Silent CEO

13

Hello, if may nagbabasa paba nito please don't forget to vote at mag iwan ng comments about sa chapter. Follow mona rin ako para masaya! This is gonna be a long chapter since pinagsama kona yung dalawang chapter dito. Thank you!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chapter 13

Anong oras nakong nagising pero di nako nag abalang magmadali dahil ngayon nayung school festival, naabutan ko si mama sa kusina at si papa na parang may seryosong pinag uusapan. Dahil sa pag aalala lumapit ako sa kanila.

"Ma, Pa ano pong meron? Bakit ang seseryoso niyo?" Sabi nang maupo sa hapagkainan.

Tahimik kolang silang pinagmasdan si mama naman ay pilit ngumiti at si papa di makatingin ng maayos sakin. Ano bang meron? May problema ba?

"Wala anak, hali na't mag hahain nakongisingin mona kapatid mo." Maingat na sabi pa ni mama.

"Ma," sambit ko na may halong pag aalala sa boses, di ako sanay na ganito sila. Strikto sila mama pero di naman sila yung tipo ng taong sobrang tahimik at seryoso lagi.

Naramdaman kong hinawakan ni papa ang kamay ko, "Tawagin mona kapatid mo," marahang utos ni Papa, binigyan niya lang ako ng maliit na ngiti.

May tinatago sila sakin.

Pumunta ako sa kwarto ni Jepoy, diko na kinatok kaya derederetso ko yung pinasok. Nakapamaywang akong nakatingin sa kapatid kong akala mo starfish matulog. Naiiling nalang akong naupo sa higaan niya at tinapik para magising.

"Hoy gising," tapik ko sa muka niya, nakailang tapik o sampal ako sa muka niya ng tignan niya ako ng masama.

"Ano ba ate, wala kabang manners? Natutulog yung tao oh!" Inirapan ko nalang siya, kamot kamot siya sa batok niya at inis na umupo. Ang haba na ng buhok niya mukang pugad lalo na pag bagong gising. Kawawa naman 'to mukang walang magulang.

"Ikaw laging andito sa bahay, anong napapansin mo kela Mama at Papa?" Nakakunot ang noo niyang tumingin sakin.

"Tsk, bakit anong nangyari?"

"Wala naman, napansin kolang na iba yung kinikilos nila kanina. Actually, 'di lang kanina nitong mga nakaraang linggo... para silang may tinatago." Mapanuri kong sabi.

"Ano kaba Ate, wag kangang praning ayos lang naman sila ah." Di parin ako kumbinsido. Matunog siya humikab at ang laki rin ng pag bukas ng bibig niya. Agad umasim ang muka ko sa ginawa niya. "Alam mo kahit anong panood mo ng kdrama, di kaparin magkaka girlfriend." Sabi ko at tumayo.

"Bakit naman?" Seryosong nakakunot ang noo niya.

"Muka ka kasing pugad ng ibon, magpagupit ka nga!"

****

Nakarating ako ng campus sila Mama at Papa parin ang nasa utak ko, kung ano ano na pumasok sa utak ko na pilit ko namang tinatanggal dahil sa takot na magkatotoo nga mga masasamang naiisip ko. Ugh! I hate overthinking.

Natigil lang ako sa pag iisip nang lapitan ako ni Yesha at Sophia. "Hey, cutie!" Salubong ni Yesha she immediately wrapped her arms at my back.

"Bakit feeling ko ang tagal nating di nagkita?" I said.

Tumawa lang siya, na kinunutan ko naman ng noo. Anong nakaktawa do'n? Eh, totoo naman. "What are you up to, Yesha?"

"Don't even start, I'm having a bad day because of my Dad's friend's son."

Naguluhan ako do'n pero pinilit kong intindihin.

"Patulan mona lang kase, ayaw mo bang magpa commit o nag rerebelde ka?"