عاصم : ندى لو انا كرهت ابوكى ومسامحتهوش على الى عمله مع أن الى عمله مش حاجه سهله دا قتل ابويا بس لازم اسامحه عشان لو معملتش كده اكيد هتكونى زعلانه وانا مش بحب اشوف حبيتى زعلانه
ندى : انا بحبك اوى يا عاصم
عاصم :وانا بعشقك انتى بقيتى عشق العاصم
يلا بقا قومى دلوقتى عشان مدام ساره واقفه تحت
ندى : لا بلاش يا عاصم
عاصم : ندى انا معاكى يلا قومى
ندى :حاضر
توجه عاصم وندى إلى أسفل وجدوا ساره مازالت واقفه على وضعها تبكى بدون صوت
حزنت ندى كثيرا على حالها ونظرت الى عاصم
عاصم بهمس: يلا روحى عندها يا ندى
ندى : لا
عاصم : ندى انا قولتلك اه
ندى : طب هقولها اه
عاصم : روحى انتى بس الاول
تقدمت ندى بضع خطوات من ساره حتا وقفت أمامها
نظرت ساره إلى ندى من بين بكاءها وقامت باحتضان ندى
ساره ببكاء : انا اسفه اناسفه يا حبيتى انى اتخليت عنك بس والهوى كان غزب عنى
ندى : خلاص الى حصل حصل
ساره : سامحيني ونبى يا ندى
ندى ببكاء :مسمحاكى يا ماما
ساره بفرحه : كلمه ماما حلوه اوى منك
ندى : خلاص بقا يا ماما بطلى عياط يعنى يوم لما اشوفك تبقى بتعيطى كده
ساره بضحك : لا خلاص انا بطلت اهو
ندى :تعالى بقا نطلع ننام
عاصم : لا بعد اذنك ندى مش بتنام غير فى حضنى
ساره : دا يوم يا عاصم يوم واحد
عاصم : لا معلش ولا دقيقه تروح تقعد معاكى بس لما تيجى تنام تيجى تنام فى حضنى
ولكن قطع كلامه رنين هاتفه
عاصم : ايواا يا مدام مروه
مروه ببكاء : الحقنى يا عاصم محمد أغمى عليه وانا فى المستشفى لوحدى مش عارفه اعمل ايه
عاصم : طب أهدى أهدى احنا جايين عندك اهو
ندى بخوف :فى اه يا عاصم
عاصم : ابوكى أغمى عليه وخدوه المستشفى
ندى ببكاء : انتا بتقول اه بابا
عاصم : اطلعى البسي بسرعه ويلا نروح المستشفى
بعد نصف ساعة وصلت ندى وعاصم وساره إلى المستشفى
ندى ذهبت إلى مروه وقامت باحتضانها : بابا ماله ياماما حصله اه
مروه ببكاء : معرفش يا ندى الدكتور عنده ولسه مطلعش
ثم بعد ثوانى خرج الدكتور
عاصم : خير يا دكتور استاذ محمد ماله
الدكتور : الحمد لله خير هيا جت المره دى سليمه
عاصم : مره اه هوا ماله
الدكتور : استاذ محمد كانت ثوانى وهيتعرض لجلطه بس جه فى الوقت المناسب المستشفى وقدرنا نلحقه
عاصم بتنهيده: الحمد لله
ندى :طب ينفع ندخل نشوفه
الدكتور : ادخلوا بس متعرضهوش لأى صدمات
دلف إلى الغرفه ندى وعاصم ومروه وساره
ندى ببكاء على. حاله ابيها : بابا
محمد : أنا انا اسف يا ندى انا كنت انانى وحرمتك من امك
ندى ببكاء : خلاص يا بابا متتكلميش فى الى فات مهما حصل انتا فى الاول وفى الاخر ابويا إلى بحبه ومقدرش استغنا عنه
محمد : سامحينى يابنتى
ندى :خلاص بقا يا حج مسمحاك بطل دراما بقا
محمد بضحك : لسه زى ما انتى
ثم وجه نظره الى عاصم
محمد : انا مش قادر احط عينى فى عينك على الى عملته زمان
عاصم بجديه :الى فات فات احنا دلوقتى فى الحاضر والمهم انك عرفت انك غلطان
محمد : انا اسف يا عاصم
عاصم :انتا دلوقتى ابو مراتى متتاسفش منى دى صفحه وقطعناها من حياتنا خلاص
مروه : ساره انا ومحمد كنا انانين اوى وظلمناكى
ساره : خلاص مش مهم المهم انى بينتى عرفت أن انا امها وبعدين انتى ام ندى زى ما انا امها بردو
ثم قطع كلامهم احد دخل الغرفه وصوته عالى
رحمه :جرا اه يا حج محمد ما تقوم كده وتفوق امال مين الى هيرقص فى فرحى
محمد بضحك :يا بنتى انتى مش رحمانى خالص كده
رحمه :لا قوم كده يا ابو حميد وفوق كده
ثم وجهت نظرها الى ندى وقامت باحتضانها
رحمه :وحشتينى يا بنت عمى محمد
ندى :وانتى وحشتينى اوى يا بتاعه محمود
رحمه :اه ده انتى عرفتى
هند : ايواا هند قالتلى
رحمه :هوا فين جوزك
ندى :بصى ورا كده وانتى هتعرفى
نظرت رحمه الى الخلف تتطلع إلى عاصم من قدمه الى راسه
ثم التفتت لندى مره اخرى
رحمه : لا لا متقوليش أن ده جوزك
ندى : لا هوا
رحمه: يخربيته دا بياض بحلاوه بشعر بطول وعضلات يالهوى
عاصم :احم احم
رحمه: لا متقلقش يا استاذ عاصم انا متجوزه
ندى :الا صحيح هوا فين
رحمه :يووه دا كان معايا تعالو نطلع نشوفه بره
خرجوا جميعهم من الغرفه فوجدوا محمود يقف مع فتاه ويضحكان
ندى : هوا الى. هناك ده
رحمه ببلاهه :ايواا هوا الى واقف بيهزر مع المزه الى هناك دى
ثوانى ثم استدركت رحمه الموقف
رحمه: نهارك اسود ومنيل
ندى :أهدى يارحمه هتلاقيكى فاهمه غلط
رحمه :سبينى اوعى كده
ثم ذهبت باتجاه محمود وندى وعاصم ومروه وساره وراءها
رحمه بصوت عالى : نهارك مدهون قطران ولمون ومصيبتك سوده محنيه يا دكر درفيل فى 3 براميل يتاجر بخمسه مراكبيه يا عجل جاموس ميجبش فلوس الكيلو بنكله مصديه يا ترولى باص من غير ترباس يا محمود يا ابن ام زكييييييييه
محمود : رحمه فى اه
رحمه ؛ واقفلى مع بت وعمال تهزر وتضحك وتقولى فى اه
محمود :دى مى يا رحمه
رحمه بتمثيل : اه الحقنى يا محمود انا دايخه
محمود :مالك يا رحمه
رحمه :دايخه دايخه اوى
قام محمود بحمل رحمه ووجها الى أحدى الغرف
ندى : طب انا هتنينى معاها لغايه ما الدكتور يجى
خرج محمود وعاصم من الغرفه وظلت ندى ورحمه فى الغرفه
رحمه وهيا تفتح عيناها ببطء :هاا مشي
ندى : مشي يا ختى
رحمه :ندى متسبنيش لو دخل عليا هيدينى حته علقه
ندى :ليه
رحمه : اصل مى دى تبقا اخته فى الرضاعه
هنا وقد دخل محمود
محمود : فوقتى يا ختى
رحمه ونهضت واقفه على الفراش
رحمه ؛ أهدى يا محمود أهدى يا حبيبى مش كده
محمود:ماشي يا رحمه انا دكر درفيل
رحمه : لا يا حبيبى. دا انتا قلبى
ندى : احم احم انا هنا
رحمه: ندى اخرجى هقول لمحمود كلمه سر
خرجت ندى من الغرفه
محمود : هااا قولى كلمه السر
رحمه وقامت بتقبيل محمود على خده.
رحمه : اهه كلمه السر اهه
محمود :, نعم يا ختى انا مش عايز دى
رحمه: لا يا خويا معنديش غير دى
محمود : كلها يومين وهبقا براحتى واخد الى انا عايزه
فى الخارج
عاصم :يلا بقا يا ندى عشان نروح انا تعبان اوى
ندى :وبابا
عاصم :الدكتور كتبله على خروج وهيروح هوا كمان
ندى :طب يلا
****************************
فى قصر عاصم الكيال
هند : يا مصطفى حرام عليك
مصطفى :وربنا يا هند هقوله بكره فى الشركه
هند :ماشي ماشي يلا سلام عشان عاصم جه
مصطفى :ماشي سلام
عاصم :هند
هند : نعم
عاصم : كنتى بتكلمى مين
هند بارتباك : لا انا كنت بكلم صاحبتى
عاصم : ماشي
هند : عمو محمد عامل اه دلوقتى. يا ندى
ندى :الحمد لله كويس
صعد عاصم وندى إلى. اعلى
عاصم :المفروض بعد تعب اليوم ده كله يبقا فى مكافأه ولا اه
ندى :قولنا مره مينفعش
عاصم :يعنى اه هنقضيها بوس كده ولا ايه
ندى : استحملى يا حبيبى يومين بس
عاصم : طب هاتى تصبيره
قامت ندى بتقبيل عاصم قبله رقيقه على شفاهه ولكن عاصم استغل الفرصه وتعمق فى قبلته
ابتعدت عنه ندى قليلا
ندى :انا تعبانه يلا ننام
عاصم : يلا يا ندى امتا يارب اليومين دول يعدو بقا
******************************
فى الصباح فى شركه عاصم الكيال
مصطفى : عاصم انا عايزك فى موضوع
عاصم :اه الادب ده يا مصطفى انتا داخل عادى كده من غير ما تغنى وكمان خبطت الباب وبتتكلم باحترام انتا سخن
مصطفى: عايزك فى موضوع بجد
عاصم :يا ساتر يا رب قول
مصطفى:,انا طالب ايد هند اختك
عاصم : اه انتا بتقول اه
مصطفى:والهى يا عاصم انا بحبها اوى من وهيا فى اعدادى واستنيت لغايه لما بقت فى كليه وجيت اطلب ايدها منك
عاصم :وانا اه الى يضمنى أنها هتكون سعيده معاك
مصطفى: اسالها وشوفها مواقفه ولا لا بس اهم حاجه عندى مواقفتك الاول
عاصم : انتا عبيط ياض انتا اخويا وانا مش هبقا مطمن على اختى غير وهيا معاك
مصطفى بفرحه :يعنى موافق
عاصم : ايواا طبعا موافق
أنت تقرأ
تملك العاصم❤️( Khloud Ahmed )
Romanceقصه تتحدث عن التملك فى الحب فعندما بحب الشخص الإنسان كثيرا يعتبره من ممتلكاته الخاصه ويعتبر كل من يتقرب اخد من الشخص الذى يحبه يكون عدوه ولكن هذا سوف يتغير على يد حبيبته او صغيرته ولاكن يوجد فى الحب الكراهيه ولكن هذه الكراهيه سوف تتحول إلى حب كبير...
