Pureè POV
"Oh my gee!!!! Tanghali na ako for work." Nagmamadali akong bumangon after ko makita ang oras mula sa aking alarm clock sa ibabaw side table ko.
I took a quick shower and choose the clothes im going to wear afterwards.
I guess a simple little black dress may do for now kc madaling isuot kesa a pair of corporate attire. Besides.. its very hot here in manila.
I just applied a simple makeup and pulled my hair up in a pony to make my face looks neat.
"Mom im going na po. Sa office na lang po ako mag bebreakfast. Im in a hurry, pahiram po ng kotse ha. Bye! Mwuaah!" Paalam ko kay mommy then kiss her goodbye.
And so i drive in a hurry.
But as expected... TRAFFIC SA EDSA!!!! Waaaahhhhh!!! Im super late na talaga.
And after 1million years nakarating din sa office. Kilala na ako ng mga empleyado dito kc 1year din ako nagstay dito bago ako inilipat sa main company sa america.
"Goodmorning Miss Pureè, welcome back" masiglang bati sa kin ng mga empleyado.
"Goodmorning din sa inyo." Todo ngiti ako sa kanila.
"Uy girl! Welcome back!!!" Bati ng bestfriend kong si Arnee.
Classmate ko sya nung college. At kasabay ko sya nag apply dito sa Cooley Vancole Company. And we are so lucky na pareho kaming natanggap.
Isa sya sa mga junior architect dito sa company.
"Ui girl!!!! I miss you sobra!!! Teka... anyare??? Bakit parang ang lusog mo na ngaun? Parang di ganyan itsura mo sa mga pictures sa fb ah..."
"Aray ko beh... anyway... Naku girl... magaling na ako magphotoshop ngaun. Ahahaha!" Sabi nya.
"Ganun??? Na-goyo mo ako dun ah." Sabi ko.
"Hayaan mo na itsura ko. Eh ikaw, ang ganda mo na lalo. Nainggit ako bigla. Parang naiinspire ako magpasexy ulet." Sabi ni Arnee.
"Constant workout ang secret ko. Tara sama ka sa akin minsan sa gym na pinupuntahan ko pag nandito ako sa pinas."
"Talaga? Gusto ko yan! Sama ako." Namimilog ang mata na sabi ng bestfriend ko.
Ang cute nya talaga parang c piccachu.
"O sya tara na sa conference room at magwork na tayo. Idiscuss mo na sa kin itong project na to at ng malaman ko kung pano ko didiskartehan to ng matapos na agad."
At nagtungo na nga kami sa conference room at nadatnan na nmin dun ang iba pang kasama sa team.
After ko makita ang lahat ng files at madiscuss ni Arnee, iniassign ko na sa bawat isa ang mga dapat trabahuhin.
inabot din kami ng ilang oras sa conference room.
--Lunch Break--
"Girl tara. Kain tayo sa labas. Since kakarating mo lang dito sa pinas eh treat mo nman ako" nagpapacute pang sabi nya.
"Sige bah! San mo gusto?"
"Sa MOA tau please..." sabi nya.
"Ok. Tara."
--- at MOA ---
Nangkukwentuhan kami habang naglalakad...
Ng biglang napapikit mata ako sa pag aakalang matutumba sa lakas ng impact ng nabangga ko...
... teka, bakit di ko nararamdaman ang sahig?
Ano to?... may nakayakap na mga braso sa bewang ko????
Iminulat ko ang aking mga mata at dahan dahan ko iginala ang aking mga mata mula sa matitipunong dibdib na nasa tapat ng mukha ko pataas sa mapupulang labi at matatangos na ilong ng lalaking may hawak sa akin ngaun.
Animo magkayakap kami sa aming ayos.
Di ko nakita ang mata nya kase nakashades.
Pero bakit parang kamukha sya ni Matt.
Ipinilig ko ang aking ulo.
... hindi naman siguro c Matt ito. Di naman malaki katawan nun eh. Lampayatot nga un.
Napailing ako... naalala ko na nman sya...
"Miss ok ka lang ba?" Sabi ng gwapong lalaki sa napakaswabeng tinig.
Defense mechanism para di ako mapahiya ay dagli ko syang itinulak.
"Bitawan mo nga ako. Ok lang ako. Bakit ka ba nambabangga?" Mataray kong sabi sa kanya.
"Teka miss, chill ka lang... sa pagkakatanda ko eh ikaw itong bumangga sa akin."
"Alam mo na palang babangga ako sayo eh bakit di ikaw ang umiwas."
"Hey... ako na nga tong nabangga mo ikaw pa tong galit. You should be thankful pa nga kase mabilis ang reflexes ko at nasalo kita bago pa man lumapat ang sexy butt mo sa sahig." Sabay ang malisyosong tingin sa may pwetan ko.
"Aba, batos to ah! G-r-r-r! Pasalamat ka di ako bayolenteng tao... hmp! Girl tara na nga. Naaalibadbaran ako sa mukha ng lalaking to. Baka makapatay ako ng tao ng wala sa oras" sabay irap sa kanya.
Sayang gwapo pa naman. May pagkabastos nga lang.
