დილით თვალების გახელისას დერეკის სახეს ვეფეთები, ოჰ რა საყვარელი და სიმპატიურია როცა ძინავს რა, ცდუნებას ვერ გავუძელი და მის ხუჭუჭა თმებზე თამაში დავიწყე, ხო მეკეტინება ხუჭუჭა თმებზე! შემდეგ ხელი ჩამოვიღე რადროსაც დერეკმა ამოიბუზღუნა.
-ჰეიი რატო შეწყვიტე?-(დერეკი)
-რაა შენ გეღვიძა?-(დეა)
-კიმ!-(დერეკი)
-დამპალო ვირო! გამიშვი ეხა ჩავიცვა და წავედით სამსახურში!
-ოოო მოიცა ცოტა ხანიი!-
-დერეეკ! აი თან კარებზე ზარია გამიშვი გავაღო!
-უიმეე ცხოვრებას არ გაცდიან რაა!
-ნწ ნწ ნწ ნწ აპაა!
კარები გავაღე და ფრედი შემხვდა.
-ფრედ?! დილა მშვიდობისა შემო! აქ რას აკეთებ ესე ადრიანად?-(დეა)
-რავი მომენატრე და გზად შემოგირბინე! ხომ არ გაგაღვიძე?-(ფრედი)
-არაა! უკვე ადგომას ვაპირებდით!-(დეა)
-აპირებდით?! კიდე ვინმეა აქ?-(ფრედი)
-გამარჯობა ფრედ!-წელსზემოთ შიშველი დერეკი ჩამოდის კიბეებზე.
-დერეკ სასწრაფოდ ჩაიცვიი!-(დეა)
-რატო ესე არ მოგწონვარ?-(დერეკი)
-უხერხულია დერეკ! და ჩქარა ადი და ჩაიცვიი!-(დეა)
-კაი პატარავ როგორც მიბრძანებ!-(დერეკი)
-ეს აქ რას აკეთებს?-(ფრედი)
-გუშინ ღამით სახლამდე მომაცილა ძალიან წვიმდა და მერე აქ დარჩა! მნშივნელოვანი არაფერია!-(დეა)
-აჰა გასაგებია!-(ფრედი)
-მე მზად ვარ პატარავ წავედით სამსახურში!-(დერეკი)
-შენ მზად ხარ მაგრამ მე ღამის პერანგით ვერ წამოვალ ამიტომ სანამ მოვემზადები გთხოვთ ერთმანეთი არ დახოცოთ!-(დეა)
-რთული იქმება მაგრამ შევეცდები!-(დერეკი)
-გავითვალისწინებ!-(ფრედი)
