Inexplicable Love (Completed)

Kabanata 9

Lunes na at maaga akong nagising dahil sa alarm ng phone. Nagluto na ko at naligo na si ady. Maaga ang alis niya dahil ichecheck nya daw muna ang site bago tumulak pa manila.

And days went like a lightning bolt. Hindi kami masyadong nakakapag-usap ni ady on video call because were both busy. He take over the business of his dad. Since tito zeus sick and go to america together with tita minerva.

Days went so fast. Its almost  five months since he was running his company. His fathers company. Were celebrating anniversarry by watching movies here at my house. And after that he will slept with me and the day after he needs to go back for work.

Inaayos ko na din ang papeles ko to San Francisco, California. Hindi ko pa nasasabi kay ady ang tungkol dito. Gusto kong sa personal ko iyon sabihin sa kanya. Nagbrobrowse ako sa cellphone ko ng tumawag si ady.

"Hello babe" bungad ko ng masagot ko agad ang tawag.

"I'm going to visit there on next week. Its saturday.Thats our third anniversarry." masaya niyang banggit.

"Oh yes... you're so sweet,love. Where are you?" sambit ko habang nakahiga sa kama.

I heard him sigh,"I'm here at my condo." he sounds like a baby.

"Labas ka sa veranda mo." utos ko. "Why?" tanong niya.

"Just do it,love." usal ko sa kanya. I heard some footsteps."Okay... im here."

Narinig ko ang ingay ng mga sasakyan sa kabilang linya, "Look at the stars, look how they shine for you..." pakanta kong sambit sa kanya.

Everytime na nalulungkot at may namimiss akong tao. Tumitingala lang ako sa kalangitan. Kasi kahit anong problema na mayroon ako , natatanggal iyon tuwing tumitingin ako sa mga bituin.

"I wish you were here, ane vesta merced." he calmly said.

Nagtagal pa ng ilang minuto ang pag-uusap namin. Binaba ko na ang tawag ng makaramdam ako ng antok.

Kinabukasan ay medyo naging busy kahit linggo. Naglinis kami ni calv since its sunday. Nang gabi ay tumawag ulit si ady ngunit sandali lang iyon dahil pinatulog niya na ko dahil may pasok pa daw bukas.

Parang gusto ko na mag sabado agad para magkita na kami. Sobrang daming nangyari ng buong linggo, ang daming school works at si calvin din ay ganoon since malapit na ang christmas vacation.

Friday na ngayon. Nagluto na ako ng hapunan at tinawag na ang aking kapatid. Kanina pa siya hindi lumalabas ng kwarto, "Calv---" nagulat ako sa tumambad sa aking harapan.

Nakahandusay ang kapatid ko sa sahig at walang malay. Parang binuhusan ng malamig na tubig buong katawan ko. Nangilid ang aking luha.

"Calvin!!wake up! Calvin!"pagsusumamo ko habang nasa bisig ko ang sobrang init na katawan ng kapatid ko.

"Calvin!!si ate toh! Calv!" Sigaw ko.

Hawak ko ngayon ang kamay ng kapatid kong putlang-putla at wala pa ring malay. Ngayon ko lang siya napagmasdan. Ang dami niyang pasa sa buong katawan at medyo pumayat na din.

Bumukas ang pinto at niluwa nito ang doctor.

"Doc,kamusta po ang kapatid ko? Ano po ang lumabas sa test?"  Salubong ko sa doctor habang pinupunasan ang luha sa aking pisngi.

"Tatapatin na kita,hija. May acute lymphocytic leukemia ang kapatid mo at stage four na ito." Pagtatapat sa akin ng doctor.

Napahawak ako sa aking bibig at tumulo na naman ang aking luha. Bumagal ang ikot ng mundo ng marinig ko iyon. Napapikit ako ng mariin.