerene sormakda kararsızdım. Ne oldu ki acaba??

Sonunda kızlar masaya gelip oturduğunda bir şok daha yaşamış bulundum. Çünkü içeri bugünkü yalanımı unutturmak istercesine Kürşat girdi.

Hadi bakalım. Çevir kazı yanmasın!

🌼🌼🌼🌼

Selamlaaar! Yeni kapağımız nasıl?

Aranızdan kapak ve video hazırlaya bilen varsa ilk karşılaşma anlarına video hazırlarmısınız? Birde güzel bi kapak.

Bu arada Kürşat ve Ceren sonunda kitaba girdi ama onlara çok değinmeyeceğim. Çünkü onlara ayrı bi kitap yazmayı planlıyorum.

Sizce Özgür ve Ceren'in bahsettiği olay ne olabilir? Özel numarayla alakası var mı?