L: Chapter 16

176 6 0
                                    

— 16 —


Today's the day. The bar exam results. Nilalamig ang kamay ko kahit hindi pa kami nakakaslis ng bahay. Alam kong sinugatan ko naman ang exam sa lahat ng natutunan ko pero hindi pa rin ako nakumbinsi dahil may mas maibubuga ko pa ang aking kakayahan. Pero tapos na. Tapos ko ng sagutin at kumuha ng board. Tanging dasal na lamang ang magagawa ko.


"Sam," I heard Cylo on the other side of the door, knocking. "Tara na."


"Sige," tanging sagot ko at humugot ng malalim na hininga bago kinuha ang aking bag at lumabas.


"Ready ka na?" Bungad sa 'kin ni Cylo nang makababa ko.


"No," tipid kong sagot at hinawakan ang nanglalamig kong kamay dahil sa nerbyos. "God..."


"Sam," napatingin ako kay Mom na nanggaling sa kusina at lumapit sa 'min. "Kaya mo 'yan! Tanggapin mo lang kapag hindi kasi may mga plano pa ang Diyos para sa 'yo." I pursed my lips before nodding at her.


"Tara na?" Tumango ako kay Cylo at hinakwan niya ang kamay ko bago bumaling kay Mom. "Aalis na po kami."


"Sige, mag-inggat kayong dalawa, okay?" Cylo only nodded and I smiled at Mom before we left the house and got to his car.


"Ah shit!" Mura ko habang kinagagat ang pang-ibabang labi ko. "Ngayon na ba talaga ang resulta?" Bumaling ako kay Cylo na nanatiling kalmo habang nagmamaneho.


"Yeah," tanging sagot niya at parang hindi kinakabahan.


"Aren't you nervous?" Kunot-noo kong tanong. Ako'y parang mamatay na dahil sa kaba tapos siya'y, tahimik lang nagmamaneho.


"Of course I am," aniya at nilingon ako.


"Bakit hindi kita?"


"Dapat ba ipakita ko sa 'yo?" He grinned. "Akin na ang kamay mo."


"Bakit?" I frowned.


"Basta, akin na," wala na 'kong magawa kaya't nilapit 'ko ang kamay 'ko sa kaniya. "Eto," sabay patong ng kamay niya sa 'kin. "Oh?"


"Malamig," ani ko habang tinitingnan ang kamay kaming dalawa. His hands are also cold like mine.


"Kaya dapat ganto tayo buong araw, walang bitawan." Napalingon ako sa kaniya na ang mata'y nasa daan.


"Bakit?"


"Anong bakit? S'yempre fiancé kita," nanlaki ang mata ko.


Fiancé.


"At ang  lamig kaya ng kamay mo," he said and I glared him because if the last statement.


"Ang lamig rin kaya ng kamay mo!" Ani ko pabalik at bahagya siyang natawa.


"Ayun nga at dapat hawak-kamay lang, walang bibitaw." Napa-iwas ako ng tingin sa mga binitawan niyang salita. "'Di ba?"


LumalapitTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon