Short Novel(Sad Ending)

លះបង់🥀(Vhope)

Part1/3
ឆ្នាំ2000
#អាណាចក្រDeka

Ethan:<អង្គុយសិនមកបុត្រ>ស្តេចនៃអាណាចក្រDeka(ចេះតែដាក់ទេ)ព្រះនាម Ethan

Tae:<អរព្រះគុណបិតា>បុត្រាវ័យក្មេងរបស់ទ្រង់នាម Kim Taehyung ដែរជាបុត្រពៅរបស់ទ្រង់ហើយទទួលបានការសព្វព្រះខ្លាំងជាងបងៗរបស់គេ

Tae:<បិតាហៅបិត្រអោយមកមានការអ្វីែដរព្រះពរ??>

Ethan:<បិតាហៅបុត្រមកនិយាយរឿងរៀបអភិសេក បិតាបានរៀបចំអោយបុត្រនឹងសម្លាញ់បិតាហើយ>

Tae:<ថាមិច...បិតា>ក្រោកឈរឡើងហើយនិយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អើល

Ethan:<ហើយប្រហែលជាមិនយូរទេ>

Tae:<បិតាតែបុត្រមិនព្រមទេ>

Ethan:<ហេតុអីបុត្រត្រូវធ្វើជារាជទាយាទ ដូច្នេះបុត្រត្រូវតែរៀបអភិសេដ>

Tae:<បិតាតែបុត្រមិនបានស្រលាញ់នាងទេ>នៅតែប្រកែកយកអ្វីដែរខ្លួនឯងចង់បាន

Ethan:<រាជវង្សរបស់យើងត្រូវតែរៀបអភិសេធជាមួយរាជវង្សនោះគ្រប់សតវស្សយល់ដែរទេបុត្រ>

Tae:<ចុះម្ចាស់បង គាត់សាកសមជាបុត្រហេតុអ្វីជ្រើសយកបុត្រ>

Ethan:<ហុឺយ...បុត្រមិនយល់ទេហេស៎ បិតាស្រលាញ់បុត្រ បិតាជឿថាបុត្រនឹងក្លាយជាស្តេចល្អ>

Tae:<តែបុត្រមិនចង់បានទេ>

Ethan:<វាជាការសម្រេចចិត្តបិតាបុត្រហាមមិនបានទេ>

Tae:<បិតា!!!>ដំឡើងសម្លេងហើយក៏ដើរចេញទៅទាំងមិនប្រាប់មួយម៉ាត់
________

Tae:<Jhope Jhope....>រត់មករករាងតូចទាំងតក់ក្រហល់

Jhope:<ទ្រង់មានការអីមែនទេ??>

Tae:<យើងរត់ចេញជាមួយគ្នាទៅ>កាន់ដៃរាងតូចទាំងពីរហើយនិយាយ

Jhope:<ថាមិច!!!>ភ្ញាក់ផ្អើល

Tae:<បិតានឹងអោយបងរៀបអភិសេធនឹងអ្នកផ្សេង យើងរត់ទៅបងចង់នៅជាមួយអូន>

Jhope:<Tae បិតាទ្រង់ប្រហែលចង់អោយទ្រង់ល្អ ទ្រង់សុខចិត្តលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីតែបានរស់នៅជាមួយខ្ញុំម្ចាស់ហេស៎>អោនមុខចុះ

Tae:<មែន បងចង់បានជីវិតដែរធម្មតាទោះគ្មានអ្វីគ្រប់យ៉ាងក៏ដោយអោយតែមានអូននៅជាមួយបង>និយាយដោយកែវភ្នែកស្រទន់

Jhope:<Tae.....>រំភើបចិត្តហ៊ារទឹកភ្នែកចេញមកដោយមិនដឹងខ្លួន

Tae:<អូនព្រមទៅជាមួយបងដែរទេ>

Jhope:<ហឹម....>ងក់ក្បាលទាំងសប្បាយចិត្ត

Tae:<ល្អ...ល្អណាស់>ញញឹមយ៉ាងស្រស់
_________

Tae:<មកតាមផ្លូវនេះមក បងបានរៀបចំសេះរួចហើយ>កាន់ដៃរាងតូចដើរលបគេចពីពួកទាហាន

Tae:<អូនឆាប់ឡើងមក>ហុចដៃអោយរាងតូច

Jhope:<...........>មិនមាត់ចាប់ដៃរាងក្រាស់ហើយឡើងលើសេះ

Tae:<កុំខ្លាចអីយល់ទេ>

Jhope:<អូនមិនខ្លាចទេ>រាងក្រាស់ក៏ជិះសេះចេញទៅយកតែម្តង

Ethan:<ឆាប់បិទទ្វាវាំងភ្លាម>ស្រែកប្រាប់ពួកសេនាតូចៗ

Tae:<អោបបងអោយជាប់>ប្រាប់ដល់រាងតូចហើយនៅតែបន្តទៅមុខទៀតដោយមិនគិតច្រើន

Ethan:<ចង្រៃយ៎....>សង្រឺតធ្មេញពេលដែររាងក្រាស់ចេញទៅបានសម្រេច

Ethan:<mark ឆាប់ទៅយកម្ចាស់ប្អូនរបស់ឯងត្រឡប់មកវិញ>

Mark:<បាទព្រះបិតា>ឆ្លើយទាំងបង្ខំរួចក៏ដើរចេញទៅ

Mark:<ហេតុអ្វីមើលឃើញតែព្រះបិតា>ក្រសែកំណាចបង្ហាញឡើងលើកែវភ្នែករបស់គេ
To be continued!!!