Silence 32: To the Mental Hospital

398 81 1
                                    

- ZawGyi -

ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔ ...

မနက္သို႔ေရာက္ေသာ္ ...

စြမ္းျပည့္ေရမိုးခ်ိဳးျပင္ဆင္ၿပီး အျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ အေၾကာင္းက သူ႔အမရွိေနေသာေဆးရံုကို အလကၤာႏွင့္အတူသြားမလို႔ပင္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ျပင္ဆင္ၿပီးထြက္လာတဲ့ အလကၤာ့ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။

"ေမာနီး ကိုစြမ္းျပည့္"

"ေမာနီးဗ်ာ၊ ဒါနဲ႔ကိုအလကၤာမနက္စာစားၿပီးၿပီလား"

"အိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္းေတာ့ ပန္းသီးတစ္လံုးစားထားတယ္ အခုေတာ့ဗိုက္ျပန္ဆာေနၿပီ"

"ဒါဆိုမနက္စာစားၿပီးမွ သြားၾကမလား"

"အင္း အဲ့ဒါေကာင္းတယ္"

"ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တီးဆိုင္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုသိတယ္ အဲ့ဒီမွညဆိတ္စြပ္စားလိုေကာင္းတာ သြားၾကမလား"

"ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆိတ္စြပ္နဲ႔နံျပားႀကိဳက္တာ အဲ့ဒီကိုပဲသြားၾကတာေပါ့"

"ကၽြန္ေတာ့္ကားနဲ႔ပဲလိုက္ခဲ့ပါလား၊ တစ္ေယာက္တစ္စီးနဲ႔ဆို အလုပ္ရႈပ္ပါတယ္ဗ်ာ"

"အဲ့ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္ကိုစြမ္းျပည့္နဲ႔ပဲလိုက္ခဲ့လိုက္ေတာ့မယ္"

ကားပါကင္ဆီသို႔ႏွစ္ေယာက္အတူ ထြက္လာခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ စြမ္းျပည့္ကားျဖင္ံ့ ခ်စ္တီးလက္ဘက္ရည္ဆိုင္သို႔ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ မနက္ ၈ခြဲ - ၉ ဝန္းက်င္ဆိုေတာ့ ဆိုင္ကလူရွင္းေနသည္။ သည္အခ်ိန္ကရံုးတက္ခ်ိန္မဟုတ္လား။ မနက္ ၇ခြဲေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ လူေတြႀကိတ္ႀကိတ္တိုးလို႔ေနသည္။ ဆိုင္ကအႀကီးအက်ယ္ဖြင့္ထားတာမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ကားပါကင္ေနရာမရွိ၊ လမ္းၾကားလြတ္သည့္ေနရာတြင္သာ ကားထိုးခဲ့ရသည္။

ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ လူရွင္းတဲ့ခံုမွာဝင္ထိုင္လိုက္ကာ စြမ္းျပည့္အတြက္က နံျပားေထာပတ္သုတ္နဲ႔ လဘက္ရည္က်စိမ့္၊ အလကၤာကေတာ့ဆိတ္စြပ္နံျပားနဲ႔ ပူရီပါထပ္စားသည္။ စားလို႔ေသာက္လို႔ၿပီး အခ်ိန္ကိုၾကည့္ေတာ့ ၉နာရီခြဲၿပီျဖစ္သည္။ သည္အခ်ိန္ကကားလမ္းရႈပ္အံုးမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ဆိုင္ထဲတြင္ခဏထိုင္ကာ အခ်ိန္ကုန္ေအာင္ေစာင့္ရင္း ေအးေဆးစကားဆက္ေျပာၾကေလသည္။

Break the Silence (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang