ხოდა ხალნო რას ვამბობდი და დილით, მაღვიძებს დევუკა და მამა!
-გაიღვიძე ძილის გუდავვ!-(მამა)
-ხალხნიოოო! ძილი რო მაცადოთ არ გინდათ?-(დეა)
-ეხა არ გვინდა და შემდეგში დავფიქრდებით მაგაზეც!-(დევუკა)
-ჰე ეხა მითხარით ამ დილის ათ საათზე რამ შეგაწუხათ?-(დეა)
-რამ შეგვაწუხა და დღეს ხო არის დედას დაბადებისდღე!-(დევუკა)
-მერე!-(დეა)
-მერე ის რომ არავითარ შემთხვევაში არ მიულოცო!-(მამა)
-ჰა? რატო? რას ქვია არ მივულოცო სულ გააფრინეთ?-(დეა)
-მამა.ნახე რა ამას თუ არ დაუღეჭე ისე ვერაფერს ვერ ხვდება! ესეიგი სიურპრიზს ვუწყობთ ხოდა უნდა ეგონოს რო ვითომ ყველას დაგვავიწყდა!-(დევუკა)
-უიმეე თქვენ ჩაქრით რა! მეტი ვერაფერი მოიფიქრეთ?!-(დეა)
-ნუ რას ვიზავთ ეხა ჩვენი მოკლე ჭკუა ვერ გაწვდა მეტს!-(მამა)
-კაით ხო! ეხა გადით მოვემზადო და მერე მოვაწყოთ სახლი!-(დეა)
-კაიც მიდი გელოდებით!-(მამა)
მოვემზადე და ჩავედი ქვემოთ! სადაც ჯოუი და ელიზაც დამხვდნენ.
-აპა რა გეგმა გვაქ?-(დეა)
-ესეიგი, შენ წახვალ ტორტს მოიტან! ჯოუი და ელიზა სახლს მორთავენ! მამა შენ საჩუქრები რა!-(დევუკა)
-ეეე! ჩვენ კი დაგვირიგე საქმეები მარა შენ რას აკეთებ?-(დეა)
-მე.. მე.. ისა რა ქვია გენაცვალე ამდენი რაღაც ვთქვი წეხან ეს საქმე არ არის?-(დევუკა)
-არა რა სულ ყოველთვის ესეა! ყველა საქმიდან შენ სუფთად ძვრები! ზარმაცოოოოო!-(დეა)
-კაი ხო არ ჩამაკლა და ჩემზე იქნება სასმელი და საჭმელი!-(დევუკა)
-კაი ჯანდაბას!-(დეა)
-კაი ვსო დავიშალეთ! მე და ჯოუი წავალთ სახლის მოსართავად რაღაცეებს ვიყიდით!-(ელიზა)
