Twitter Serye #1: Serendipity

Chapter 9

(Sama ka sakin pag lipat ng Manila para alam mo saan condo ko)

Paano ako uuwi?

(Ihahatid kita ulit pabalik)

Ay wow daming gas, now na? Anong oras ba kakagising ko lang

(Kahit mga 11 AM)

Osige, punta na lang ako diyan. See you.

I ended the call. Two weeks had passed since the incident with Mikaila, she's in Japan right now with her mom dun nakabase si Tita and it's good kung doon muna si Kai.

Lalong nagiging weird si Ethan araw-araw and I know everyday lalo ako napo-fall sa kanya and I overthink sometimes because I know that if the day comes na marealized niya or makakita siya ng tao na magugustuhan niya talaga baka maiwan ako mag-isa and I don't really know kung paano ulit ako mag-uumpisa.

Inayos ko na ang sarili ko because it's already 9:30 AM matagal ako maligo.

I ended up fixing myself at 11:00, wala naman siyang magagawa kung late ako dumating.

I'm just wearing a mom jeans, navy blue croptop at birkenstock na white na bigay ni Lirah.

I entered the house without knocking alam naman na ni Ethan na parating na ako sakto namang pababa na din siya ng hagdan. I smiled widely ng makitang naka navy blue na nike shirt siya and ripped jean tapos suot niya ulit yung pang malakasan niyang Tom Ford Jago Sneakers.

Tahimik lang akong nakatingin sa kanya habang pababa ng hagdan, He's still not aware of my presence since busy siya magphone buti hindi nadadapa. Nilapat niya sa tenga niya ang phone niya at biglang tumunog ang cellphone ko.

"Ay nandito ka na pala." Lumapit siya sa akin habang nakatawa "Taray couple shirt siz." Pang-aasar niya sa akin he even pinch my nose.

Ay wow level up talaga si Ethan, he never do that to me ngayon lang.

"Kumain ka na?" Umiling ako.

Teka bakit ba palagi na lang kumain ka na ang tinatanong niya sa akin.

"San mo gusto kumain?"

"Kahit saan."

"Gutom ka na ba?"

"Hindi pa naman."

"Gusto mo sa Manila na lang?" I nodded. "Let's go."

Naglakad na kami palabas ng bahay but before he locked the door lumingon pa siya at tumitig ng matagal at bumuntong-hininga.

"Good bye home sweet home, Good bye childhood memories."

Napangiti na lang ako, ito yung mga side ni Ethan na hindi mo aakalaing meron pala and I'm glad because I was able to witness that.

"Bakit ito na lang?" Tukoy ko sa mga boxes na nasa likod.

"Napahatid ko na sa truck lahat ng gamit ko, yan na lang natira."

"Oh I See."

"How was Mikaila?"

"She looked ok but I know she's not." Ethan nodded.