Waves Of Past

PROLOGUE

[ August 6, 2011 : Present Day; 10 Yrs Ago ]

ANG MALAKAS na ulan ay sumasabay sa aking kalungkotan

Pero pinagpasalamat ko parin ito dahil ang aking luha nagiging ulan na

Blankong tinititigan ko ang karagatan na ngayon ay malalakas na ang alon dahil sa ulan at malakas na hangin

Kada patak ng ulan ay syang pag agos ng aking mga luha

Kahit anung pilit kung tigilan ay hindi iyon talaga tumitigil..

Mahapdi na ang pareho kung mapula pulang mga mata..

Basang basa na ang aking boung katawan habang nakaupo sa buhangin..

"B-bakit?"

Di ko mapigilan itanong iyun sa kawalan

"B-bakit s.....s-ila p-pa?"

Nang bitawan ko ang mga salitang iyon humagolgol na ako

Habang tinitignan ang mga alon

Mga alon.....

"RIZ?!"

Hindi ko pinansin ang tumawag sakin at pinagpatuloy ang pagmamasid sa sumisigaw na karagatan.

"R-riz naman eh bat nandito ka? Baka mag kasakitka riz pls naman oh umalis natayo" umiiyak na nasabi ng katabi ko

Napansin kung tumigil ang pagpatak ng ulan sa akin pwesto pero napagtanto ko ring sinilongn ako ng katabi ng payong nya

"Riz tara na nag aalala na kmi,hahanapin patin ang kuya mo"

Nang bangitin nya iyon ay mas lalo akong napahagulgol

Naramdaman ko naman ang mga kamay nya na pumulupot sakin katawan

Iyak ako ng iyak sa isiping mag dadalawang buwan na pero hindi ko parin sya mahanap

Ang natitira kung pamilya..

Ang natitira kung kapatid..

Masakit man isip pero meron posibilidad na wala narin ito

Pero kahit anung sabi nila ay hindi matanggap ng aking puso't isipan

Dahil nararamdaman ko mismo na nariyan pa sya

Na kailangan ko talaga sya mahanap

"Bakit g-ganun G-gry?"

"B-bakit y-yung akin pa?"

Garalgal kung tanung sakanya

Hindi ko na kayang tignan ang alon dahil mas lalong sumasakit ang puso ko

" meron mga rason ang lahat riz, iyon na talaga ang tadhan nila" malungkot na sabi nya

"A-ng sakit....ang sakit sakit"

Hindi ko na nakayanan at kumalas sa mga bisig nya na ikinagulat nya

"Riz?! San ka pupun- RIZZZ!!"

Di ko sya pinansin at tumakbo papuntang karagatan

Takbo lang ako ng takbo nang biglang umatake saakin ang napakalaking alon

Na itingay ako..

Blanko na ang aking pag iisip

Tanging ang madilim na na karagatan ang aking nakikita habang ako'y papalubog

Nawawalan na ako nang hangin...

Unti unti na akong hinihila ng dagat...

Nag sisimula na ring maglabo ag mga mata ko..

Nang biglang may mala dagat na pares na mata ang deretso tumitingin sakin mga mata

Hanggang sa malagutan ako ng hininga ay hindi mawala wala sakin isipin iyon..