Not: Bu bölüm sonradan eklenmiştir.
Selamm!
Hikayemize hoş geldiniz.Umarız bizi de çok seversiniz.
İyi okumalarr 💖
🌼🌼🌼
Kanlı ellerimde çocukluğumdan kalma gökkuşağım, gökyüzünün en güzel hediyesiydi.
...
Çocukken ne kadar da güzeldi her şey.
Beklediğim tek şey salıncak sırasıydı. Dertlerim'in en büyüğü dizlerimdeki yaralardı.Ekmek almaya giderken birkaç kuruş fazla isteyip bir köşede çikolata yediğim o güzel zamanlardı.
O zamanlardan kalma çok az şey aynı kaldı bende.
Mesela ilk arkadaşlarım aynı zamanda son arkadaşlarımdı. Anılarım, çocukluğum, sırlarım... Hepsi onlarda saklıydı.
İlk arkadaşlıklar uzun sürmez demişti bir büyüğümüz . Çocuk aklı işte, ayrılma fikri ağırımıza gidince sinirlenip taş atmıştık biz de camına.Etrafa saçılan cam parçalarının sesi, bizim şen kahkahalarımıza karışmıştı. Sanki, biz asla ayrılmayız der gibi.
Yap boz parçalarının uyumunu bilirsiniz. Bir tanesi bile eksik olunca o güzel resim tamamlanamaz.Bizim de yap boz parçalarının her tanesi gibi bir uyumumuz bir düzenimiz vardı.
Önce Furkan ve Gökhan, ardından Ali ve Elif, son olarak Burak ve Hilal girdi dünyama.
Çocukken, taşla parçaladığımız o cam kırıklarını toplardık birer birer. Şimdi ise, kanlı ellerimizle kendi can kırıklıklarımızı topluyoruz yerden.
Sorsanız hala daha bir avuç çocuktuk biz. Yaralarımızla bütünleşiyorduk. Eksiğimizi bir diğerimiz örtüyordu. Beraber bütündük biz. Beraber tamamdık.
Kime ne olmuş umrumuzda değildi açıkcası. Bizi birlikte olmaya iten asıl şey bir şeylerden hep mahrum kalmış olmamızdı.
Bu kadardık işte, bir avuç çocuk. Kim ne isterdi ki bizden? Kendi halinde takılan, henüz hala hayata dair umutları olan birkaç çocuk.
İntikam duygusunu tam manasıyla ilk kez iliklerimize kadar hissediyorduk.
Biz de istemedik böyle olmasını.
''Siz kimsiniz?'' dediğinizi duyar gibiyim.
Biz gökkuşağının o ışıltılı cümbüşünden ayrı düşmüş gökkuşağı sakinleri.
Hikayemize hoş geldiniz.
🌼🌼🌼
Umarım giriş bölümünü beğenmişsinizdir.
Gözlerinizden öpüyorum sevgili okurlarım.
Kendinize çok iyi bakın olur mu?
Çok mutlu olmanız temennilerimle...❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yap-Boz
Fiksi RemajaSadece tuhaf bir genç gruptuk aslında. ...Gökkuşağı'nın yedi rengi bizdik mesela. Müzik notalarının yedisini de biz oluşturuyorduk. Hatta Dünya'nın yedi kıtası da bizdik. Önce rengimizi soldurdular sonra sesimizi kıstılar daha sonra da bizi ayırma...