تملك العاصم⁦❤️⁩( Khloud Ahmed )

الفصل الأخير 🌹

💔 Khloud Ahmed 💔
كان جميعهم يحتفلون بعاصم الصغير
ولكن ندى كانت حزينه حزينه على فقدان عاصم وعلى فقدان ابنها الذي كان  هذا الأمل الوحيد لجعلها تبتسم مره اخرى ولكن أيضا هذا الأمل مات
وسط احتفالهم دلف أحد الى القصر  ثم قال بتعب
ندى
ولكن الجمت  الصدمه أفواههم جميعا
ندى بصوت عالى : عاصم
اجل كان عاصم ولكن ثيابه كانت مقطعه وكل جسده ينزف الدماء وايضا طول شعره الذى وصل إلى أسفل أذنه مع لحيه خفيفه وجميع اجزاء وجه يبدو عليها اثار الضرب والكدمات
ثم قال مره ثانيه بتعب واضح :ندى
ثم سقط على الأرض مغشيا عليه اسرعت ندى إليه وخلفها جميع العائله
سقطت ندى إلى مستواه
ندى برعب وخوف وصدمه ؛ ع عاصم قوم حبيبى قوم
ثم أردفت كلامها بصراخ حد يطلب الدكتور بسرعه وما هى إلا دقائق حتا وصل الطبيب إلى القصر. ودلف إلى عاصم الغرفه وقام بتعقيم جروحه وقد اندهش من حالته فابرغم من جسده الضخم وعضلاته إلا أن كان جسده ضغيف للغايه بسبب سوء التغذيه
خرج الطبيب من الغرفه
اسرعت ندى إليه
ندى ببكاء :ماله يا دكتور عاصم ماله
الدكتور : انا عقمت جروحه كلها بس هوا باين عليه اثار تعذيب وكمان جسمه ضعيف اوى وده واضح من سوء التغذية وفى جروح كتيره وعميقه انا اديته مسكن للألم وكمان منوم بعد ساعه كده هيفوق
تنهدت ندى براحه واخيرا عاد لها عاصم كان فى داخلها شعور يرفض أنه قد مات
أما جميع العائله كانوا فى حاله من الدهشة كيف لعاصم أن يعود كيف أحد يعود من الموت
رحمه ببلاهه : محمود
محمود بنفس البلاهه : نعم
رحمه :مين ال. جوه ده
محمود : بيقولو عاصم
رحمه ؛ازاااى امال جثه مين  الى رحتو استلمتوها
محمود : اهو هوا ده بقا الى معرفهوش
عند ندى دلفت إلى غرفه عاصم
ندى ببكاء :كنت عارفه انك عايش كنت عارفه كان جوايا رافض فكره انك ما اصحى يا حبيبي بقا
ثم نظرت إلى جسده والجروح التى تملاءها وأخذت تبكى
فاق عاصم على صوت بكاءها
عاصم بتعب :ندى
ندى : متتعبش نفسك يا حبيبى متتكلمش انتا تعبان
انا هروح اجيب الاكل وهاجى
عاصم ؛ ل لا خ خليكى جمبى متمشيش
ندى : خلاص انا هخلى حد يجيبه
بعد مرور شهر
كانت ندى تظل بجانب عاصم ليل نهار حتا تعافا تماما وعاد عاصم الكيال بكل هيبته وجماله وزاد أيضا من جماله طول شعره حتا وصل أسفل أذنه بكثير ولحيه خفيفه تزيد من وسامته
كان جميعهم يجلسون فى الاسفل ثم انضم إليه ندى وعاصم وتعرف على جودى وايضا على عاصم الذى ظل طوال الوقت يحمله
محمد : انتا كنت فين السنين دى كلها
ندى :خلاص يا بابا مش لازم اهم حاجه أنه رجع بالسلامه خلاص
عاصم : لا لازم احكى السبب فى ده كله مهاب
مصطفى بصدمه :مهاب
عاصم : ايواا هوا الى عطل الفرامل بتاعه العربيه بتاعتى بس لما انا قفلت مع ندى فتحت باب العربيه ووققعت منه والعربيه هيا الى وقعت طبعا لما وقعت راسى انخبطت وكان فى فجسمى كدمات كتيره اوى مهاب كان مخلى الرجاله بتاعته يمشو ورايا عشان يتأكدوا انى مت بس لما وقعت كنت لسه عايش خدونى عند مهاب ومهاب حاطينى فى المخزن بتاعه  وطبعا جاب جثه مشوهه وحطها مكانى عشان تصدقوا أن انا مت بجد   ورابطنى بسلاسل وجاب دكتور وعالج كل جروحى عشان يعمل بدل الجرح الف طول التالت سنين وانا مربوط بسلاسل فى المخزن دوقت العذاب الوان وكمان هوا الى خبطك بالعربيه
ندى بشهقه : هوا هوا الى موت ابنى
عاصم بدموع :ايواا هوا تخيلى كان مصور كل حاجه عشان يورهالى عشان اتعذب واتوجع اكتر وانا كنت مربوط بسلاسل بصرخ من العذاب  بس جه فى يوم من حظى واحد من الرجاله بتاعته نسي يربطنى تانى لانه كان بيفكنى لما اجى اكل انتهزت الفرصه وخدت مسدس كان مرمى على الأرض وطلعت من المخزن بس لقيته فجاءه قدامى معرفتش اعمل اه لقيت نفسي بضربه بالمسدس موته يا ندى موت مهاب
عاصم ببكاء :بس يا حبيبى  خلاص كفايه هوا الى غلطان من الاول
اخذت ندى تهدا عاصم حتا هداء تماما
فى المساء
كان عاصم وندى فى غرفتهم
عاصم كان ممسك بوجه ندى بين يديه
عاصم : وحشتينى اوى
ندى : انتا  اكتر
عاصم :طب اه مش هنشرب عصير
ندى بضحك :انتا لسه فاكر
عاصم ؛ انا عمرى ما انسا حاجه معاكى وبعدين انا عايز اجيب ولد يكون حلو زيك كده
ندى : وانا كمان
عاصم : خلاص على بركه الله
تقرب عاصم من وجهها حتا اطبق شفاهه على شفاهها كانت قبله عميقه يبث فيها كل شوقه لها ثم انحدرت يداه لتخليصها من ملابسها فسقطت ملابسها على الأرض وحملها وتوجه إلى الفراش ليغرقو هما الاثنين فى عالمهم بعد معاناه الفراق لمده ثلاث سنوات
بعد شهرين 
كان عاصم ينهى ارتداء ملابسه للذهاب إلى عمله
ندى : حبيبى انا عايزه مانجا
عاصم باستغراب : مانجا دلوقتى
ندى : ايواا يا عاصم فى اه انتا لو مش عايز تجيب براحتك بس مش تعاملنى كده
عاصم باندهاش من تغير حالها : هوا انا قولت حاجه يا ندى
ندى : اه قولت وانا زعلانه
عاصم : طب خلاص يا ستى انا اسف ثم اقترب منها ليقبلها دفعته ندى بعيدا
ندى : لا لا ريحتك
ثم اسرعت إلى الحمام لتفرغ كل ما فى بطنها
عاصم بخوف :فى اه يا ندى مالك
ندى بتعب واضح :معرفش
عاصم : طب انا هتصل بالدكتورة
بعد حوالى ربع ساعه وصلت الدكتوره وقامت بالكشف على ندى
عاصم بقلق : مالها يا دكتوره
الدكتوره : لا خير ان شاء الله هوا بس تعب بسيط كده عشان  هيا لسه فى اول الحمل
عاصم بفرح : يعنى ندى حامل
الدكتوره : ايواا حامل وهيا دلوقتى قربت تخلص الشهر التانى وهتدخل فى التالت
دلف عاصم إلى غرفه ندى بفرحه
واخذ يقبلها فى جميع اجزاء وجهها
ندى بفرحه ممزوجه بدموع : انا حامل يا عاصم هتبقى اب
اخذ عاصم يقبلها أكثر
ابتعدت عنه ندى قليلا
ندى : لا استنى الدكتوره قالت مينفعش
عاصم : ليه
ندى: قالت مينفعش فى أول تالت شهور
عاصم : يعنى انا هقضى شهر بوس بس
ندى بضحك ؛ معلشي يا حبيبى استحمل بقا
عاصم :ماشي أمرى لله
بعد مرور سبعه اشهر
كان عاصم مستغرقا فى النوم
ندى بتعب :اه عاصم اصحى يا عاصم
عاصم : اممم فى اه يا ندى
ندى :انا بولد يا عاصم
عاصم : بتولدى اه احنا الساعه ١٢
ندى بصراخ : بولد يا ابن الهبله بولد
عاصم وقد أدرك انها حقا تولد : طب براحه اتنفسي براحه
ثم قام بحملها واتجه إلى السياره
ندى بصراخ : ااااااااااااه
عاصم : أهدى يا حبيتى. براحه
ثم أخذ هاتفه واتصل بمصطفى
عاصم : الو
مصطفى بنوم : ايواا يا عاصم
عاصم :تعالى بسرعه انتا وهند ندا بتولد وانا واخدها للمستشفى
مصطفى: مسافه الطريق وهنكون هناك
وصل عاصم إلى المشفى
ندى اخذت تسب  فى الأطباء
ندى :الحقونى يا ولاد الكلب الحقونى بولد يا مجانين يا ولاد المجانين
عاصم : اهدى يا ندى بطلى شتيمه فى الناس
ندى بصراخ : اااااه  اسكت انتا كله منك يا عاصم انتا السبب انتا والعصير بتاعك الهى تتطفحو يا بعيد
دخلت ندى الى غرفه العمليات ووصل مصطفى وهند
وكان عاصم يقف بالخارج قلق من صراخ ندى ويفرك يده بتوتر
هند : أهدى يا عاصم
عاصم : أهدى ازاى وهيا عماله تصرخ كده
هند :, دا طبيعى يا حبيبى
وبعد ساعه خرجت الطبيبه من الغرفه
الطبيبه :الف مبروك ربنا رزقك بولد زى القمر
عاصم بفرحه : ينفع ادخل جوه اشوفها
الطبيبه : شويه بس هننقلها اوضه عاديه
بعد دقائق نقلت ندى إلى غرفه عاديه ودخل عاصم وحمل المولد
عاصم بفرحه :شبهى اوى
ندى : طبعا بقا عندى بدل المصيبه مصيبتين قصدى الفرحه فرحتين
عاصم : سمعتك بس مش مهم مش هعاقبك
ندى :هتسميه اه
عاصم  : غيث .... غيث عاصم احمد الكيال
ندى : الله اسمه حلو اوى
ثم قام عاصم بتقبيل ندى على جبينها وهوا يحمد ربه أن الفتاه التى تمناها وعشقها هيا مع الان
           ************************
بعد مرور خمس سنوات
كانو جميعهم فى الحديقه ما عدا عاصم وندى كانوا ينظرون إليهم من النافذه
عاصم : بعد ما كنت وحيد دلوقتى بقا عندى عيله حلوه
ندى : متقولش كده امال هند دى كانت اه
عاصم بضحك ؛ هند دى كانت مطلعه عينى
نظرت ندى إلى عينه نظره طويله
قام عاصم بالتقرب من وجهها وكاد أن يقبلها
ولن توقف على صوت
غيث :سوفتك سوفتك يا بابى وإنتا بتبوس مامى من بوقها
مراد : وانا كمان شوفتك يا عمو
( مراد : ابن رحمه ومحمود التانى نفس عمر غيث وأصدقاء مقربين )
عاصم :بس اسكت يا الدغ هتفضحنا وإنتا يا مراد ملكش دعوه بيه خليك مؤدب
غيث : يبقا الكلام الى سمعته ثح
عاصم ؛ كلام اه يا آخره صبرى
غيث : ا انتا ومامى بتقعدو طول ماانتو قاعدين لوحدكو بتبوسها من بوقها
عاصم  :مين ال قالك الكلام ده
غيث :مس هقولك غير لما تخلينى انا كمان ابوس مامى من بوقها
ندى بضحك :تعالى يا حبيبى
عاصم : حبيبك اه انتى. كمان  حبك برص وبعدين تبوسي مين من بوقها
ندى بضحك :دا ابنى يا عاصم
عاصم :لا بردو
غيث : طب هسالك سؤال
عاصم : انطق
غيث : انتا ومامى جبتونى ازاى
عاصم : نهارك اسود مين ال قالك الكلام ده
غيث :والهى مليس دعوه هيا خلود إلى قالتلى اسالك 
عاصم : ماشي وربنا لهوريها
ثم قطع كلامه صوت
خلود : فى اه يا عاصم متعصب ليه متشرح للواد جبتوه ازاى
عاصم : طب ما تشرحيله انتى يا فالحه
خلود : وماله تعالى يا واد
بص الاول هما بيقلعو وبعدين
عاصم : بس خلاص انتى بتقولى اه للواد
خلود : فى اه يا عاصم بشرحله
ندى بضحك : حرام عليكى دا انتى مدوخانه وراكى من بقالك اربعه وعشرين فصل
عاصم : بقا عيله تدوخنى انا عاصم الكيال ده كله
خلود : بس متقولش عيله بس انا فضالى شهر و١٧ يوم واطلع البطاقه وبعدين انتا هتستنانى لما اتم ١٨ وبعدين هتتجوزنى صح يا عصومى 😉
عاصم : صح يا قلب عصومك
خلود : وبعدين متتفشخرش اوى كده وتقول عاصم الكيال اه يعنى اسم يعنى الثقه ليه كنت تلاجه وانا معرفش
عاصم : خلاص تلاجه تلاجه ابقى شوفى مين ال هيتجوزك بقا
خلود : لا لا وحياه عيالك خلاص انا هقفل بوقى خالص
عاصم :ها ناويه تكتبى اه تانى يا قادره
خلود :بص انا كده زليتك ومرمطك وطلعت عينك انتا والغلبانه دى فننقل بقا على ابنك عشان انتا بقا كبرت بس لسه مز يا ابن ال اه  زى ما انتا
ندى :حرام عليكى هتعملى اه فى الواد
خلود :هزله زى ابوه
عاصم :وناويه تسمى الروايه بتاعتك اه
خلود :هسميها عذاب الغيث بس ابنك فيها هيبقى جاحد 
عاصم : ركزى بقا فيها
خلود ونظرت نظره الى عاصم فهم هوا معناها
خلود : حاضر
عاصم : انسى
خلود  :صعب
عاصم : مفيش حاجه اسمها صعب انتى الى بتخلى الموضوع صعب بايدك
خلود :والهى مش بايدى
ولكن قطع كلامها عاصم
عاصم : خلود مهما حصل اوعى تندمى على حاجه فى حياتك كل حاجه بضايقك هتعلمك ازاى تصبرى  كل حد سابك واتخلى عنك هتتعلمى ازاى تعتمدى على نفسك وتقفى على رجلك لوحدك كل حاجه بتعصبك وتستفزك هتعلمك ازاى تبقى متسامحه ومتعاطفه مع نفسك ومع غيرك كل حاجه بتتضغطك وبتتحكم فيكى هتعلمك ازاى تتحكمى فى نفسك وفى حياتك 
فامتندميش على اى حاجه فى حياتك الايام الحلوه هتديلك السعاده والايام الوحشه هتديلك خبره انتى. محتاجه فى حياتك الاتنين عشان تقدرى تكملى حياتك لأن من غير الأيام الصعبه مش هتبقى قويه وهتفضلى ضعيفه ومن غير الأيام الحلوه مش هتقدرى تشحنى طاقتك عشان تكلمى اسمعى منى يا خلود
خلود : ياه انتا من امتا بقيت فليسوف كده
عاصم : يا بت حرام عليكى مش هتكبرى كل حاجه هتقلبيها ضحك كده
خلود : بس بسب انا هنزل انا وغيث نلعب مع محمود ومصطفى
ندى :طب ما تلعبى مع رحمه وهند
خلود : لا لا انا بحب اللعب مع الرجاله 🤣🤣
عاصم :ماشي متشتميش او تردحى قدام غيث عشان انا عارف كلامك وردحك شوفنا منه كتير
خلود :حاضر يا شبح
عاصم : شبح وربنا مجنونه
ندى بضحك : بس عسل
عاصم :اسكتى عسل اه وخرا اه دى عليها لسان بينقط زفت
بس احسن حاجه خلصتنا من العذاب وبقينا انا وانتى مع بعض ومفيش عقابات تانى
خلود وقد أتت فجاءه
خلود :يا جماعه ارحمونا بقا بطل حنيه يا عاصم ومحن الكلاب ده  راعو شعور أن فى ناس سنجل هنا
عاصم ؛ خوخا
خلود :قلب خوخا من جوه
عاصم : غورى من وشي
خلود : حاضر وربنا لاطلعه على ابنك بس استنى عليا
ذهبت خلود ( انااااا يا جماعه انا مش هطلع من الروايه كده زى ال طالع من المولد بلا حمص لازم اكلم عصومى حبيبى الاول )
اخذ عاصم ينظر إلى ندى نظرت عاشق وهيا تبادله نفس النظرات واصبحت عيونهم هيا التى تتحدث
# حين صرت انتا البحر ... لم الوح لهم طلبا للنجاه ...كنت اودعهم مستمتعه ... انت ابتسامتى حين احزن ودواءى حين امرض انتا الامان حين اخاف وجميعهم عندما يرحلون
حبيبتى
اغار عليكى من قلمى الذى يكتب حروف اسمك
اغار عليكى من قلبى الذي لا ينبض الا بحبك
اغار عليكى من عقلى الذى لا يفكر الا بكى
كم احبك وكم اعشقك وكم انا ميتم بيكى فى بعدك القلب عليل وفى قربك شفاء #
ندى : بحبك اوى
عاصم : وانا بموت فيكى يا عشق العاصم ⁦❤️⁩
💔 Khloud Ahmed 💔
كدا الروايه خلصت اتمنا انها تكون عجبتكو
استنونى فى روايتى الجديده هنزلها بعد يومين
# عذاب الغيث #
بحبكم  + عايزه تصويت كتير بقا على الروايه وتعليقات كتير.
هتوحشونى اليومين دول ⁦❤️⁩