Yatağımda yatmış tavanı seyrederken,derin bi iç çektim. Telefonumun 83639383. Kez çalmasıyla tekrardan sesini kapattım.Kırıldığım şey benden önce sevgilisi olması değildi, olamazdı da zaten.Kırıldığım şey... Kuzenimle birlikte olduktan sonra kuzen olduğumuzu bile bile benimle sevgili olmasıydı.Onu da geçtim benden saklamasıydı.
Kırgınlığımı geçiremiyordum kalbim istese de gururum izin vermiyordu.Bıkkınlıkla yataktan doğruldum.Yavaş ve bitkin adımlarla banyoya ilerledim,sıra sıra üstümü çıkartıp suyu açtım.Duşa kabine girdiğimde soğuk suyun vücuduma değişi titrememe sebep olmuştu. Gözlerimi kapatıp suyun altında rahatlamaya çalıştım Melisi aklımdan çıkartamıyordum , ama çıkarmak istiyordum. Soğuk bir duşun ardından belime havluyu sardım,banyodan çıktığımda kapı yavaşça açıldı.Kafamı çevirip baktığımda gelen kişi gerilememi sağladı,gelen Melis di. "Noldu neden geldin" yavaşça kapıyı kapatıp geldi."Telefonlarımı açmıyorsun mesajlara bakıyorsun.Konuşmaya geldim Burak" dolaptan kıyafetlerimi çıkarıp ona döndüm
"Konuşmak isteseydim telefonlarını açardım.Bunu düşünemeyecek kadar salaksan" Arkamı dönüp üstümü giyindim
"Burak lütfen,biliyorum bana kızgınsın. Özür dilerim ! Hatalıyım biliyorum. Ama beni tek bir hata da silemezsin " sinirle ona döndüm duvarla aramda sıkıştırıp kulağına eğildim "Bu hata değil Melis. Sen bunu bilerek yaptın. Şimdi beni yalnız bırak yoksa gerçekten kalbini kırıcam." Kafasını iki yana sallayıp sinir bozlukluğuyla güldü "sen benim kalbimi kıramazsın Burak " yüzüne baktım "Doğru.Kuzenimden sonra beni ayartan bi kızı nasıl kırabilirim ?" Gerçekten sinirliydim sanki çok ufak bir şeymiş gibi konuşuyordu, sanki yoldan geçen bir çocuğu kesmiş gibi.Ve bu benim çok sinirimi bozmaya başlamıştı. Gözlerinin dolduğunu gördüğümde,kalbime bi ağrı girdi.Ağlamasına dayanamıyordum ama benden uzaklaşmak zorundaydı , yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.
Beni omuzlarımdan itip,geri geri gitti."Ne var biliyor musun Burak ? Gerçekten salağım 1 sene de seni tanıdığımı sandığım için gerçekten salağım ! Bana yaklaşmana izin verdiğim için salağım ! " Saçlarımı karıştırdım sinirle "Git o zaman.Git git ve bi daha da dönme bu kadar pişmansan." Kafa salladı. Biliyorum ağır konuşuyordum ama onu uyarmıştım sinirliyken kendimi durduramıyordum.
Kapıdan çıkmadan hemen önce söylediği cümleyle irademin bedenimi terk ettiğini hissettim.
"Keşke ondan hiç ayrılmasaydım. Senden bin kat iyi. Bir kere bile ağlamama sebep olmamıştı."ve ekledi "hatalarım olsa bile." Yutkundum,napıyordum ben ? Nolmuş kuzenimle sevgiliyse ? Salak kafam! Kendi ellerimle itmiştim onu kendimden. Hızlıca altıma şortumu geçirip , arkasından çıktım.
Asansöre binip en alt kata indim,hızlıca binadan çıktım.
"Melis bekle!"
Duraksadığın da ben de durdum.
Yutkunup yavaşça yanına gittim.
Elinden tutup kendime döndürdüğüm de,gözlerinin kızardığını farkettim.
Burnunu çekip, gözlerini sildi elinin tersiyle. "Burak bak biliyorum hatalarım var ama..
Ama sen her hatam da benim kalbimi bu kadar kırarsan, nasıl olucak ? "
"Bak tamam haklısın. Ama-" sözümü kesti.
"Aması yok Burak gerçekten yok ben seni kırmamak için uğraşırken senin düşünmeden kırıp dökmen,bitsin Burak başlamadan bitsin eğer böyle devam edecekse bitsin "
Arkasına bakmadan gitmeye başladığın da, arkasından sadece baka kalmıştım.
Selammmm merhabalar çok uzun zaman sonra geldim ve kısa bir bölümle geldim biliyorum
Alın bölümle naparsanız yapın zaten çok okuyan da yok :(
