Uzaktaki Hatıralar (ZEYKER)

Bölüm 8: Kerem Sakin Ol, Benim İçin...

Kerem'in Ağzından

Zeynep'in arkadaş kalmak istiyorum teklifine vereceğim cevap tabiki de hayır olacak biz arkadaş olamayız ben ona aşığım aşık olduğum kadınla arkadaş falan olmayacağım.

Kerem: Zeynep biz seninle arkadaş falan olamayız. 

Zeynep: Neden ? 

Kerem: Nedenlerini sen çok iyi biliyorsun Zeynep.

Zeynep: Peki o halde ben gidiyorum diyor ve ayağa kalkıp arkasını dönüyor bir kaç adım atıyor aklına birşey gelmiş olacakki bana dönüyor bende ayağa kalkıyorum bu sıra da.

Zeynep: 2 gün sonra okul açılıyor biz daha okula kayıt olmamıştık, şimdi anlıyorum ki zaten Sayer Kolej'inde okuyamayız.

Kerem: Biz derken diyorum kimi kast ettiğini anlamaya çalışarak.

Zeynep: Aksel ve ben diyor kararlı ve tok bir sesle şankınlık ve sinir içinde Zeynep'e dönüyorum.

Kerem: Aksel ve sen ne zaman siz oldunuz ? 

Zeynep: Kerem olayı başka yerlere çekmeyi bırak ben gidiyorum diyor ve kapıya yöneliyor.

Kerem: Arkadaşız diyorum sessizce. Kabul ediyorum çünkü Zeynep'i tamamen kaybedebilirim ve bunu istemiyorum benim olmasada bana yakın olsun yüzünü göreyim yeter. Gözleri parlamış biçimde bana dönüyor ve gülümsüyor.

Zeynep: Giyin o zaman Sayer yukarıda bekliyorum seni kahvaltıya gideğiz geçerken Can ve Yağmur'u da alalım eski günlerdeki gibi ne dersin? 

Kerem: Olur diyorum sevinerek sonuçta bu teklifi ben değil o yaptı demek ki birlikte vekit geçirmeyi özlemiş. Tam kapıyı açıp çıkacakken utangaç bi şekilde sorumu yöneltirum ona.

Kerem: Iııııağm Zeynep diyorum hızla kafasını çevirim tatlı tatlı gülümsüyor bana,

Zeynep: Efendim Kerem? 

Kerem: Giyeceğim kıyafetleri sen seçer misin, eskiden senin seçtiklerini giyerdim ya eski günlerdeki gibi yani diyorum göz kırparak. Gülümsemesini büyütüp yanımdan geçerek dolabıma yöneliyor biraz inceledikten sonra üstten siyah düz V yaka bir tişört çıkartıp koyu bir renk kotuda eline alıp elime tutuşturuyor gülümsüyorum bu haline daha sonra aşağıya eğilip ayakkabılarıma göz gezdiriyor aradığını bulamayımca bana dönüyor.

Zeynep: Kerem  hani eskiden bi ayakkabı giyerdin ben çok severdim bağcıklı birşeydi o modelden artık giymiyor musun? -multimedya-

Kerem: Onlar yukarıda güzelim. 

Zeynep: Tamam o zaman çıkarken onları giyersin diyor ve hızla odadan çıkıyor o çıktıktan sonra sonra gülümseyerek elime tutuşturduklarını giyiyorum saçımı düzeltip yukarı yanına çıkıyorum telefonuyla konuştuğu için beni duymuyor bu sayede bende onu rahatça dinliyorum.

Zeynep: Tamam baba akşam çağırırım işi olmazsa gelir o zaten. İyi yani babasıyla konuşuyo ama kimden bahsediyorlar anlayamıyorum. Cihan amcanında sesi duyulmuyor ki.

Cihan:.....................

Zeynep: Hayır babacım Aksel'le değilim arkadaşımdayım.

Cihan:......................

Zenep: Hayır hayır geç kalmam, kararımı verdim babacım ayrıca sen bugün kayıt ettire bilirsin beni Sayer Kolaj'ine. Zeynep'in söylediği şeyle içimden derin bi oh çekiyorum ama az önce Cihan amcaya keremdeyim bile demedi düz bi şekilde arkadaşımdayım dedi nasıl bu kadar kolay unuttu ki beni.