Kafe Çalışanı

38. bölüm

BH: Lütfen... Daha ne kadar özür dilemem gerekecek?

Elimdeki tepsiyi masanın üzerine bırakıp ona döndüm.

MS: Sizi, benden özür dileyin diye zorlamıyorum. Ayrıca, işimi yapmama engel oluyorsunuz...

Dönüp boş tabakları tepsiye dizdim.

BH: Zorunda olduğum için değil, barışmamız için özür diliyorum... Uzun zamandır benim masama yaklaşmıyorsun. Ne zaman benim de siparişimi alacaksın?

MS: Ben sıkıcıyım. Öyle ki, bir haftalık yokluğumda başkalarıyla konuşmayı tercih etmeniz gibi...

BH: Beni kıskandın mı?

Dönüp ona baktığımda yüzünde çok küçük bir gülümseme vardı.

MS: Evet. Kıskandım. Ama bu da aptal bir kıskanmadır, değil mi?

Tabaklar bittiğinde tepsiyi elime aldım.

BH: Benimle resmi konuşmayı ne zaman bırakacaksın?

Derin bir nefes verdim.

MS: Aramızda hiçbir ilişki olmadığına göre, sizinle resmi konuşmam gerekiyor...