Kafe Çalışanı

30. bölüm

JM: Mi Sun?

Göz yaşlarımı silip arkamı döndüm.

MS: Efendim?

JM: Ağladın mı sen?

MS: Y-yok, iyiyim. Bir şey yok..

Zoraki gülümsediğimde yaklaşıp sıkıca sarılmıştı. Göz yaşlarımı fazla tutamayıp ağladım ve kollarımı sırtına çıkardım.

Bir süre hiçbir şey demeden öyle kalmıştık. Sakinleştiğimde geri çekilip gözyaşlarımı sildim.

JM: İyi misin?

MS: İyiyim. Teşekkürler.. sana kızsam da yanımda olduğun için..

JM: Önemli değil.. beni affettin mi? Tekrar arkadaş mıyız?

Gülümseyip başımı onaylı anlamda salladım.

JM: Neden ağladın?

Gördüklerimi hatırladığımda gülümsemem soldu.

MS: Jimin, ben... Galiba, aşık oldum...

Sırıttı.

JM: Sen? Sen aşık mı oldun?

Başımı onaylı anlamda salladım.

JM: Ama bu güzel bir şey.. niye ağlıyorsun ki?

Derin bir nefes verdim.

MS: Çünkü sevdiğim adamı elimden kaçırabilirim...

Kaşlarını çattı.

JM: Anlamadım?

Başımı iki yana salladım.

MS: Boş ver.. işimize dönelim..

Bahçeden ayrılmış ve tekrar kafeye dönmüştük.