Vladimir Academy: School for Vampires and etc

Chapter 12: Evilanians/ Tyvrians

Chapter XII: Evilanians/ Tyvrians

Vlad's POV

Mag-aalas dose na ng tanghali at hindi pa rin lumalabas sa kwarto yung dalawa. Dave got a severe wounds due to the fact that he still can't fight for his own life while Stella's still unconscious due to the blood loss that blood thirst vampire did to her.

Inilagay namin sila sa kwarto na pinagtulugan namin...

"Kamusta na kaya si kambal? Magigising kaya sila ngayon?" tanong ni Zack.

Napansin ko ring may bahid ng pag aalala ang mga mukha nila...

"Sana naman, magising na sila mamaya..." sabi ni Ella. Sabi nya, nasundan daw sila ng kalaban kaya nagkagulo dito kanina...

I won't blame her. Every day passed, the more dangerous this world becomes...

Kailangan na talaga naming mahanap ang mahiwagang binhi na 'yon.

~~~~~~~~~~

3:50 pm

Stella's POV

Ang sakit ng ulo ko't leeg at ang tagal ko rin yatang nakatulog. Lumabas ako ng kwarto at pumunta ng kusina. Nang nakakuha ako ng makakain ay nagsimula na akong kumain...

Biglang tumunog ang cellphone ko. Tiningnan ko ang caller at nakita ko sa screen ang pangalan ni James, ano naman kaya ang kailangan nito? 

"Stella, We need you and your friends' help. There's a lot of enemies here." agad na sabi nya.

"What did you mean by enemies?" tanong ko. So there are so many vampires in this world.

"Our enemy, Evilanians." sagot nya.

Huh?

"Uh, what's an Evilanian?" takang tanong ko dito. "Why 'evil'? are they really that bad?"

"No time to explain! They infiltrated here at the academy! Quick!"

"What the hell?!" nasigaw ko saka ko in end call.

"Ano yun?" tanong ni Dave na paikaika at nagkukusot pa ng mga mata.

"The academy needs our help." saka ako lumingon sa kanya. Ouch! Napahawak nalang ako sa sugat ko.

"Your wounds must be healed by now, you're a vampire."

Nakita kong hindi pa rin naghihilom ang mga sugat niya. "Tsk. Come with me." sabi ko saka ko inisip saka kami napunta sa lab ko.

"Woah..." sabi nya habang minamasdan ang mga naimbento ko dito.

"Drop a few drops on your wounds and those will be gone," bored na sabi ko sa inabot ang healing potion sa kanya, nilagyan nya naman yung mga sugat nya. Kumuha din ako at pinatakan ko ang mga sugat ko.

"By the way, I thought vampires can heal their wounds. I'm rude to ask you this but... are you really a vampire?" I asked frankly.

"Yep! Ang totoo niyan..." lumapit sya ng bahagya sa'kin. "...isa akong prinsipe." bulong nito saka lumayo ng bahagya.

My left eyebrow raised. "For real?" I assured. "Yep, for real..." he answered.

I just rolled my eyes. "I never thought a vampire prince would be so lame in battles." tumawa lang ito saka umiling.

"Let's go." sabi ko saka ulit kami nagteleport pabalik. Kumuha ako ng katana sa ilalim ng kama ng kwarto ko at binigay ko naman ang pana sa kanya.