Silent CEO

07

(Hi! kanina kolang naisip yung dedications kaya ngayon kolang nailagay sa mga chapters. I appreciate your efforts for staying with me enjoying my story (kahit bilang lang kayo ng daliri ko) kaya hinabaan ko talaga 'to kase ang tagal kong mag update. Anyways, sana mag comment kayo para makita ko yung reactions nyo. Once again, Thank you, your little support helps me a lot and makes me want to write more.)

"Kilala mo ko?"

Hawak hawak ko parin ang kamay ni Bradley habang nakakunot ang noo dahil sa pagtataka. Nakataas ang kilay kong sinulyapan si Casper na ang sama ng tingin kay Bradley saka binalik 'yon kay Bradley na ang laki ng ngisi.

He let go of may hands at saka niya pinatong ang braso sa balikat ni Casper.

His way taller than Casper at napaka muscular ng katawan niya. Halatang halata ang maganda pangangatawan nito dahil sa suot nitong yellow tee na may print na 'happy dad' at black maong pants.

Parang gusto kong mag pause saglit para tawanan ang print ng shirt niya. Is he a dad? I wonder.

He seems to be a happy go lucky person. Napaka ibang iba ng ugali kay Casper na tahimik at pa mysterious lagi akala monaman si batman. Nakaka-intimidate ang aura ni Bradley pero nang magsimula siyang mang inis kanina parang di naman pala. Maybe he's just showing his jolly side behind everything his going through. His eyes says it all. I can see that he is tired.

"My friend knows you too well!" hanggang ngayon ewan koba kung nang aasar ba siya o ganyan lang talaga siya. Ang laki kasi ng ngisi niya tapos yung katabi niya parang pinapatay na siya habang nakakrus ang mga braso.

"Sinong friend?"

"Ah...wait sino nga bayun? Basta maliit tas laging nakabusangot." Di na talaga nawala ang ngisi niya.

"Bradley." Casper called Bradley in a deep voice that made Bradley laugh so hard.

"Sino bayung friend niyo kilala ko ba?" kyuryoso kong tanong.

Mas lalo namang lumakas ng tawa ni Bradley na napapailing nalang si Casper.

"Maybe? I don't know we used to talk about you a lot. That man had a big crush on you," sa sinabi niyang 'yon gusto kong matawa dahil wala naman akong nabalitaan na may nagkakagusto sakin.

"Oh talaga? Pano?" nakangiti ko pang tanong. But Casper seems to be so bothered by it.

"You see, we graduated at the same university-" dipa natatapos ng explanation ni Bradley hinila naman na siya ni Casper paharap sa kaniya na nakapoker face.

Bradley raised his two hands like he is about to surrender.

"Fine." natatawa niyang sabi kay Casper na seryoso lang na nakatitig sa kaniya.

"Huy, Casper ano bayan? Nagkukuwentuhan eh!" angal ko. Intrigang intriga kaya ako. Nakakaexcite kaya malaman kung sinong may gusto sakin no'n nang diko manlang nalalaman.

"Woah, first name basis bro?" ang laki parin ng ngisi ni Bradley kay Casper.

"Bakit gusto mong malaman kung sino yung lalaking yon?" ang poker face ng muka niyang tinatanong sakin yun pero bakas sa boses niya 'yung pagkairita.

"Psh! wala namang masamang magtanong. Aba malay kobang soulmate ko yun," natatawa ko pang sagot.

"Sabi kona nga ba, da't nilagawan niya eh...torpe kase amp," mahinang sabi niya sa huling salita niya.

"Tsh!" Casper hissed.

Umupo sa tabi ko ulit si Casper at si Bradley naman ay sa pumunta harap ng sink kung saan nakapuwesto si Casper kanina. He grabbed a can of beer saka iyon binuksan. His face suddenly changed into a serious one. Bradley shifted the topic into something else as he started talking about the news.