დილით გაღვიძებისას ვიღაცის ფეხი მედო თავზე არა ვიღაცის არა დევუკასი ყოფილა.
–ოე ვირიოო!-(დეა)
–რა გაყვირებს! დამიზიანდა ჩემი სათუთი ყურის ბარაბნები!-(დევუკა)
–რა მაყვირებს და შენი აყროლებული ფეხები მომაშორე და ადექი საერთოდ რა!-(დია)
–პირველი ჩემს ლამაზ ფეხუცებს შეურაცხყოფას ნუ აყენებ რაა! ჰა იყნოსე სად აქ აპა სუნიი?- მომიტანა ცვხირთან მაჭამა კინაღამ მისი გიგანტური ფეხები.
–ვიროო მომშორდი ეხა აქედან!-(დეა)
–უიმეეე რა იყო სად გეჩქარება?-(დევუკა)
–სამსახური მიხმობს!-(დეა)
–თორე ეხა შენც არ იპყრობდე სამყაროს!-(დევუკა)
–ეხა შენ უკვე ზედმეტს ტლიკინებ!-(დეა)
–მე ბოდიში თქვენო უდიდებულესობავ! დღეს ეტლით მიბრძანდებით, მე წაგიყვანოთ თუ თქვენ ბიჭიკოს გაასეირნებთ?-(დევუკა)
–მგონი სჯობს ისევ თქვენ წამიყვანოთ მე ყველაფერი მეზარება!-(დეა)
–როგორც მიბრძანებთ!-(დევუკა)
–ეხა თუ შეიძლება თქვენი ოთახი დატოვეთ უნდა ჩავიცვა!-(დეა)
–ჰეიი აქ შენი ტანსაცმელი არ არის და რას იცვავ ერთიი?-საეჭვი მზერა მტყორცნა დევუკამ.
–ეს თეთრი საროჩკა მინდა და ეს მოსაცმელიც კაია ანდა მაიცა არ მინდა ამ თეთრს საროჩკაც ავიღებ მხოლოდ!-ავიღე და გამოვედი ოთახიდან.
–იცოდე ეგ მთელი დამიბრუნე და სუფთა! ბოლოს რომ გათხოვე ცალი მკლავი არ ქონდა და ღილებიც აკლდა!-(დევუკა)
–ჰეიიი შე მართლა დევოოო ეგ მე კი არა შენ გააფუჭე, ეგ იცის ქალებში რო დაძვრებოდი და ყველაფერს რო გიჟურად აკეთებდი აი მაგის ბრალი აპა ეხა ელიზას მეტს ვერავის შეხედავ!-(დეა)
–აუ არ წამიკითხა ლექციააა! კაი დე გავითვალისწინებ! ყავას დალევ? თუ წავიდეთ უკვე?-(დევუკა)
