One Shot Stories

"Dark Tears"

Hindi ko inaasahan ang pagdating ng iba naming kamag-anak, ang akala ko ay kaming apat lang nila mommy,daddy at kuya lang magce-celebrate.

Nagpa catering pa sila para sa ganitong okasyon.

Nandito rin syempre ang nga bestfriends ko.

“Aldriela! hindi mo naman sinabi samin na ang dami nyong bisita” ani Shina.

“Oo nga, nakakaop kaya kase kami lang yung hindi kamag-anak, tapos ang yayaman pa nila” gatong naman ni Zeb.

“Nahiya pa kayo ng lagay na yan? Tignan nyo kaya yang pinggan nyo halos maubos na yung spaghetti at coffee jelly” puna ko sa pagkain nila na hindi na maubos dahil sa dami ng kinuha.

“Hoy! may hiya naman kami” sambit ni Azalea habang may laman pa ang bibig.

“May hiya kami mga 99.9%” pagloloko ni Zeb, kaya naman nagtawanan kami.

We're celebrating my college graduation, I received a lot of gifts and compliments from my friends and relatives. Mom and Dad gave me a new release Iphone 11 pro max, I thank them a lot.

Matapos ang party hindi ko man lang nakita si kuya na bumaba mula sa kwarto nya sa taas.

Naglinis muna ako bago kumuha ng dinner meal para kay kuya. Simula nung umaga hindi ko na sya nakitang bumaba, hinahanap rin sya ng nga relatives namin.

Umakyat ako dala dala ang dinner nyang nasa tray. Nasa tapat na ako ng pintuan ng kwarto ng biglang bumukas ito. Gulo gulo ang buhok at parang kakagising lang.

“What?” sambit nya.

“I get your dinner meal” inilahad ko sakanya ang tray na may lamang pagkain.

“I'm not hungry so please get that out away from me” may pagkainis nyang sabi.

“Eh hindi ka pa nakain at nababa simula kaninang umaga, I know you're hungry” pagpipilit ko sakanya.

“Don't you understand? I'm not hungry Aldriela!” sinigawan na nya 'ko.

“What's you problem? I'm just concern for your health” kalmado kong sabi.

“You don't have to care about me! So you better get out of my face. Now.” pagdidiin nya.

“Tsk i'm just helping” tinalikuran ko na sya at binalik ang pagkain sa kusina bahala na sila manang mag ayos doon at ako ay magpapahinga na.

-----

Nagising ako dahil sa ingay sa may sala.

'agang aga nagsisigawan sila'

Agad akong nag ayos ng sarili para makita kung sino ang nagsisigawan sa baba.

“Mom! I was just asking for 1k” galit na galit na saad ng lalaki, si kuya.

“Jerome! Bukas ko pa maibibigay ang gusto mo, you have your own money on your credit card use it.” saad ni mommy sa kalmado nyang boses.

“Bakit hindi nyo agad mabigay mommy? Bakit si Aldri, nabibigay nyo agad ang gusto nya tapos sobrang proud pa kayo.” sumbat nya.

“What are you trying to say Jerome? That we have a favoritism here? God knows, we both love you.” saad ni mommy.

“Wow! just wow!” inis syang umalis at bumalik sa kwarto nya. He saw me on the side of the stair. He just gave me a glare and walk away to his room.

-----

Nasa sala ako at nanonood ng netflix sa tv nang dumating si kuya na lasing na lasing.

Narinig kong bumukas ang pintuan ng office ni daddy at nakita nya si kuya na paakyat na sa taas.

“Jerome!” tawag nya. “Did you drink alcohol?!”

“Ano bang pake nyo dad!” sumigaw na naman sya.

'Hello guys! Andito ako sa sala at naririnig ko kayo'

“Wag mo kong sagutin ng ganyan! Hindi ka namin pinalaki ng bastos Jerome!” sumbat ni dad.

Pinatay ko ang tv at akmang aalis para hindi ko marinig ang walang kwenta nilang sumabatan, pero hinila ako ni kuya.

'how dare him to hurt me like that'

“Aldri! Saan ka pupunta ha!” higit nya sakin.

“Lasing ka na kuya! Bitawan mo 'ko. Nasasaktan ako kuya, ano ba! Let go of me!” angal ko at pilit na tinatanggal ang kamay nyang nakahawak sa braso ko.

“Fvck this life!” sambit nya nang mabitawan ang pagkakahawak sa aking braso.

“Kasalanan mo lahat 'to e! Lagi na lang ikaw, ikaw lagi yung inaalala nila, isang hiling mo lang sinusunod agad nila. Ano ako dito? Sabit lang ganon? tangina naman oh”

“Oo na given na yung matalino ka. Eh sa anong pakialam ko, sana matalino rin ako diba para hindi ko nararamdaman 'tong selos sayo” duro nya sakin.

“Sana hindi ka na lang nabuhay!”

“Watch your words Jerome!” sinapak sya ni daddy.

“Sana ikaw yung nasa posisyon ko! Sana paborito rin ako! Sana naga alala rin sila katulad ng pinaparamdam nila sayo.” dinidiin nya bawat salita na binibitawan nya nang nakatingin sakin.

I found myself crying facing the whole body mirror inside my room.

“Bakit ako? Akala ko ba si kuya ang paborito nila? Tama nga si kuya sana hindi na lang ako pinanganak sa mundong ito, pagod na akong masaktan para akong sinasaksak ng ilang beses. Hindi ko naman sya tinrato ng ganto nang malaman kong si kuya talaga paborito nila.” sambit ko sa harap ng salamin.

Wala na akong maramdaman kundi sakit. Gusto ko na lang maglaho na parang bula. Hindi na ba ako pwedeng maging masaya? Ansakit lang isipin na sakanya pa nanggaling ang nga salitang 'yon.

'Sana hindi ka na lang nabuhay!'

Paulit ulit sinisigaw sa utak ko ang nga salitang binitawan ni kuya.

But, even though kuya hated me, mom and dad favorite who ever in the two of us. I will not be mad at them, I will still love them, because that's what are family for.

Iiyak ko na lang lahat ng sakit ng nararamdaman ko, kahit dugo o itim na ang lumabas sa mata ko, I will still love them.

writer's note:
     You're lucky to have a complete family, because other children on the street, they don't experienced treated like yours. Love them even if all of you hated each other but still they are your family.